พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1059

หวา ลี่ฟางพยายามแสดงท่าทางเป็นห่วงเป็นใย “ลี่เฉิน คุณควรไปให้หมอตรวจมือนะคะ มันเจ็บมากหรือเปล่า? ฉันเป็นห่วงเรื่องมือคุณ”

“คุณเคยเป็นห่วงเรื่องอี้หรานบ้างไหม?” กู้ ลี่เฉินสวนทันควัน

“ฮะ?” ลี่ฟางนิ่งอึ้ง สับสนไปครู่หนึ่ง

“คุณเคยห่วงไหมว่าอี้หรานจะเคยบาดเจ็บที่มือยิ่งกว่าผมอีก? คุณเคยห่วงมือเขาบ้างไหม? คุณเอาแต่บอกว่าพวกคุณสนิทกันดี แต่คุณเคยไปเยี่ยมเขาที่เรือนจำบ้างไหม?” ลี่เฉินถามขณะจ้องมองหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า

เมื่อเขาตรวจสอบประวัติของอี้หราน ลี่เฉินพบว่ามีเพียงชิน เหลียนอีที่เป็นเพื่อนสนิทของอี้หรานเท่านั้นที่มาเยี่ยมขณะที่ยังอยู่ในเรือนจำ ส่วนย่าของอี้หรานไม่สามารถเดินทางมาที่เมืองเฉินได้เนื่องจากสุขภาพย่ำแย่ แต่ถึงอย่างนั้นอี้หรานก็ยังได้รับโทรศัพท์จากผู้เป็นย่าหลายครั้ง

นอกเหนือจากนี้แล้ว ก็ไม่มีใครสนใจอี้หรานระหว่างที่ตกอยู่ในสถานะผู้ต้องขังอีก

เมื่อลี่เฉินมาลองนึกถึงความเหินห่างระหว่างอี้หรานและครอบครัว รวมถึงเพื่อน ๆ เขาก็รู้สึกเจ็บปวดในใจโดยไม่อาจอธิบายได้

หวา ลี่ฟางตั้งตัวไม่ถูก และไม่รู้ว่าควรตอบลี่เฉินไปอย่างไร

ในตอนนั้นเอง ชิน เหลียนอีก็วิ่งเข้ามาหากู้ ลี่เฉินพร้อมกับไป๋ ทิงซิน เหลียนอีรีบถาม “อี้หรานอยู่ที่ไหน? แล้ว…แล้วอี้หรานเป็นยังไงบ้าง? ฉันโทรไปหาแล้วแต่ไม่มีใครรับสายเลย!”

กู้ ลี่เฉินเอ่ยตอบด้วยใบหน้าซีดเซียว “อี้ จิ่นหลีพาตัวไปแล้ว”

หัวใจของเหลียนอีหนักอึ้ง ‘มัน… เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้ไม่ผิด! ปัญหาคือ…’

“คุณรู้ไหมว่าเขาพาอี้หรานไปที่ไหน?”