ฉันมักดูถูกคนประเภทที่ชอบพูดลับหลังคนอื่น แต่ฉันกลับเป็นคนขี้ขลาดมาก ๆ ที่ไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะเปิดประตูไปตำหนิพวกเขาต่อหน้า
ถ้าหากเรื่องที่เกิดขึ้นนี้เปลี่ยนเป็นเซียวซือละก็ เธอก็คงจะไปยืนอยู่ตรงหน้าและมองไปที่พวกเขาอย่างเย็นชา จนกระทั่งพวกเขาต้องหนีหัวซุกหัวซุนไปเอง
น่าเสียดาย ที่ฉันไม่ไม่ใช่เซียวซือ
น่าเสียดาย ที่ฉันกลับเป็นคนขี้ขลาด ตัวฉันที่กลัวหดหัวและมาหลบอยู่ในผนังกั้นห้องในห้องน้ำจนกระทั่งพวกผู้หญิงที่คุยซุบซิบเดินออกจากห้องน้ำไป ฉันถึงจะเปิดประตูเดินออกมา
ช่างบังเอิญเสียจริง ฉันกลับเจอเข้ากับเซียวหลิงหลิงที่ประตูห้องน้ำ การที่ฉันเจอเธอไม่ได้ถือว่าแปลกอะไร วันนี้เป็นวันเข้ารับตำแหน่งของเซียวซือ ยังไงเซียวหลิงหลิงก็ต้องมาอยู่แล้ว
เธอสวมชุดราตรีสีเขียวมรกตกับกระโปรงตัวใหญ่ที่ลากไปมาบนพื้น พอดูไปแล้วก็เหมือนกับนกยูงที่กางหางออก
พอได้เจอกับเซียวหลิงหลิงก็รับรู้ได้ทันทีว่าไม่มีทางที่จะหลีกเลี่ยงคำพูดถากถางได้ ทันใดนั้นเธอก็ยืดแขนออกมาเพื่อหยุดฉัน
ฉันสังเกตว่าสายตาเธอไม่อาจซ่อนความประหลาดใจเอาไว้ได้ เมื่อกี้เธอน่าจะตามหาฉันไปทั่วแน่ ๆ เพื่อที่จะทางมาเยาะเย้ยฉัน ไม่แน่ครั้งนี้ก็คงจะจงใจมาที่ห้องน้ำ
“เซียวเซิง คิดไม่ถึงเลยว่าคนแบบเธอจะทนกับความกดดันไม่ได้ ฉันนึกว่าเธอจะอดทนต่อต้านได้อีกสักหน่อย ใครจะไปรู้ล่ะว่าเธอจะเลิกต่อต้านเร็วขนาดนี้ ฉันคิดว่าคุณพ่อที่อยู่บนสวรรค์คงคิดไม่ถึงว่าประธานอย่างเธอจะทำได้แค่สองเดือนก็ยอมแพ้ไปซะแล้ว”
“ตอนนี้ฉันไม่อยากพูดเรื่องนี้...” ฉันพูดกับเธอ “วันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองการเข้ารับตำแหน่งของเซียวซือ เธออวยพรให้หล่อนเงียบ ๆ ไปเถอะ”
“ทำไมฉันต้องอวยพรหล่อนเงียบ ๆ ด้วยล่ะ? แน่นอนว่าฉันจะต้องแสดงความยินดีกับหล่อนอย่างเอิกเกริกไปเลย แต่ว่าเซิงเซียวเธอน่ะ โง่หรือเปล่า? เซียวซือเป็นศัตรูหัวใจของเธอ แล้วทำไมเธอถึงยกตำแหน่งให้เขาด้วย ต่อให้ต้องยกตำแหน่งให้ฉันก็ยังดีกว่ายกให้หล่อนเสียอีก อย่างน้อยที่สุดฉันก็ยอมรับตำแหน่งของเธอได้ และยังไม่คิดแย่งสีชิงชวนจากเธออีก แต่กลับเซียวซือมันไม่เหมือนกัน หล่อนต้องการทั้งอำนาจและผู้ชายของเธอ หรือเธอจะยอมยกทั้งหมดให้กับหล่อนกัน?
ฉันพยายามที่จะหลบเธอออกไป เพราะที่นี่ผู้คนผ่านไปมา ทำให้ฉันไม่คิดจะพูดคุยเรื่องนี้กับเธออีก
แต่เธอกลับจับข้อมือฉันไว้แน่น “เซียวเซิง ตอนนี้ฉันกำลังสัมภาษณ์เธออยู่ ตอนนี้เธอคิดอะไรอยู่กัน? สามีของเธอกำลังแสดงความยินดีในงานฉลองของแฟนเก่า ในใจของเธอรู้สึกอิจฉาใช่ไหมล่ะ? พอได้เห็นเธอลิ้นพันบนเวทีฉันรู้สึกสงสารเธอจริง ๆถ้าฉันเป็นเธอ ฉันจะลงไปตบหน้าคู่รักหน้าไม่อายคู่นี้ แล้วก็เดินออกไปอย่างสง่างาม ไม่จำเป็นต้องมาโกรธจากพวกเขาแบบนี้”
เซียวหลิงหลิงไม่ได้มีความรู้สึกเป็นเดือดเป็นร้อนแทนฉัน ความต้องการของเธอมีแค่การยุแยงให้เกิดความขัดแย้ง
“ฉันเต็มใจให้ตำแหน่งกับเซียวซือเอง ฉันเชื่อว่าเธอต้องทำได้ดีแน่”
“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลย ตำแหน่งหน้าที่ประธานามันยากแค่ไหนเธอก็รู้ดีแล้วไม่ใช่หรือ? สองเดือนมานี้ไม่ใช่ว่าเธอก็สร้างปัญหาให้เซียวซือแล้วไม่ใช่เหรอ? รากฐานของเซียวซื่อกรุ๊ปของเรานั้นมั่นคงและยังมีคนที่มีความสามารถมากมาย ถ้าเธอทำได้ เซียวซือทำได้ ตัวฉันเองก็คงทำได้ดีกว่า”
ฉันรู้แผนการชั่วร้ายของเซียวหลิงหลิงมานานแล้ว เธอเป็นคนทะเยอทะยานมาก แต่ช่างน่าเสียดายที่เธอกลับเป็นคนที่ไร้ความสามารถ แม้แต่สามีเธอเองก็เป็นคนที่มีความทะเยอทะยาน แต่ความสามารถของเขานั้นต่ำกว่าความทะเยอทะยานที่มี
ตอนที่คุณพ่อยังอยู่ เซียวหลิงหลิงก็อยากจะให้สามีของเธอเข้ามาในบริษัท พยายามทำทุกวิถีทางแต่คุณพ่อก็ไม่เห็นด้วย
หลังจากที่คุณพ่อไม่อยู่แล้ว ในที่สุดเธอก็สามารถจัดการพาสามีของเธอเข้ามาในบริษัทได้ และได้ทำงานในตำแหน่งผู้จัดการสาขาภายใต้การบริหารของเครือเซียวซื่อกรุ๊ป
แต่น่าเสียดายที่เขาเป็นคนไร้ความสามารถ ในทุก ๆ เดือนรายงานงบประมาณค่าใช้จ่ายที่ใช้ในการต้อนรับแขกก็จะเป็นของบริษัทเขาที่มากที่สุด
มีครั้งหนึ่งที่มีรายงานว่าเขาซื้อไวน์ 6 ขวดในเย็นวันหนึ่ง แต่เซียวซือไม่ยอมให้ผ่าน ไม่ยอมเซ็นชื่อให้ เซียวหลิงหลิงเลยโมโหและตะโกนด่าออกมายกใหญ่
ผู้คนที่ในบริษัทที่แอบนินทาลับหลังก็มักเรียกพวกเขาว่าพวกพลาสติก ตัวฉันเองก็รู้ว่าเซียวหลิงหลิงนั้นชักจะเกินไปใหญ่แล้ว
แม้ว่าเซียวหลิงหลิงจะเกลียดฉันมาก แต่ฉันคิดว่าเธอก็คงไม่ได้ปฏิบัติกับเซียวซือในฐานะน้องสาวแท้ ๆ ขนาดนั้น
บางทีคนที่เธอรักมากที่สุดก็คงจะเป็นสามีของเธอเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักเมียในนาม(จบ)
จบซะแล้วลงตอนไม่ครบค่ะ ขาดตอนที่ 501,506...
เย้ อัพต่อแล้ว 👍👍👍...
แอด...ยังรออัพเดทนะคะ😁😁...
รอมาอัพต่อค่ะ...
กี่ตอนจบค่ะ...
Please up Chapter495...
สนุกมากๆ ค่ะ ติดตามอยู่นะคะ...
นางเอกไม่ได้โง่แต่จิตใจดีเกินไปและพระเอกอยากสอนนางเอกแต่สอนผิดวิธี ในเรื่องทุกคนมีปมหมด นักเขียนค่อยๆขยายแต่ละคน เราว่าสนุก อัพต่อค่ะplease...
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอึดอัดมาก เพราะนางเอกโคตรโง่เลย อ่านแล้วลุ้นแต่ก็ลุ้นไม่ขึ้น มันรู้สึกสงสารนางเอก แต่เป็นสมน้ำหน้า พระเอกก็ใจดำเอาแต่ใจตัวเอง ทำตัวแย่ ทำให้รำคาญ อ่านแล้วไม่ลุ้นให้ได้จบลงด้วยกันอย่างมีความสุข แต่ให้รับผลจากความโง่และการกระทำของตัวเอง...
สามีแบบนี้ ควรทิ้งอ่ะ จะสอนก็สอน แต่ไม่ควรบีบบังคับหักหน้า ทำให้อับอายอย่างนี้ ไม่ให้อภัยเด็ดขาด ยิ่งรู้ว่านังซือยังไม่ตัดใจ ยิ่งต้องจัดการให้ชัดเจนแทนที่จะปล่อยคลุมเครือ...