พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 906

เมื่อผู้สำเร็จเต๋าขึ้นสู่โลกเบื้องบน ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในโลกเบื้องล่างนั้นไม่มีอะไรมากนัก แต่ในทางกลับกันปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นบนโลกเบื้องบนเมื่อผู้สำเร็จเต๋าจากโลกเบื้องล่างจุติขึ้นมา มันไม่ใช่สิ่งที่เล็กน้อยสักเท่าไหร่

หน้าประตูเมืองแห่งหนึ่งในโลกเบื้องบน จู่ ๆ ลำแสงหลากสีก็พุ่งลงมาจากฟ้าปะทะเข้ากับถนนโครมใหญ่

“เร็วเข้า สมบัติวิเศษกำลังกำเนิดขึ้นอีกชิ้นแล้ว!” บรรดาผู้คนของเมืองเทียนเหลียงต่างตะโกนขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้น

ผู้เชี่ยวชาญมากมายต่างกรูกันออกมาจากเมืองเพื่อรอดูการปรากฏของ ‘สมบัติ’

แต่แล้วเมื่อพวกเขารอไปได้พักใหญ่จนลมแสงจางหายไป พวกเขาก็ได้รู้ว่าแท้จริงแล้วมันไม่ใช่การกำเนิดของสมบัติ

“โธ่ที่แท้ผู้เชี่ยวชาญจากโลกเบื้องล่างขึ้นมาที่นี่ นี่เอง!” เหล่าผู้เชี่ยวชาญหลายคนต่างส่ายหัวด้วยความผิดหวัง

แต่มีบางคนกลับมีแววตาลุกวาวและกระซิบกับคนข้าง ๆ ว่า “ในเมื่อเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ขึ้นมาจากโลกเบื้องล่างมันก็แปลว่าเขาจะต้องเป็นผู้สำเร็จเต๋าและมีเต๋าอยู่กับตัว ถ้าพวกเราชิงเต๋ามาได้พวกเราจะกลายเป็นผู้สำเร็จเต๋าทันที!”

“เขาเป็นผู้สำเร็จเต๋าแล้ว ซึ่งนับได้ว่าเขาก้าวเขาสู่เส้นทางการเป็นเทพอย่างแท้จริง แต่พวกเรายังเป็นมนุษย์อยู่เลยพวกเราจะไปสู้กับเขาได้ยังไง?” ใครบางคนถามกลับด้วยสีหน้ากังวล

“โธ่เอ้ย! พวกเจ้าอย่าลืมสิว่าเขาเพิ่งขึ้นมาถึงโลกเบื้องบนเท่านั้น ดังนั้นร่างกายของเขาน่าจะยังปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมของที่นี่ไม่ได้ และพวกเราก็มีกันตั้งเยอะแถมความหนาแน่นของพลังวิญญาณในโลกเบื้องล่างมันก็เทียบไม่ได้กับที่พวกเราฝึกฝนกันอยู่ ข้าแน่ใจว่าความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้มันคงไม่ต่างจากพวกเราเท่าไหร่หรอก พวกเจ้าจะเอายังไง? หากพวกเจ้าไม่เอาด้วยข้าจะลงมือเองแล้วนะ!”

“พวกเราร่วมด้วยก็ได้แต่พวกเราจะแบ่งกันยังไง?”

“ถ้างั้นพวกเรามาสาบานต่อสวรรค์กันก่อน ว่าใครที่เหมาะสมกับเต๋าของเขามากที่สุดคนผู้นั้นจะได้ไป”

ในเวลาเดียวกัน เย่เจียงไห่สูดลมหายใจลึกเพื่อปรับสภาพร่างกายของเขาให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ ซึ่งเขาสัมผัสได้ว่าโลกเบื้องบนแห่งนี้มันมีพลังวิญญาณที่หนาแน่นกว่าโลกเบื้องล่างมาก แต่แล้วเมื่อเขาเห็นว่ามีคนกลุ่มคนมากมายเริ่มมาล้อมมุงดูเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโลภ เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างเย็นชาอยู่ในใจ จากนั้นเย่เจียงไห่จึงหยิบเตาเพลิงศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาถือไว้เพื่อเตรียมรับมือกับคนของโลกเบื้องบนเหล่านี้

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เย่เจียงไห่ไม่คาดคิดก็คือ เมื่อเตาเพลิงศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้นสายตาของเหล่าผู้คนที่ล้อมเขาอยู่ก็กลายเป็นยิ่งบ้าคลั่งมากขึ้นกว่าเดิมราวกับว่าเตาที่เขาถืออยู่ในมือมันคือสมบัติวิเศษที่ล้ำค่าหาดูยาก

สิ่งนี้ทำให้เย่เจียงไห่ไม่เข้าใจ

โลกเบื้องบนควรจะมีสมบัติที่ล้ำค่าเยอะกว่าโลกเบื้องล่างไม่ใช่เหรอ? ทำไมผู้คนเหล่านี้ถึงมองเตาระดับศักดิ์สิทธิ์ในมือของเขาราวกับว่ามันหายากมาก ๆ ซะงั้น?

“ข้าขอถามพวกเจ้าหน่อยได้ไหมว่าตำหนักไร้หทัยต้องมุ่งหน้าไปทางไหน?” เย่เจียงไห่ยิงคำถามขึ้นก่อน

บรรดากลุ่มคนที่กำลังจะลงมืออยู่แล้ว เมื่อพวกเขาได้ยินคำถามนี้พวกเขาถึงกับชะงักและรีบหันหลังบินหนีไปอย่างว่องไวในทันที

“สารเลวเอ้ย ไอ้บ้านี่เป็นคนของตำนักไร้หทัย ดีนะที่ข้ายังไม่ได้ลงมือโจมตี!”

“ถึงแม้ว่าไอ้เฒ่าสาระเลวนั่นจะตายไปแล้ว แต่ลูกศิษย์ทั้งหลายของมันยังคงอยู่ หากไปทำร้ายคนของมันข้าจบเห่แน่!”

“……”

กลุ่มคนของเมืองเทียนเหลียงบินหนีไปเร็วกว่าที่พวกเขาบินเข้ามาด้วยซ้ำ แถมเมื่อกลับเข้าบ้านไปพวกเขายังลงกลอนแน่นหนาราวกับว่าไม่ต้องการสุงสิงกับเย่เจียงไห่

ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเช่นนี้มันทำให้เย่เจียงไห่ยืนตกตะลึงไปพักใหญ่