พัง นิยาย บท 43

"หะ... เมย์อยากอะไร" พี่ทียังคงไม่หันมา แถมยังถามฉันกลับอีก

นี่เขาไม่รู้จริง ๆ หรือเขาแกล้ง...

"อยากเอ่อ..." ทำไมฉันต้องพูดเนี่ย ปกติฉันไม่เคยพูด ไม่เคย...สบตากันไม่ถึงนาทีฉันก็กินกับพี่ทีได้แล้ว

"พี่ออกไปรอข้างนอกนะ" ฉันบีบมือเขาแน่น... ก่อนจะกระตุกเบา ๆ

"อย่าไปได้ไหม" ฮือฉันเป็นอะไรเนี่ย ทำไมฉันอยากถึงขนาดนี้

"เมย์มีอะไรเหรอ" แล้วเขาก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกตามเคย

"เอ่อ... เมย์อยากอ่ะ"

"อยากกินอะไรล่ะ... เดี๋ยวพี่สั่งรูมเซอร์วิสให้" อะไรของพี่ทีเนี่ย..แกล้งกันใช่ไหม

"อยากกิน เอ่อ... ข้าวต้มมัดค่ะ ใช่ ๆ ข้าวต้มมัด" เขายกมือซ้ายขึ้นดูนาฬิกา...

"มันดึกแล้ว พี่จะลองถามให้ ถ้าไม่ได้ ต้องรอเช้านะ"

"มะ... ไม่ใช่ค่ะ ข้าวต้มมัดอ่ะ" พี่ทีหันกลับมามองหน้าฉัน เขาหน้าแดง แต่ก็มิวายทำขมวดคิ้วสงสัย...

"หื้ม ก็ใช่ไงข้าวต้มมัด ที่โรงแรมมีบางเวลา..." ฉันหลับตาปี๋ อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก...

หน้าอกหน้าใจตอนนี้มันก็เด้งชูชันรอเขาเหลือเกิน... ไม่ไหวแล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว...

"ขะ... ข้าวต้มมัดพี่ที อ่ะค่ะ!" เมื่อฉันเปิดตาที่หลับปี๋ขึ้นมา ก็เห็นเขายืนเบิกตากว้าง ก่อนจะก้มลงไปมองเป้ากางเกงตัวเอง สลับกับมองหน้าฉัน...

"จริงเหรอ..." ยังจะถามย้ำอีก ฉันรีบโบกมือไปมา ทำเหมือนปฏิเสธ เพราะอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน...

แต่ว่า

‘หมับ’ พี่ทีกลับอุ้มฉันขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์แทน...

ฉันเอามือวางบนไหล่เขาสองข้าง แล้วก้มลงไปจ้องสายตาคม ๆ คู่นั้น

"ทะ… ทำอะไรคะ" ฉันทำเขินหันมองไปทางอื่น

"พี่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย..." รู้สึกแบบนี้?

"ยะ… ยังไง รู้สึกอะไรคะ?" เขาใช้นิ้วยาว ๆ เก็บผมฉันไปทัดหู

"รู้สึกอยากมีเซ็กส์... จากความรัก..." ฉันหันมาจ้องหน้าเขาทันที ซึ่งตอนนี้หน้าคม ๆ นั้นกำลังแดงระเรื่อ จนเราเผลอสบตากันอยู่ชั่วครู่...

ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจ ถามเขาขึ้นอีกครั้ง...

"ละ... แล้วแต่ก่อน"

"ปลดปล่อย... ใครก็ได้ ที่ไหนก็ได้... ขอแค่ได้ระบายอารมณ์... แต่ตอนนี้มัน... ไม่..."

"คะ..." ฉันขมวดคิ้วสงสัย แต่ยังคงจ้องตาเขาอยู่...

"ตอนนี้แค่เมย์คนเดียว... จะไม่มีที่ไหนแล้วที่ไม่มีเมย์ จะไม่มีการระบายอารมณ์อีกแล้ว... มันจะมีแต่ระบายความรัก"

ฉันเผยยิ้มออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว... ก่อนจะเผลอก้มลงไปช้า ๆ โน้มริมฝีปากเล็กลงไปประกบจูบเขา...

มือหนาถูกส่งขึ้นมาโอบแก้มฉันทันที เขาค่อย ๆ ประคองแก้มฉันไว้สองข้าง ก่อนที่จะค่อย ๆ ไล่นิ้วสัมผัสเบา ๆ มาถึงซอกคอ...

ลิ้นอุ่นรสละมุนกำลังบดเบียดหยอกล้อกัน... ฉันกอดคอเขาไว้ จนมือหนารู้ใจช้อนตัวฉันขึ้นไปอุ้ม...

แล้วมาที่เตียง...

เขาวางฉันลงช้า ๆ ก่อนที่จะโน้มตัวลงมาประกบจูบฉันอีก อืม... มันเป็นจูบที่นุ่มนวล มันเป็นจูบที่อบอุ่น... ฉันรู้สึกดีจัง... รู้สึกดีจนอธิบายไม่ได้เลย...

เสียงฟ้าร้องดังโครมคราม... กับอากาศเย็น ๆ มันไม่ได้ทำให้ความร้อนรุ่มในตัวนั้นหายไป ฉันร้อนเหลือเกิน ร้อนไปทั้งตัว...

ริมฝีปากนุ่มกำลังลงไปบดไซร้ซอกคอฉัน เขาประกบจูบลงช้า ๆ ช้า ๆ ก่อนที่จะลดต่ำลงไปถึง... อกตึง ๆ ที่ทะลักบราออกมา...

เขากดหน้าซุกไซร้พ่นลมหายใจรดมันอยู่ชั่วครู่... จนมือหนาทนไม่ไหว เอื้อมไปลูบไล้ปลดตะขอมันออก...

สองเต้าหลุดพ้นพันธนาการ... มันใหญ่ และตั้งชัน จนทำให้คนตรงหน้ายิ้มกริ่ม เขาค่อย ๆ บรรจงบีบมัน... ช้า ๆ ก่อนจะก้มลงโลมเลียเม็ดทับทิมบนยอดชันทั้งสอง...

"อื้ม~" ฉันเผลอแอ่นอกสู้ ร่างกายร้อนรุ่มนี้ กลับร้อนไปกว่าเดิม ความเสียวซ่านแผดเผาฉัน ฉันเสียว... เสียวจนฉันเผลอห่อไหล่เบา ๆ และครางกระเส่าออกมา... อื้อ~ ลิ้นพี่ที... มันสุด ๆ ไปเลย

ฉันกัดปาดแน่น ดวงตาคมคู่นั้นเงยขึ้นมองฉันเป็นระยะ... ก่อนที่เขาจะเลื่อนตัวบดจูบลงไปช้า ๆ ถึงเนินสวาท

เขาแวะจุ๊บเบา ๆ ที่ท้อง

แล้วโน้มลงไปส่งลิ้นนุ่ม แตะเกสรสวาทฉัน...

"อ่าส์~" ฉันเชิดหน้าครางกระเส่า เด้งเอวรับลิ้นเขาอย่างปรารถนา...

นิ้วยาวเริ่มเปิดกลีบกุหลาบฉันออกทีละกลีบ... เขาทั้งบดขยี้มันทั้งเขี่ยมัน ทำเอาเอวฉันเริ่มขยับซ้าย ขวาตาม อื้ม~ ฉันอยากจะหลบหลีกนิ้วซนนั้นจัง... แต่ในใจฉันมันกลับไม่ยอม ใจฉัน... มันยิ่งต้องการและปรารถนามากขึ้นอีก...

กำลังจะทรมานฉันใช่ไหม...

"อ๊ะ! อ่าส์..." เขาวนนิ้วอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะค่อย ๆ ดันมันแทรกผ่านกลีบกุหลาบเปียก ๆ เข้าไปถึงรูสวาท...

น้ำรักไหลเยิ้ม... เยิ้มจนหน้าคมอดไม่ได้... เขาก้มลงมาโลมเลียมันอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะปล่อยให้นิ้วร้ายขยับเข้าออกตามไปด้วย...

มันทรมาน... ตวัดทั้งลิ้น ขยับทั้งนิ้ว... พี่ทีจะฆ่าฉันแล้ว!เสียว... ฉันเสียวจริง ๆ

"อ๊ะ~ อ๊ะ ๆ อ๊ะ~ อ่าส์" ฉันเด้งเอวรัว กระสับกระส่าย ยิ่งพยายามหลีกหนีความทรมานนี้เท่าไหร่ เขายิ่งบดลิ้นเลียเร็วขึ้น...

ฮือ~ ฉันรักพี่ทีคนนี้จัง รักมาก~

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พัง