พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1060

“ลี่เฉินคะ ถึงอี้หรานจะถูกอี้ จิ่นหลีพาตัวไป คุณก็ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ สองคนนั้นเคยคบกันมาก่อน ถึงจะเลิกกันแล้ว แต่ก็ดูเหมือน…”

หวา ลี่ฟางหยุดชะงักเมื่อสังเกตเห็นว่ากู้ ลี่เฉินไม่ได้ฟังเธอเลยแม้แต่น้อย! เหมือนกับว่าเธอเป็นเพียงธาตุอากาศและสิ่งเดียวที่เขานึกถึงคือหลิง อี้หราน!

ลี่ฟางกัดฟันกรอด ‘อี้หรานมีดีอะไรนัก?’

‘ทำไมทุกคนจะต้องทะเลาะกันแย่งอี้หรานด้วย?’

‘ฉันจะไม่ยอมให้หลิง อี้หรานมาพรากความสุขของฉันไป!’

…

เมื่ออี้หราน ก้าวลงมาจากรถ เธอก็พบว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอคุ้นเคย

บ้านทรงตะวันออกล้อมรอบด้วยป่าไผ่ ท่าทางราวกับตั้งอยู่ที่นี่มาเป็นเวลานาน

ป่าไผ่ให้ความรู้สึกเก่าแก่ ทำให้ผู้พบเห็นรู้สึกราวกับกำลังมองย้อนไปในอดีต

“อี้ จิ่นหลี คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?” อี้หรานถามด้วยความหวาดระแวง

“ทำไม? ก็เพื่อขังพี่ไว้ที่นี่ไง ถามมาได้” เขาตอบพลางฉุดกระชากเธอให้เข้าไปในบ้านด้วย

การออกแบบของบ้านค่อนข้างเก่าแก่ ถึงแม้จะมีบางจุดที่ได้รับการตกแต่งใหม่ แต่มนต์ขลังของมันก็ยังคงอยู่ตามเดิม ที่นี่มีทั้งระเบียงทางเดิน สะพาน สระ และดอกบัวลอยอยู่เต็มไปหมด ดูเป็นภาพหาดูได้ยากทีเดียว!

หากนี่คือการมาเยือนตามปกติ อี้หรานคงชื่อชอบสถานที่แบบนี้

ทว่าตอนนี้… เธอกำลังถูกบังคับให้เดินโซซัดโซเซเข้าไปด้านใน ถึงแม้สถานที่แห่งนี้จะสวยงาม แต่ในใจอี้หรานกลับมีเพียงความกลัว