พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1000

ชิน เหลียนอีอยากจะให้อาหยันเรียกเธอว่า ‘พี่สาว’ แต่เธอรู้สึกอายเพราะเด็กน้อยมักจะเรียกอี้หรานว่า ‘น้า’

อาหยันน้อยมองดูชิน เหลียนอีกับแม่ของเขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง ถึงเขาจะยังเป็นเด็ก แต่เขาก็เข้าใจได้ว่าน้าผู้หญิงและหน้าผู้ชายแปลกหน้าสองคนนี้เป็นคนหาโรงเรียนอนุบาลให้เขา

“ขอบคุณฮะ น้าชิน” เสียงของเด็กน้อยดังขึ้น คำพูดของเขาชัดถ้อยชัดคำจนชิน เหลียนอีแทบไม่เชื่อว่าเขาเป็นเด็กพิการทางการได้ยิน ถ้าไม่ใช่เพราะเครื่องช่วยฟังที่เขาใส่อยู่ที่หู

“ฮ่าฮ่า ไม่เป็นอะไร ไม่เป็นอะไรเลย!” ชิน เหลียนอีพูดด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะชี้ไปที่แก้มของเธอและทำแก้มป่องเพื่อรอคอยจุ๊บ

ใบหน้าที่งดงามของเด็กน้อยเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย แต่อาหยันน้อยกลับไม่ได้ปฏิเสธผู้หญิงที่อัธยาศัยดีตรงหน้า เขาเอาแขนทั้งสองข้างโอบรอบคอของชิน เหลียนอีและจุ๊บบนแก้มของเธอเบา ๆ

ชิน เหลียนอีรู้สึกดีใจที่ได้รับจุมพิตอันอ่อนโยนของเทพบุตรตัวน้อย เธออดไม่ได้ที่จะอุ้มเขาขึ้นมาและจุ๊บบนใบหน้าของเขาอีกหลายครั้ง

ใบหน้าอ่อนโยนของอาหยันน้อยเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

ไป๋ ทิงซินมองว่าแฟนสาวของเขากำลังทำตัวเหมือนผู้หญิงประหลาด ดวงตาของเธอเป็นประกายระยิบระยับจนเขารู้สึกอิจฉา เขายังไม่ลืมที่เธอบอกเขาว่าเธอจะจีบเด็กน้อยถ้าเธออายุน้อยกว่านี้สัก 20 ปี

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าการอิจฉาเด็กเป็นเรื่องไร้สาระ แต่เขาก็อดคิดแบบนั้นไม่ได้

เมื่อชิน เหลียนอีกำลังมีความสุขกับการเป็นทำตัวเป็นแฟนคลับตัวยงของเด็กน้อย ไป๋ ทิงซินก็เอื้อมมือออกไปหาอาหยันและช่วยเขาออกมาจากอ้อมแขนของชิน เหลียนอี