พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1001

โชคดีที่ชิน เหลียนอีเปลี่ยนหัวข้อในไม่ช้าและไม่ได้พูดถึงกู้ ลี่เฉินต่อ

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ไป๋ ทิงซินก็ขับรถไปส่งหลิง อี้หรานที่บ้านเช่าก่อนจะไปส่งโจว เชียนหยุนกับอาหยันน้อยที่บ้าน

เมื่อเด็กน้อยลงจากรถ ชิน เหลียนอีก็จุ๊บเขาอีกครั้งก่อนจะโบกมือลา เธอยังบอกอีกด้วยว่าเธอจะมอบของขวัญให้เด็กน้อยทันทีที่เขาเข้าเรียนในโรงเรียนอนุบาลอย่างเป็นทางการ

ไป๋ ทิงซินมองดูชิน เหลียนอีที่โบกมือลาเด็กน้อยอย่างไม่พอใจ ขณะเหยียบคันเร่งและขับรถออกไป

“นี่ ฉันยังพูดไม่จบเลยนะคะ” ชิน เหลียนอีบ่น

“ไม่ยักจะรู้ว่าคุณชอบเด็กด้วย” ไป๋ ทิงซินพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง เขาถึงกับนับว่าเธอจุ๊บเด็กคนนั้นไปถึงเจ็ดหรือแปดครั้งในวันนี้ เธอไม่เคยแม้แต่จะจูบเขาหลายครั้งในหนึ่งวันมาก่อน

“ฉันแค่เอ็นดูเขา!”

ไป๋ ทิงซินอยากจะกลอกตามองบนกับคำตอบของเธอ

“คุณไม่รู้สึกเจ็บปวดในใจในตอนที่จ้องมองเขาบ้างเหรอ? เขาน่าสงสารจะตาย” ชิน เหลียนอียักคิ้ว “ฉันได้ยินจากอี้หรานว่าเขาเกิดในคุก แล้วก็หูหนวกตั้งแต่เกิด โจว เชียนหยุนถึงต้องดูแลเขาให้ดี”

ชิน เหลียนอีอดไม่ได้ที่จะชื่นชมโจว เชียนหยุนเมื่อนึกถึงเรื่องนี้

ถ้าเธอต้องเผชิญหน้าแบบโจว เชียนหยุน เธอคงทำแบบนั้นไม่ได้

ไป๋ ทิงซินกัดริมฝีปากเล็กน้อย “ทุกอย่างที่เกิดขึ้นย่อมมีเหตุผลของมัน” เขาไม่ต้องการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่นมากเกินไป นอกจากนี้ เขายังไม่เข้าใจข้อพิพาทของเย่ เหวินหมิงกับโจว เชียนหยุน

ชิน เหลียนอียังคงพูดวิจารณ์ต่อ “ถ้าให้พูดตรง ๆ เขาก็เป็นแค่คนคนหนึ่งที่ทำให้คนอื่นเสียใจ เขาเอาแต่คิดว่าตัวเองไม่ผิดอะไรและจับแฟนของตัวเองเข้าคุกอย่างไร้ความปรานี ฉันโกรธมากเมื่อได้ยินว่าเขาจะต่อสู้เพื่อสิทธิ์การเลี้ยงดูของอาหยันน้อย”

ชิน เหลียนอีพูดสาปแช่ง ถ้าเย่ เหวินหมิงอยู่ที่นี่ เธอคงจะสาปแช่งเขาจนถึงชาติหน้า

“พอแล้ว อย่าเอาเรื่องของคนอื่นมาใส่ใจนักเลยน่า” ไป๋ ทิงซินพูดขึ้นเมื่อขับรถมาถึงบ้านของชิน เหลียนอี

ชิน เหลียนอีปลดเข็มขัดนิรภัยออกแต่ไม่ได้ลงจากรถทันที เธอหันไปมองไป๋ ทิงซินและพูดว่า “อย่าเกิดความเข้าใจผิดระหว่างเรานะ เข้าใจไหม? คุณต้องเชื่อคำพูดของฉันเสมอนะ”