เมื่อได้ยินหลิงตู้ฉิงทวนความจำ ดวงตาของเฉินหยูทงก็เบิกโพลงด้วยความตื่นตะลึงเพราะเขารู้แล้วว่าชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าแท้จริงเป็นใคร
“ท่าน…ท่าน…” เฉินหยูทงตื่นตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก
ทางด้านของเฉินสั่วหนาน ซึ่งมองอยู่ด้านข้างขมวดคิ้วด้วยความงุนงง
บรรพบุรุษเฒ่าของเขารู้จักชายคนนี้งั้นเหรอ? ว่าแต่เขาเป็นใครกันล่ะ?
เฉินหยูทงจ้องหลิงตู้ฉิงอยู่สักพัก จากนั้นเขาหันไปพูดกับเฉินสั่วหนานว่า “เจ้าถอยออกไปก่อน!”
ถึงแม้ว่าเฉินสั่วหนานจะอยากรู้เป็นอย่างมากว่าแท้จริงแล้วหลิงตู้ฉิงเป็นใคร แต่เมื่อบรรพบุรุษเฒ่าของเขาสั่งให้เขาออกไป เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตอบรับด้วยท่าทีเคารพ “รับทราบ ผู้เยาว์จะออกไปเดินเล่นรอบ ๆ!”
หลังจากเฉินสั่วหนานจากไปแล้ว เฉินหยูทงเผยรอยยิ้มขมขื่นและพูดกับหลิงตู้ฉิงว่า “ข้าก็สงสัยอยู่ตั้งแต่แรกแล้วว่าทำไมไอ้เจ้าเฒ่าฟู่ถึงได้ยอมให้ท่านทำอะไรตามใจชอบโดยตลอด ดูเหมือนว่าตาเฒ่าฟู่จะรู้ตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหมว่าท่านคือใคร?”
หลิงตู้ฉิงยิ้ม “นับได้ว่าเป็นวาสนาของยอดเขาหยกจักรพรรดิของเจ้าจริง ๆ ที่บังเอิญได้มาสนับสนุนลูกชายของข้า”
เฉินหยูทงพยักหน้า “ท่านพูดไม่ผิดเป็นวาสนาของพวกเราจริง ๆ ด้วยการที่องค์ราชันแห่งมวลมนุษย์มีท่านคอยหนุนหลังอยู่ อนาคตของเขาจะไร้ซึ่งปัญหาแน่นอน”
ในตอนนี้เฉินหยูทงเข้าใจแล้วว่าทำไมผู้สนับสนุนหลักของผู้เข้าร่วมการคัดเลือกคนอื่น ๆ ถึงได้กลับลำมาสนับสนุนหลิงยี่เทียน
ที่แท้คนเหล่านั้นก็น่าจะรู้แล้วว่าคนผู้นี้เป็นใคร ซึ่งถ้าพวกเขาฉลาดพอพวกเขาก็ต้องเข้าร่วม ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไม่มีวันได้ประโยชน์อะไรกลับไปเลย แถมยังเป็นการยืนฝั่งตรงข้ามกับคนที่น่ากลัวที่สุดในโลกอีกต่างหาก
“แต่ถึงแม้ว่าพวกเจ้าจะกลายเป็นผู้สนับสนุนหลักของลูกชายข้าแล้ว เจ้าจำเป็นต้องเตือนเหล่าคนของเจ้ารวมถึงตัวเจ้าเองด้วยว่าอย่าได้ลำพองใจมากจนเกินไปจนคิดว่าพวกเจ้านั้นสามารถเข้ามาวุ่นวายกับการตัดสินใจของลูกชายข้าได้ ข้ารู้ว่าพวกเจ้ามีวิธีการอะไรบ้างในการหนุนหลังผู้คน ดังนั้นอย่าเอาวิธีการเหล่านั้นมาใช้กับลูกชายของข้า ลูกชายของข้ามีวิถีทางของตนเองที่ชัดเจน ซึ่งมันเหนือกว่าของพวกเจ้ามากมายนัก ถ้าข้ารู้เมื่อไหร่ว่าพวกเจ้าไม่เชื่อฟังคำเตือนนี้ของข้า วาสนานี้ที่เจ้ามีอยู่ข้าจะทำให้มันกลายเป็นหายนะของพวกเจ้าทันที!” หลิงตู้ฉิงพูดเตือนด้วยสีหน้าจริงจัง
“แน่นอน ๆ ท่านไม่ต้องเป็นห่วงข้าและคนของข้าจะคอยสนับสนุนและทำตามคำสั่งของเขาเพียงอย่างเดียว ไม่วุ่นวายกับการตัดสินใจของเขาแน่นอน!” เฉินหยูทงรีบตอบกลับพลางคิดในใจว่าหลังจากนี้เขาต้องรีบกลับไปเตือนคนของเขาให้ดี เพราะก่อนหน้านี้คนของเขาบางคนก็เริ่มออกลายอยากจะวางแผนทำให้หลิงยี่เทียนอยู่ในกรอบของพวกเขาบ้างแล้ว
อันที่จริงการกระทำเช่นนี้มันก็ไม่ใช่ว่าพวกเขาหวังร้ายอะไร เพราะเต๋าที่พวกเขาบ่มเพาะนั้นคือเต๋าแห่งการรับใช้ ซึ่งความแข็งแกร่งของพวกเขาจะพัฒนาไปได้มากเท่าไหร่นั้นมันขึ้นอยู่กับว่าจักรพรรดิที่พวกเขารับใช้นั้นพัฒนาไปได้มากแค่ไหน ซึ่งในมุมมองของพวกเขาบางทีก็เห็นว่าสิ่งที่จักรพรรดิของพวกเขาทำมันดูไม่ค่อยจะมีอนาคตสักเท่าไหร่ ดังนั้นหลายครั้งพวกเขาจึงจำเป็นที่จะต้องวางกลอุบายมากมายเพื่อทำให้จักรพรรดิของพวกเขาอยู่ในแนวทางการพัฒนาที่พวกเขาคิดว่ามันน่าจะดีที่สุด
แต่การทำเช่นนี้หากมองในมุมของจักรพรรดิ บางทีมันก็ดูคล้ายกับว่าพวกเขาเป็นภัยคุกคามเพราะกลอุบายต่าง ๆ บางทีมันก็มีการล้ำเส้นอยู่บ้างไม่มากก็น้อย
อย่างไรก็ตาม ในเมื่อตอนนี้เขาได้รับการเตือนแล้วเขาจึงจำเป็นต้องหยุดการกระทำแบบเดิม ๆ ที่เคยทำมากับจักรพรรดิคนอื่น ๆ ไม่เช่นนั้นยอดเขาหยกจักรพรรดิอาจจะได้หายนะอันน่าขมขื่นไปกินแทนประโยชน์อันหวานหอม
หลิงตู้ฉิงจ้องเฉินหยูทงอยู่สักพักจนเขาแน่ใจว่า เฉินหยูทงเข้าใจที่เขาพูดจริง ๆ จากนั้นเขาพยักหน้าและพูดว่า “เอาล่ะ ตอนนี้เจ้าจงกลับไปที่ยอดเขาหยกจักรพรรดิของเจ้าได้แล้ว เพื่อเตรียมการช่วยเหลือลูกชายข้ายึดอาณาเขตอื่น ๆ ให้เร็วที่สุดเพื่อที่ทั้งพวกเจ้าและลูกชายของข้าจะได้พัฒนาไปได้เร็วกว่าเดิม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)