พัง นิยาย บท 19
ฉันไม่เชื่อ...
สายตาคมยังจ้องฉันไม่หยุด... เหมือนเขาตั้งใจสะกดจิตฉันอย่างเคย... ให้เชื่อเขา ให้เชื่อเขา...
ซึ่งตอนนี้มันใช้กับฉันไม่ได้ผล...
ฉันดันตัวขึ้นจากเบาะรถ... ก่อนโน้มไปจุมพิตเขาเบา ๆ ที่ปาก...
"จะรอดู" เขายิ้มชอบใจ ก่อนจะลงจากรถ อ้อมไปฝั่งคนขับ...
ฉันมาผับพี่เอสวันนี้... เหมือนมากินกับพี่ทีนอกสถานที่... เรากำลังจะกลับ ระหว่างทางมือใหญ่ ๆ ของเขา ก็จับมือฉันไม่ปล่อย...
"พรุ่งนี้ไอ้เซ็นแต่งงาน ไปกับพี่นะไปเจอเพื่อน ๆ พี่" ฉันพยักหน้าเบา ๆ ไปก็ไป ถ้าเขาอยากจะควงฉันเปิดเผยขนาดนี้... อยากรู้เหมือนกันว่าสาว ๆ ในคลังคนไหนจะออกมาดิ้นใส่ฉันบ้าง
เรามาถึงบ้านไม่ดึกมาก... ฉันบอกแล้วไง ว่าไปผับพี่เอสแปปเดียวจริง ๆ ที่เหลือกินกันในรถ
ซึ่งแค่นั้นมันไม่พอ...
เมื่อฉันอาบน้ำเสร็จเตรียมจะนอน... มือหนา ๆ ของเขาก็เริ่มลูบท้องฉันทันที...
"ไงไอ้เสือ ลูกชายพ่อ" ไอ้เสืองั้นเหรอ? ไม่ได้เด็ดขาด!
"พอแล้วค่ะ อย่าให้ลูกเป็นเสือเลย สงสารแฟนในอนาคตลูก" เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะก้มลงไปจุ๊บที่ท้องฉัน...
เอ่อ... ไม่เคยมีโมเมนต์นี้ แต่ฉันไม่ได้ใจอ่อนหรอกนะ ฉันแค่รู้สึกว่ามัน แปลก ๆ
"อยากกินเมย์อีกแล้ว... ท้องเมย์ป่องด้วย ดูสิ" เขาลูบท้องฉันไปมา ฉันได้แต่นอนกรอกตา จะเอายังไงดีกับชีวิต
"ค่ะ นอนเถอะ เมย์ง่วง" ฉันดึงผ้าห่มมาคลุมตัว ก่อนที่พี่ทีจะลุกขึ้นมานอนข้าง ๆ
มือหนา ๆ ดึงฉันไปกอดแนบอก...
ฉันได้ยินเสียงหัวใจเขาเต้น ‘ตึก ตึก ตึก’
เขาก้มลงหอมผมฉันฟอดใหญ่… ก่อนจะเลื่อนมือที่กอดเอวฉันขึ้นมาบีบหน้าอกเบา ๆ นิ้วเขายังอยู่ไม่สุขกำลังหยอกล้อวุ่นวายกับเม็ดบนยอดมันอีก...
ฉันหลับตาปี๋ พยายามข่มตานอน… แต่หลับไม่ลง
เพราะร่างกำยำข้าง ๆ อยู่ ๆ ก็ลุกขึ้น ปลดกระดุมชุดนอนฉันออก
เขาค่อย ๆ ก้มลงไปดูดเม็ดทับทิมบนยอดอก… ตวัดลิ้นนุ่มวนเป็นวงกลมช้า ๆ ช้า ๆ สลับกับมือหนา… ที่เค้นทั้งสองเต้าไม่หยุด...
เขาคงชอบ... ยิ่งฉันท้องหน้าอกหน้าใจก็ใหญ่ขึ้นเป็นพิเศษ...
เชิ้ตนอนตัวใหญ่ของฉัน… ถูกปลดกระดุมจนหมดตัว แถมเปิดกว้างให้คนตรงน้าชื่นชมอีก
เขาจ้อง จ้องจนเริ่มกินมันทีละส่วน...
มือหนาจับขาฉันแยกออกจากกัน… ก่อนจะเริ่มบด เริ่มเลีย กดริมฝีปากร้ายเม้มดูดกินเม็ดสวาท จนเกิดเสียงดังเบา ๆ ออกมา...
"อื้ม… พี่ทีขา" ฉันเริ่มร่อนเอวรับลิ้นเขา จนเขายิ้มออกมาเบา ๆ
"ยังไม่หลับเหรอ…" ฉันส่ายหน้า ก่อนจะดึงแขนเขาขึ้นมาจูบ...
ฉันตวัดลิ้นคลอเคลียกับลิ้นเขา... จนแขนล่ำ ๆ เอื้อมลงไปข้างล่าง บดตุ่มสวาทฉันเบา ๆ
ฉันทนไม่ไหว ไม่ยอมให้มืออยู่นิ่ง เอื้อมลงไปจับอสูรกายเขารูดขึ้น รูดลง ก่อนจะค่อย ๆ ดันมันเข้ามาใส่รูสวาทตัวเอง...
"รีบจัง" ฉันยิ้มยั่วก่อนจะจับเอวเขาดันจนสุด
อื้ม~
‘ปึก ปึก ปึก~’
"อ่าส์~ อ๊ะ อ๊ะ! พี่ทีขา เมย์เสียว เสียวจังค่ะ" มือหนาสองข้าง ประสานจับมือฉันแน่น ก่อนจะโถมแรงทั้งหมดที่มี กระแทกใส่ตัวฉัน...
"อื้ม… อื่ม…" เขาครางเบา ๆ ที่ข้างหู ปล่อยเอวให้ร่อนรัว ๆ
ฉันกำมือเขาแน่น แน่นจนรู้สึกเจ็บ... เมื่อฉันยิ่งบีบ เขาก็ยิ่งเร่ง…
‘ปึก ปึก ปึก~’ มันถี่และนานจนฉันตั้งรับไม่ไหว…
"โอย พี่ทีขา เร็วอีกค่ะ เร็วค่ะ เมย์เสียววว อ๊ะ อ๊ะ!" ฉันกัดปากแน่น ส่ายหน้าไปมา เขาเร่งเอวรัวกว่าเดิม เน้นจนมันสุด ออกสุด
จนฉันหลับตาพริ้ม รูสวาทเกร็งตอด ก่อนที่มันจะถึงฝั่งปรารถนา และเผลอกระตุกเบา ๆ ไปพร้อมกับเขา...
เขาล้มตัวนอนข้าง ๆ แล้วดึงฉันไปกอด
"พี่รักเมย์นะ…" เขาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ ฉันไม่ตอบเหนื่อยจนเผลอหลับไป...
ฉันตื่นแต่เช้า… ตื่นมาก็เห็นพี่ทีนอนกอดฉันอยู่... พอลุกขึ้นมองแขนเขา มันกลับเป็นรอยแดง... คงเป็นเพราะฉันหนุนมันทั้งคืน…
ฉันปล่อยให้เขานอน แล้วลงมาช่วยงานในครัวตามเดิม
"คุณเมย์ วันนี้ลองทำไชโป๊ะผัดไข่มั้ยคะ" ป้าน้อยเริ่มเอาหัวไชโป๊ะกับไข่ออกมา เอาออกมาขนาดนี้ ฉันคงต้องทำแล้วล่ะ...
แต่ ทะ… ทำไมฉันเห็นเส้นฝอย ๆ ของไชโป๊ะไรเนี่ย แล้วฉันอยากจะอ้วกขึ้นมา
"อุ๊ปส์!" ฉันปิดปากวิ่งออกมาจากครัว ผ่านคุณแม่ คุณพ่อ เข้าไปอ้วกในห้องน้ำ
มาถึงลานจอดรถ... ฉันยังเห็นรถผู้ชายข้างห้องจอดที่เดิม... ไว้เลิกงานแต่งค่อยขับไปคืนเขาแล้วกัน… ไม่รู้ตอนนี้ เขาจะดีขึ้นหรือยัง
พี่ทีเปิดประตูรถให้ฉัน ก่อนจะอ้อมไปขับรถ
เรามาถึงตึกคุณเซ็นแล้ว... งานแต่งอลังการงานสร้าง เพื่อน ๆ พี่ทีน่ารักทุกคน รวมถึงเพื่อนน้ำหวานด้วย ไม่มีใครแปลก ๆ กับฉัน ณีเวียเจ้าสาววันนี้ สวยมาก ซึ่งฉันเองก็รู้จักมานานแล้ว เพราะณีเวียเป็นดาวคณะบริหาร
"ไงแกสวยเชียววันนี้ หายแพ้ท้องยัง" แตงโมเดินมาทักฉัน แตงโมสวยมากใส่ไทยชุดเพื่อนเจ้าสาวด้วย
"เพิ่งแพ้ไปเมื่อเช้า เซ็งมากเลย" ฉันเห็นน้ำหวานมากับคุณหมอที่ฉันฝากครรภ์ ฉันมองน้ำหวานอยู่สักพัก...จนแตงโมมองฉัน
"ฉันบอกแล้ว ว่าเพื่อนฉันได้ดี แฟนหล่อมาก! อบอุ่นด้วย" จริงของแตงโม น้ำหวานยิ้มไม่หุบ หน้าตาสดใส… ฉันดีใจกับเธอจริง ๆ น้ำหวาน
"น่ารักเนอะ" พอเห็นเขามีความสุข ฉันเองก็เผลอยิ้มออกมา
"แหม ๆ เมื่อคืนเธอก็ดุเด็ดเผ็ดมันนะ" ฉันหน้าร้อนผ่าว ตีแขนแตงโมเบา ๆ อายมาก
"ลุ้นคนมาเห็นเหมือนกัน ฮ่า ๆ" ฉันหัวเราะในรอบหลายวันเลยก็ว่าได้ พอได้คุยกับแตงโมแล้วไม่ค่อยเครียดเลยแหะ
"ขนาดนั้นไม่ต้องกลัวแล้วล่ะ ทางนี้รีบปิดสปอร์ตไลท์เลย ฮ่า ๆ" ฉันหัวเราะกับแตงโมลั่น เมื่อฉันอวยพรคู่บ่าวสาวเสร็จ ก็อยู่งานเลี้ยงนิดหน่อย น้ำหวานได้ช่อดอกไม้ เธอประกาศว่า อีกสองเดือนแต่งงาน! ฉันหันไปมองพี่ที... เขาดูตกใจนิดหน่อย แต่ก็ทำตัวปกติตามเดิม... จนเดินมาจับมือฉัน
"กินอะไรบ้างหรือยัง แพ้ท้องอยู่ไหม" เขาโอบไหล่ฉันก่อนจะลูบเบา ๆ
"ไม่แล้วค่ะ" เพลงเปิดคลอ เขาดึงฉันไปซบที่อก เรากอดกันเต้นรำเบา ๆ ตามจังหวะ
"คู่นี้เมื่อไหร่จะแต่ง" สายฝนเดินมาแซวก่อนจะ กอดพี่ไวท์เต้นรำด้วย
"ไม่บอก" ฉันกอดพี่ทีแน่น และเงยหน้าขึ้นไปมองเขา
จนเขาเองก้มลงมาจุมพิตฉันเบา ๆ
ก่อนจะ… กระซิบถามที่ข้างหูฉัน...
"ใช่... เมื่อไหร่จะแต่ง..." ฉันยิ้ม แล้วเขย่งขึ้นไปกระซิบเขากลับ...
"ไม่ดีกว่า" อยู่ ๆ หน้าคม ๆ ก็เผยยิ้มออกมา ก่อนจะจับมือซ้ายของฉัน ที่วางบนไหล่เขา ลงมาจูบ...
แล้วเขาก็บรรจงสวมแหวนเพชรวงนึง... เข้ามาที่นิ้วนาง…
"ไม่ได้... จองไว้แล้ว"
"..." ฉันมองแหวนที่นิ้วอึ้ง ๆ
"เมย์ลิน… แต่งงานกับพี่นะครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พัง