พัง นิยาย บท 45

ฉันรีบดันตัวลุกจะไปอาบน้ำ เขิน จนทำตัวไม่ถูก...

"เอ่อ กินก็ได้ค่ะ... เมย์อาบน้ำก่อนนะคะ" ฉันรีบหันไปตอบเขา ก่อนจะวิ่งเข้าไปอาบน้ำ

พี่ทีไปเปลี่ยนชุดที่ห้องทำงานรอฉัน... วันนี้ไทม์ก็ 24 สัปดาห์แล้ว! ไปหาหมอกันเถอะนะลูก...

ฉันลงมาหาพี่ทีที่ห้องทำงาน เปิดประตูเข้าไปก็เห็นหน้าหล่อ ๆ ใส่สูท เซ็ทผมเรียบร้อย แถมยังนั่งตรวจเอกสารอีกต่างหาก... ขยันจริง ๆ

"โทษทีเมย์ พี่ไม่ได้ขึ้นไปรับ พอดีมีเอกสารด่วนของเมย์ ดูก่อนไหม" เขาตรวจงานให้ฉันเหรอเนี่ย

"ฝากพี่ทีจัดการเลยค่ะ แหะ ๆ ไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่ทัน" เขาดันตัวลุกจากเก้าอี้ แล้วเดินมาจับมือฉัน...

โอเค... จับก็จับ... ยอม

มาถึงโรงพยาบาลก็เกือบเลท รถติดตามเคย เห็นรถติด ๆ แบบนี้ฉันเริ่มจะคิดถึงโคราชแล้ว... เหนื่อยมาก ยิ่งท้องยิ่งเหนื่อย เอ๊ะ... หรือเหนื่อยที่เมื่อคืนจัดหนักรึป่าวก็ไม่รู้ เหอ ๆ

รอเข้าห้องตรวจ...

"เมย์... กินข้าวที่พี่สั่งให้แล้วใช่ไหม" ฉันพยักหน้าเบา ๆ

"ค่ะ... พี่ทีกินยังคะ..."

"ครับ กินแล้ว" เรานั่งจับมือกัน พี่ทีบีบมือฉันไม่หยุด เหมือนเขากำลังตื่นเต้นยังไงอย่างงั้น

"อ้าวมึง" เราสองคนหันไปมองตามเสียง ก็เจอคุณเซ็นกับณีเวีย

คุณเซ็นค่อย ๆ ประคองณีเวียนั่งลงข้าง ๆ ฉัน

"ท้องใหญ่มาก" ฉันทักณีเวียทันที ณีเวียเหมือนคนใกล้คลอด แต่ร่างไม่อ้วนมาก ใหญ่แค่ท้อง... มันใหญ่จนฉันอดเอื้อมมือไปลูบไม่ได้

"ทรมาน ลูกถีบแรงมาก ของเธอถีบบ้างมั้ย" ณีเวียลูบท้องฉันกลับ พอมีลูก ชีวิตแม่ก็คุยกันแต่เรื่องลูก...

"ไทม์ถีบมาก ถีบสุด ๆ" ฉันยิ้มกว้าง ณีเวียมองฉันสลับกับพี่ที แล้วยิ้มกริ่ม...

ก่อนจะกระซิบฉันเบา ๆ

"ลูกชื่อไทม์... นั่งจับมือ ยังไง ๆ" ฉันรีบเอามืออีกข้างป้องปากกระซิบ

"ทดลองพฤติกรรม"

"แบบนี้ก็ได้เหรอ... ทดลองได้แต่อย่ากินกันนะ เดี๋ยวตบะจะแตก ฮ่า ๆ" อ้าว! สด ๆ ร้อน ๆ เลย

"ไม่ทันแล้ว" ณีเวียหุบยิ้มทันที... ก่อนจะรีบปิดปากหัวเราะ

"เธอชวนเพื่อนคุยแต่เรื่องลามก..." อยู่ ๆ คุณเซ็นก็บ่นอุบอิบใส่ณีเวีย...

ฉันถูกเรียกเข้าตรวจก่อนณีเวีย... เข้ามาถึงก็เจอหมอนายนั่งรออยู่แล้ว

"สวัสดีครับ นั่งก่อน ๆ เป็นไงบ้างถีบมากมั้ย"

"ถีบมาก ถีบจนแม่เขาจะล้ม" พี่ทีตอบไปยิ้มไป...

"งั้นมาดูเลยว่า โตขนาดไหนแล้ว..." พยาบาลเดินมาพยุงฉันขึ้นไปบนเตียง ก่อนจะทาเจลอัลตร้าซาวด์ให้

เราทุกคนจ้องไปที่จอ จนหมอนายเริ่มตรวจ... และแล้วเราก็เห็นไทม์

เขาตัวโตจริง ๆ ขา แขน ครบทุกอย่างแล้ว...พี่ทียิ้มกว้าง ก่อนจะเดินมาบีบมือฉันแน่น

"ดูลูกสิ ไม่น่าล่ะ ถีบเก่ง... เนี่ย ๆ ถีบอยู่เลย..." เขายิ้มไม่หุบ ยิ่งเห็นลูกดิ้นในจอยิ่งยิ้มกว้าง

"แม่ทานเยอะ ๆ หน่อยนะ ยิ่งพวกโปรตีน... แล้วก็ กินน้ำเยอะ ๆ อย่างน้อยสักสิบแก้วต่อวัน... คุยกับลูกบ่อย ๆ ช่วงนี้เขาเริ่มจะได้ยินเราแล้ว มันจะช่วยเรื่องพัฒนาการ การได้ยินของเขาด้วย..." ฉันฟังหมอไปยิ้มไป...

ต่อไปนี้แม่จะคุยกับหนูทุกวันเลยนะ...

"ลูกคุณหมอคงแข็งแรงน่าดูเลยนะคะเนี่ย... ลูก ๆ หมอสูติ" ฉันแซวหมอนายเบา ๆ หมอนายยิ้มกว้างทันที

"แม่เขาซน ต้องบังคับหลายอย่างเลย แต่ของเมย์โดยรวมทารกโอเคนะ น้ำหนัก พัฒนาการ ก็อย่างที่บอกกินโปรตีนเยอะ ๆ"

พี่ทียิ้มไม่หุบ เขาค่อย ๆ พยุงฉันออกมาจากห้องตรวจ พอออกมาเราก็ไม่ได้คุยกับณีเวียเลย เพราะคิวต่อไปเป็นณีเวียแล้ว...

ฉันมีความสุขจังวันนี้... ไม่เหมือนครั้งก่อน ๆ ที่มาหาหมอเลย วันนี้ฉันเหมือนได้มากับพ่อของลูก มากับสามี ฉันมีความสุขมาก...

ขึ้นรถมาพี่ทีก็เปิดสมุดดูแผ่นอัลตร้าซาวด์ลูกไม่หยุด ติดไฟแดงทีไร เขาก็หยิบขึ้นมาดู รถติดเขาก็หยิบขึ้นมาดูอีก...

"ใหญ่เหมือนพ่อ..." อะไรนะ!

"อะไรใหญ่ ตัวเหรอคะ" เขายิ้มกว้าง แล้วหยิกแก้มฉันเบา ๆ

"ข้าวต้มมัด..." ฉันรีบหันหน้าไปทางอื่นทันที ให้ตาย ทำไมเขาเอาเรื่องนี้มาพูดอีกเนี่ย ลืมไปก่อนได้ไหม... ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเรียกส่วนนั้นว่าข้าวต้มมัดสักหน่อย...

"เอ่อ..." ฉันพูดไม่ออกจริง ๆ เอาแต่นั่งเขินหน้าแดง...

"ฮ่า ๆ ไม่แกล้งแล้ว..." หยิกแก้มฉันอีกแล้ว... ขอให้ไม่พูดเรื่องนี้อีกจริง ๆ อย่าแกล้งกันเลย ฮือ ๆ

ฉันกลับมาถึงโรงแรมก็สะสางงานเลย เมื่อวานยุ่งทั้งวันนี่หน่า... ฉันพยายามกินน้ำเยอะ ๆ ตามที่หมอนายบอก คุยกับลูกด้วย พี่ทีสั่งรูมเซอร์วิสนำอาหารมาเสิร์ฟให้ฉันตลอด ส่วนมากจะเป็นพวกโปรตีนเน้น ๆ บ้างก็แวะมาหาฉัน มาจุ๊บท้องฉัน มาคุยกับลูกชายเขา...

เนี่ย... ตอนนี้ก็ยังอยู่...

"ลูกพ่อ... เราไปเที่ยวโคราชกันวันไหนดี พาพี่ปลายฟ้าไปด้วย" มือหนาลูบท้องฉันเบา ๆ ฉันนั่งอ่านเอกสารไป แอบมองเขาไป...

ฉันไม่ใช่ผู้บริหารที่นี่เต็มตัวนะ คนที่เป็นผู้บริหารใหญ่เต็มตัวนั่งยอง ๆ ลูบท้องฉันไม่หยุด... ถ้าพนักงานเข้ามาเห็นจะทำยังไงเนี่ย

‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’

"เชิญค่า" มีคนมาเคาะประตู พี่ทีเขาก็ไม่สนใจ เขายังคุยกับลูก เปิดอะไรให้ลูกเขาฟังปกติ...

ประตูถูกเปิดออก... เห้อ กิ่งเลขาฉัน…

"คุณเมย์ อุ้ย..." กิ่งตกใจสะดุ้งเมื่อเห็นพี่ทีนั่งลูบท้องฉัน ก่อนจะค่อย ๆ หันมายิ้มให้ตามเดิม แล้วพูดธุระของเธอต่อ...

"คุณเมย์คะ เอกสารเรื่องการจัดจ้างบริษัททำเว็บไซต์ค่ะ กิ่งรวบรวมรายชื่อบริษัทและผลงานคร่าว ๆ มาให้เลือก มีทั้งบริษัทต่างชาติ บริษัทไทย... ตามนี้ค่ะ"

ฉันหยิบแฟ้มมาเปิดดู ก่อนจะก้มลงไปมองพ่อของลูกที่ยังเล่นท้องฉันไม่หยุด... อายเลขาฉันบ้างสิ

"เรื่องนี้เสนอคุณทียังคะ" ฉันทำเป็นถาม ทำไมวันนี้เขาไม่ไปทำงานห้องตัวเองเลย...

"ครับเมย์ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพี่ เรื่องการจัดซื้อ จัดจ้าง เมย์จัดการเลย" นั่นไง ตอนนี้ฉันเลือกไม่ถูกจริง ๆ งานแต่ละบริษัทดี ๆ ทั้งนั้น...

"เรื่องการบุ๊คกิ้งห้องพัก บริษัทที่รวบรวมมาไม่เคยมีปัญหาใช่ไหม… เมย์อยากได้บริษัทที่เก็บข้อมูลลูกค้าเมย์ดี รวมไปถึงช่วงไฮซีซั่น เมย์ไม่ยากมีปัญหาเรื่องระบบเว็บล่ม ช่วงนั้นแขกจองห้องเยอะด้วย..."

กิ่งส่ายหน้าทันที ก่อนจะยิ้มกว้าง

"ไม่มีค่ะ… กิ่งเลือกมาอย่างละเอียด กิ่งคอนเฟิร์ม"ฉันใช้นิ้วไล่ดูรายชื่อบริษัททั้งหมด... อยู่ ๆ ก็นึกถึงบอสขึ้นมา… เออใช่ เขาทำบริษัททำเว็บไซต์นี่น่า…

โทรหาดีกว่า...

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พัง