พัง นิยาย บท 46

หลังจากที่ตกลงวันไปโคราช ตกลงทำเว็บไซต์ ของโรงแรมเสร็จ คุณพ่อคุณแม่ออกไปเดินตรวจโรงแรมกันนิดหน่อย ก่อนจะขอตัวไปทำธุระต่อ...

ส่วนปลายฟ้าหลับปุ๋ยบนตักฉัน...

ที่ต้องนอนบนตักแบบนี้เพราะไม่ยอมห่างฉันเลย... กอดคอฉันไว้แน่น... วางไม่ได้ ปลายฟ้าร้องงอแงทันที สงสัยคิดถึงกันมาก…

"แอะ แอ้" เนี่ย… พอรู้สึกตัวก็จะลืมตามอง ให้ตัวเองสบายใจ หากเป็นฉันอุ้มอยู่เขาก็จะหลับต่อ… ร้ายไหมล่ะเด็กคนนี้!

"ชู่ว เอเอ้ นะลูก เอเอ้~" ฉันเขย่าเบา ๆ ตาโต ๆ ก็ค่อย ๆ ปรือหลับไปอีกครั้ง...

"เมย์เธอไม่อยู่ ฉันจะบ้า! อยู่กับเธอเลี้ยงง่ายมาก ไม่รู้ปลายฟ้าเป็นอะไร"

"ถ้ายุ่งก็พาปลายฟ้ามาฝากไว้สิ… ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก" พี่ทีลูบหัวปลายฟ้าเบา ๆ จนบอสยิ้มกว้าง

"ฉันชักจะชอบแฟนเธอแล้วสิ" อ้าว

"เห้ย!" พี่ทีรีบขยับตัวหนีทันที จนบอสหัวเราะลั่นห้อง…

"ฮ่า ๆ ล้อเล่นเว้ย! ขนลุก" ให้ตายเถอะสองคนนี้...

‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’

"เชิญค่ะ..." กิ่งเปิดประตูเข้ามา พร้อมยกกาแฟกับน้ำส้มมาเสิร์ฟ

"เลขาเธอสวยจัง... สวยกว่าเธออีก" บอสกระซิบฉันทันที...

"หน้าม่อชะมัด นั่งใกล้พี่ที ติดเชื้อพี่ทีมาเหรอ" บอสหัวเราะ ก่อนจะแอบมองกิ่งยกแก้ววางบนโต๊ะ ทีละแก้ว...

ปลายฟ้าเอ้ย พ่อหนูจะหาแม่ให้หนูแล้วลูก... หนูจะลืมแม่เมย์คนนี้ไหมนะ

"ขอบคุณนะกิ่ง" ฉันหันไปยิ้มขอบคุณกิ่ง ก่อนที่กิ่งจะเดินหันหลังออกไป

เมื่อกิ่งปิดประตูห้อง

"นิสัยดีนะ ขยัน..."พี่ทีเริ่มสะกิดบอสทันที นี่จะดีลกิ่งให้บอสแล้วเหรอเนี่ย! ร้ายทั้งคู่...

เมื่อปลายฟ้าหลับสนิท บอสก็ค่อย ๆ อุ้มปลายฟ้ากลับ... ฉันเองก็ไม่ลืมที่จะเรียกกิ่งไปช่วยถือกระเป๋าเป้ปลายฟ้า... ไปกดลิฟต์ เห้อ ฉันทำได้แค่นี้ล่ะ... เขาจะดีลกันต่อไหมฉันก็ไม่รู้...

1 เดือนต่อมา...

ฉันทำงานปกติ ทำทุกวันมาเป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้ว พี่ทีก็น่ารักไม่เปลี่ยน ช่วยฉันทุกอย่าง สอนงาน พอท้องโตเขาก็คอยถอดรองเท้าให้ ใส่รองเท้าให้ ถือของให้ เขาแทบจะอุ้มฉันเดินอยู่แล้ว... เรื่องผู้หญิงไม่มีมาถึงหูฉันเลย... แต่ฉันยังไม่ไว้ใจเขาหรอกนะ

ตอนนี้ฉันท้องเจ็ดเดือนแล้ว... ตื่นเต้นจัง...

"เมย์ครับ..." พี่ทีเปิดประตูยิ้มกว้างเข้ามา ฉันส่งยิ้มตอบเขา ก่อนจะหันลงมาทำงานต่อ

"มีอะไรคะ...วันนี้มีของกินติดมือมารึป่าว" เขาเดินเข้ามาใกล้ ๆ ก่อนจะยื่นนิ้วมาบีบจมูกฉัน

"กินอีกแล้วนะเจ้าหมู~" ฉันหัวเราะทันที เขาไม่เคยอ่อนโยนแบบนี้เลย… ตอนนี้เขาแทบจะเป็นทุกอย่างของฉันแล้ว ทั้งพี่ ทั้งเพื่อน... ทั้ง... ไม่สิ ยังก่อน ฉันยังไม่ไว้ใจเขา... ขออยู่กันแบบนี้ไปก่อนแล้วกัน

เพราะอะไรหน่ะเหรอ พอยิ่งท้องโต ฉันยิ่งกระหายเขา... ไม่รู้มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวฉัน... ฉันอยากมีอะไรกับเขาตลอดเลย...

"ลูกอยากกินข้าวต้มมัด..." ฉันยิ้มกริ่ม... ก่อนที่หน้าคมจะเริ่มแดงระเรื่อ

เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ ก่อนจะจุมพิตเบา ๆ ที่ริมฝีปากฉัน...

"ข้าวต้มมัดแบบไหน... บอกมาสิ" จมูกโด่งซุกไซร้ กระซิบข้างหูฉันเบา ๆ

ตาย... ฉันยิ่งมีอารมณ์ขึ้นไปอีก

"มีให้เลือกเหรอคะ..." เขาจับมือฉันขึ้นมาบีบทันที

"มีไส้ให้เลือก... ไส้กล้วยที่เมย์เกลียด... กับไส้กะทิที่เมย์ชอบ..." ไส้กะทิ... วงการข้าวต้มมัดไม่มีไส้นี้หรอกนะ...

ฉันคิดค้นขึ้นมาเอง... ฉันลองกินบ่อย มันก็... เอ่อ... อร่อยดี...

"พี่ทีพูดแบบนี้... ทำเมย์หิวเลยค่ะ" เขาก้าวยาว ๆ ไปล็อคห้อง ก่อนจะกลับมาอุ้มฉัน... และเดินตรงดิ่งเข้าไปในห้องน้ำ...

ฉันถูกวางบนเคาน์เตอร์ เมื่อก้นแตะปุ๊บ ริมฝีปากนุ่ม ๆ ก็ประกบจูบฉันทันที

อื้ม~

"พี่ที อย่าร้องดังนะ..." ฉันละจูบออกมาจ้องตาเขา

"บอกตัวเองเถอะ..." แหนะ ฉันยิ้มกริ่ม แอบนึกขำในใจ..จนใบหน้าคม ๆ จมูกโด่ง ๆ เริ่มไซร้ซอกคอฉันเบา ๆ ก่อนจะไล่ลงมาซุกพรมจูบตรงร่องอกอวบ...

เขาหยุดหยอกล้อ บีบเค้นมันอยู่ชั่วครู่... ก่อนจะค่อย ๆ จับขาฉันแยกออกจากกัน...

มือหนาลูบไล้สัมผัสเรียวขาฉันช้า ๆ จนมันหยุดที่แยกสวาทสามเหลี่ยมที่เปียกชื้น

เขาแหวกกางเกงในตัวจิ๋วออก ก่อนจะเริ่มเขี่ยยอดสวาทฉันช้า ๆ

"อ่าส์..." ฉันสะดุ้งนิดหน่อย แต่ถูกแขนกำยำของเขาโอบหลังไว้

"เมย์... ไม่เหมือนเมย์คนเดิม"

"เมย์คนเดิมเป็นยังไงคะ..." ฉันกัดปากครางเบา ๆ แล้วไถ่ถามเขากลับ

"เด็กน้อยใสซื่อ... บริสุทธิ์ หลอกง่าย" ฉันจ้องตาเขาทันที... ก่อนจะส่งมือไปบีบน้องชายเขาแทน

หมับ...

"โอย เมย์ครับ" เขาหลับตาพริ้ม และครางกระเส่าเรียกฉันที่ข้างหู

" พี่ทีก็ไม่เหมือนเดิม..." ฉันยิ้มเบา ๆ ที่มุมปาก แล้วกระซิบเขากลับ...

"ยังไง อื้ม... เมย์" ฉันเริ่มถอดเข็มขัดเขาออก ก่อนที่มือเล็ก ๆ จะเริ่มรูดซิบกางเกงสแล็กลง

และ... ดึงอสูรกายตัวโปรดออกมาเล่น