พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1003

แน่นอนว่านี่คือสิ่งที่ควรจะเป็นและเธอไม่มีทางหนีรอดไปได้

“นี่… คืออะไร?” คุณนายโจวถามเพราะเธอสามารถเดาได้ว่ามันคืออะไร

โจว เชียนหยุนยิ้มเหยเก “เย่ เหวินหมิงจะต่อสู้เพื่อสิทธิ์เลี้ยงดูของอาหยันน้อย”

“ลูกต้องไปคุยกับอี้หรานนะ เธอบอกว่าเธอจะช่วยลูกไม่ใช่เหรอ?” คุณนายโจวโพล่งขึ้น

โจว เชียนหยุนพยักหน้าและมองดูหมายศาลในมือของเธอ

แม้ว่าอี้หรานยินดีที่จะช่วยเธอดำเนินคดี แต่เธอก็รู้ดีว่าประวัติการต้องโทษและสภาพความเป็นอยู่ในปัจจุบันของเธอนั้นไม่ง่ายเลยที่เธอจะชนะคดี

ทว่า เธอไม่ต้องการบอกเรื่องนี้กับแม่ของเธอ เกรงว่าแม่ที่แก่ชราจะกังวลมากขึ้นไปอีก

“ไม่ต้องห่วงนะแม่ ฉันจะคุยกับอี้หรานเอง แม่ก็เข้านอนได้แล้ว ไม่ต้องกังวลมากนักหรอก” โจว เชียนหยุนพูด แสร้งทำเป็นไม่กังวลอะไร

แต่ว่าคุณนายโจวยังคงรู้สึกกังวล “แต่ถ้ามันไม่ได้ผล เราขอร้องเย่ เหวินหมิงก็ได้นี่ ถ้าเขาอยากจะมีลูกจริง ๆ เขาสามารถหาผู้หญิงคนอื่นมาคลอดลูกให้เขาได้ เขาไม่จำเป็นต้องต่อสู้เพื่ออาหยันกับเราด้วยซ้ำ!”

“ไม่มีประโยชน์อะไร” โจว เชียนหยุนส่ายหัว เธอไม่ได้ไร้เดียงสาเหมือนแม่ของเธอ เธอรู้ว่าเย่ เหวินหมิงโหดร้ายแค่ไหน ดังนั้นเธอคงไม่มีหวังเช่นนั้น

แม้ว่าเธอจะคุกเข่าลงต่อหน้าเย่ เหวินหมิงและขอร้องเขา แต่ผู้ชายคนนั้นก็จะทำเพียงเงยหน้าขึ้นมองพวกเขาเท่านั้น

“แม่ ฉันจะปกป้องอาหยันน้อยเอง ฉันจะปกป้องลูก” โจว เชียนหยุนจ้องมองลูกชายที่นอนหลับใหล