เมื่อหลิงตู้ฉิงเดินเข้าไปในดินแดนแห่งมลทิน เขาสัมผัสได้ทันทีว่าที่นี่เต็มไปด้วยพลังแห่งอารมณ์และความปรารถนาอันมหาศาล
แน่นอนว่าเมื่อมีภาชนะใหม่มาถึง ซึ่งก็คือหลิงตู้ฉิงและโจวจื่อซิน พลังแห่งอารมณ์และความปรารถนาก็พุ่งตรงเข้ามาหาคนทั้งคู่ทันที
หลิงตู้ฉิงรีบเตือนโจวจื่อซิน “ซินเจ้าจงอยู่แต่ในดอกบัวเพลิงพิพากษาอย่างเดียวเท่านั้นห้ามออกมาเด็ดขาด เพราะมันจะช่วยต้านทานพลังแห่งอารมณ์และความปรารถนาเอาไว้ได้ และในเวลาเดียวกันสถานที่แห่งนี้นอกจากจะมีพลังแห่งอารมณ์และความปรารถนาแล้วมันยังมีบาปต่าง ๆ ของเหล่าสรรพชีวิตที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคอี้ซางอยู่ด้วย เจ้าจงให้ดอกบัวเพลิงพิพากษาของเจ้าดูดกลืนบาปเหล่านั้นมาพัฒนาระดับของมันเอง จากพลังแห่งพุทธที่ข้าส่งให้ดอกบัวของเจ้าก่อนหน้านี้ เมื่อรวมกับบาปที่อยู่ที่นี่ระดับของมันจะต้องทะลวงขึ้นถึงระดับห้าหรือไม่ก็มากกว่าแน่นอน”
“สามีแล้วท่านล่ะ?” โจวจื่อซินรีบถามขึ้น
หลิงตู้ฉิงยิ้มและตอบกลับ “ข้าได้มาถึงสถานที่ที่ข้าอยากจะมามากที่สุดแล้ว ดังนั้นหลังจากนี้ข้าจะบ่มเพาะอยู่ที่นี่สักพัก!”
หลิงตู้ฉิงทำการคัดแยกพลังแห่งความปรารถนาและบาปที่สถิตอยู่ในดินแดนแห่งมลทินให้ออกไปจากร่างเหลือแค่พลังแห่งอารมณ์ที่เขาต้องการดูดซับเพื่อเอามาบ่มเพาะ ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้ก็คือสัญลักษณ์หยินหยางที่อยู่ในร่างหมุนควงอย่างบ้าคลั่งทันที
ในหยินหยาง ฝั่งสีขาวซึ่งเป็นฝั่งของอารมณ์กลืนกินฝั่งสีดำซึ่งเป็นฝั่งของเต๋าไร้ใจอย่างรวดเร็ว หลิงตู้ฉิงจึงต้องรีบปลดปล่อยกลิ่นอายของตัวตนเก่าของเขาออกมาให้เป็นอิสระเพื่อให้ฝั่งสีดำค้ำยันกับฝั่งสีขาวให้ได้
จากนั้นเมื่อทั้งฝั่งสีขาวและฝั่งสีดำเข้าปะทะกัน ระดับการบ่มเพาะของหลิงตู้ฉิงก็กลายเป็นพุ่งทะยานขึ้นอย่างรวดเร็ว
อันที่จริงอาการตื่นตระหนกก่อนหน้านี้ที่หลิงตู้ฉิงแสดงออกในระหว่างหนีนั้นคือการแสร้งทำทั้งหมด
หลิงตู้ฉิงรู้เป็นอย่างดีว่าการที่พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของภูมิภาคอี้ซางเช่นนี้เขาจะต้องเก็บพลังแห่งอารมณ์และความปรารถนาของสิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่อยู่ในภูมิภาคอี้ซางเอาไว้ที่ไหนสักแห่งไม่เช่นนั้นมันจะเกิดเรื่องใหญ่ ดังนั้นหลิงตู้ฉิงจึงวางอุบายเปิดช่องว่างให้พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางลบอารมณ์และความปรารถนาของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตศักดิ์สิทธิ์สามัญ เพื่อที่เขาจะได้เห็นว่าพลังแห่งอารมณ์และความปรารถนาที่ถูกลบไปมันหายไปที่ไหน
แต่ว่าสิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางกลับจงใจให้เขามาที่นี่เองอีกต่างหาก ซึ่งมันยิ่งทำให้แผนการของเขายิ่งสมบูรณ์ไปกันใหญ่และทำให้ตอนนี้เขาสามารถบ่มเพาะอยู่ที่นี่ได้อย่างสบายใจเฉิบโดยที่พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางจะไม่มีวันเข้ามารบกวนเขาแน่นอนเพราะคงคิดว่าเขาตายไปแล้ว
ทางด้านของพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซาง เมื่อเห็นว่าหลิงตู้ฉิงเข้าไปด้านในดินแดนแห่งมลทินแล้วเขาก็ไม่สนใจกับหลิงตู้ฉิงอีกต่อไป เพราะเขามั่นใจว่าหลิงตู้ฉิงไม่มีวันรอดแน่นอนเมื่ออยู่ในนั้น
หลังจากจบเรื่องกับหลิงตู้ฉิง พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางดำเนินแผนการพิสูจน์เต๋าของเขาต่อทันที และด้วยการมีผู้เชี่ยวชาญขอบเขตศักดิ์สิทธิ์สามัญอยู่ข้างกาย แผนการของเขาก็ยิ่งสามารถดำเนินได้ไวขึ้นอีกเป็นเท่าตัว
ในเวลาเดียวกันที่ภูมิภาคอื่น ๆ ก็กำลังปั่นป่วนอยู่เช่นกันเพราะตอนนี้บรรดาผู้เชี่ยวชาญจากโลกเบื้องบนถูกส่งลงมาอยู่ในโลกเบื้องล่างเป็นจำนวนมาก
“ใครกัน!?” บรรดาอสูรจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในสันเขาหมื่นอสูรต่างแหงนมองขึ้นไปบนฟ้าเมื่อพวกมันสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันแข็งแกร่งจำนวนมากกำลังร่อนลงมาหาพวกมัน
ร่างหลายร่างซึ่งกำลังร่อนลงมาจากท้องฟ้านั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกซะจากเหล่าอสูรจากโลกเบื้องบนที่ถูกส่งตัวลงมา แต่แล้วเมื่อพวกมันเห็นสภาพความเป็นอยู่ของเหล่าทายาทพวกมันรวมไปถึงสีหน้าอันหมดอาลัยตายอยาก พวกมันจึงอดไม่ได้ที่จะพ่นลมหายใจด้วยความหงุดหงิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)