พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1018

หญิงสาวจ้องมองคนตรงหน้าด้วยความสับสน ‘เขาหมายความว่ายังไง?’

“ถ้าการเลิกกันมันทำให้เธอเลิกรักฉัน ลืมฉัน ถ้าอย่างนั้น…เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม?”เขากล่าว

จิ่นหลีเป็นคนประเภทพูดแล้วไม่คืนคำ แต่ครั้งนี้เขากลับต้องยอมกลืนน้ำลายตัวเอง แทบจะเหมือนกับว่าเขายอมทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเองไว้ข้างหลัง ทั้งหมดนี้ก็เพื่อเธอ!

เพราะว่าความรู้สึกที่ถูกหลงลืมไปจากใจของอี้หรานมันเกินกว่าที่เขาจะทนไหว

หลิง อี้หรานหัวเราะออกมาจนน้ำหูน้ำตาไหลไปหมด

‘วันดีคืนดีเขาก็บอกเลิกกันในวันเกิดฉัน ทำชีวิตของฉันพัง’

‘แล้วตอนนี้กลับมาบอกให้เรากลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม… เหมือนที่เราเคยเป็น? ฉันจะไปทำแบบนั้นได้ยังไง?’

“อะไรของคุณอีก? หรืออยู่ ๆ ก็กลับมารักฉันแล้วเหรอ?” เธอถาม

จินกะพริบตาเบา ๆ พร้อมแววตาที่หม่นลง ‘ความจริง…ฉันรักเธอมาตลอด’

‘ฉันเคยคิดว่าการลืมเธอมันง่าย จนในที่สุดแล้ว เธอต่างหากที่ทำมันได้ง่ายดาย’

“ถ้าฉันยังรักเธออยู่ล่ะ? เธอจะรักฉันอีกสักครั้งได้ไหม?” จิ่นหลีถาม เสียงแหบแห้ง เขารักเธอ ชีวิตของเขา ความสุข ความเศร้าทั้งหมดของเขาล้วนอยู่ในกำมือของผู้หญิงคนนี้

ตอนนี้เขารู้ตัวแล้วว่าไม่สามารถวิ่งหนีจากหัวใจของตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว

ความรู้สึกของเขามันเรียกร้องมาตลอด

แต่อี้หรานกลับพูดออกมาว่า “อี้ จิ่นหลี ฉันจะไม่มีวันกลับไปรักคุณ”

“ห่าว อี้เหมิง… เซียว จื่อฉี…” กู้ ลี่เฉินพึมพำสองชื่อที่อ่านเจอ ‘ฉันจะทำให้พวกนายต้องชดใช้ทุกอย่างที่ทำกับอี้หราน’

“นายน้อยครับ คุณหวามาหา บอกว่ามีธุระสำคัญจะคุยกับนายน้อย” คนรับใช้รายงานกับชายหนุ่มขณะเข้าไปในห้องทำงาน

กู้ ลี่เฉินวางโทรศัพท์ลงก่อนหันไปบอกกับคนรับใช้อย่างอ่อนโยน “บอกให้เธอรอที่ห้องรับแขกสักครู่ เดี๋ยวผมตามไป”

“ได้ครับ” คนรับใช้รับคำก่อนหายออกไปจากห้อง

ลี่เฉินยกมือขึ้นมาทาบบริเวณอกซ้าย

สิ่งที่เต้นอยู่ข้างในมันกำลังรู้สึก… เสียใจให้กับผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องอดทนกับอะไรมากมายในช่วงเวลานั้น