พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1002

เขาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “มีอะไรหรือเปล่า? คุณกลัวว่าผมจะเชื่อคนอื่นมากกว่าคุณเหมือนเย่ เหวินหมิงเหรอ?”

“ฉันจะไม่ยกโทษให้ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น ฉันจะลืมคุณและไปรักผู้ชายคนอื่นแทน…”

เขาโน้มตัวไปข้างหน้าและเชยคางของเธอขึ้นก่อนที่เธอจะพูดจบ ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนตัวเข้าไปใกล้และประกบริมฝีปากบางแนบชิดเข้าหากันเพื่อสั่งให้เธอหยุดพูด

จูบที่แสนเอาแต่ใจนี้แสดงให้เห็นถึงความครอบงำอย่างสมบูรณ์แบบ

ชิน เหลียนอีดิ้นรนเล็กน้อยในตอนแรก แต่สักพักเธอก็ค่อย ๆ คล้อยตาม มือทั้งสองของเธอโอบรอบคอของไป๋ ทิงซิน

เธอหายใจหอบขณะผละออกมาจากเขา แก้มใสเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ ดวงตากลมโตดูเย้ายวนมากกว่าปกติ

“คุณห้ามลืมผมและรักผู้ชายคนอื่น” น้ำเสียงแหบแห้งดังชัดถ้อยชัดคำ ‘เธอรู้ไหมว่าตอนนี้เธอดูเย้ายวนและน่าหลงใหลมากแค่ไหน?’

“ทำไมฉันจะลืมคุณและรักผู้ชายคนอื่นไม่ได้?” เธอถามอย่างดื้อรั้น

เขาโน้มตัวลงประกบริมฝีปากของเธออีกครั้ง

‘อืม การถูกเขาจูบทำให้ฉันรู้สึกดีเสมอสินะ’ ชิน เหลียนอีคิดในใจขณะตอบรับจูบของเขา

เธอไม่รู้ว่าเขาจูบเธอกี่ครั้งจนกระทั่งเธอเริ่มรู้สึกว่าริมฝีปากของเธอกำลังออกร้อน

"ตอนนี้คุณยังจะลืมผมและไปรักผู้ชายคนอื่นอยู่อีกไหม?” เขาถามขณะจ้องมองเธอ

เธอถึงกับพูดไม่ออก เธอเพียงเม้มริมฝีปากและไม่พูดอะไร เขาอาจจะจูบเธออีกครั้งถ้าเธอพูดอะไรอีก