พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1079

เธอคิดว่าจะออกไปจากที่นี่ด้วยการแกล้งทำเป็นรักเขา

แต่ว่า... เธอจะ ‘แกล้งทำ’ ไปได้นานแค่ไหน? ถึงเธอจะทำได้ตลอดไป แต่ทุกอย่างจะต้องจบไม่สวยแน่ถ้าหากอี้จิ่นหลีรู้ว่าเธอโกหกเขา

และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เธอไม่อยากใช้ความรู้สึกของตัวเองไปเพื่อหลอกลวงความรู้สึกของเขา!

คฤหาสน์นี้ใหญ่มาก ทั้งตัวบ้านและศาลาประดับในบริเวณคล้ายกับบ้านของพวกครอบครัวร่ำรวยทรงอำนาจที่ปรากฏในหนังและละคร มีสิ่งของหลายอย่างที่มีลักษณะเกี่ยวข้องกับดอกบัว

ยกตัวอย่างเช่น เครื่องเคลือบลายดอกบัว เสาและคานที่แกะสลักเป็นลายดอกบัว เฟอร์นิเจอร์บางชิ้นเองก็แกะสลักด้วยลวดลายของดอกบัว นี่ยังไม่พูดถึงสระบัวในสวนด้วยนะ

ดอกบัวของที่นี่ยังคงบานสะพรั่งอยู่ แม้ว่าจะหมดฤดูของมันแล้ว ซึ่งทำให้มันดูประหลาด

บางทีเจ้าของคฤหาสน์นี้คงจะชอบดอกบัวมาก

‘หรือบางที... ผู้หญิงที่ถูกขังไว้ในตอนนั้นอาจจะเป็นคนที่ชอบดอกบัว?’ หลิงอี้หรานคิดกับตัวเอง

ตัวเธอเองก็ค่อนข้างชอบดอกบัว อาจเพราะดอกบัวยังคงดูบริสุทธิ์ได้แม้จะเติบโตมาในโคลนตมก็ตาม!

หลิงอี้หรานเดินไปทั่วทั้งบ้าน เพื่อหาอี้จิ่นหลี

แม้ว่าเขาจะกักขังเธอไว้ในคฤหาสน์ แต่เขาก็ไม่ได้ห้ามเธอเดินไปไหนมาไหน อย่างน้อยเธอก็ยังมี ‘อิสระ’ ภายในเขตคฤหาสน์ก็ว่าได้

จนสุดท้ายเธอก็หยุดเดินเมื่อมาถึงทางเดินและมองเข้าไปในห้องห้องหนึ่ง

เธอจำได้ว่า เธอเคยเห็นอี้จิ่นหลีออกมาจากห้องนี้

‘เขาจะ... อยู่ในห้องนี้หรือเปล่านะ?’

หลิงอี้หรานกำลังจะออกไปในตอนที่จู่ ๆ เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากทางด้านหลัง จากนั้นเสียงเย็นชาของอี้จิ่นหลีก็ดังขึ้น “ทำไมเธอมาอยู่ที่นี่?”

หลิงอี้หรานหมุนตัวและเห็นใบหน้าหล่อเหลาเข้าในทันที “ฉันหาคุณอยู่ ฉันเข้ามาในห้องนี้เผื่อว่าคุณอยู่ที่นี่”

“หาฉันเหรอ?” เขาถามเสียงเบาพลางเดินเข้าไปยังใจกลางห้องที่มีตู้โชว์ดาบนั้นตั้งอยู่

“ฉัน... ฉันอยากติดต่อเหลียนอีกับพี่โจว เหลียนอีคงจะเป็นกังวลมากแน่ ๆ ที่ไม่เจอฉัน แล้วก็พี่โจว... ฉันเป็นตัวแทนของเธอในเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดู ตอนนี้ฉันไปจากที่นี่ไม่ได้... แล้วคดีของเธอก็ค่อนข้างซับซ้อน”

เขาเม้มปากขณะที่ดวงตาดำสนิทจ้องมองมาที่เธอ ราวกับว่ากำลังจับผิดคำพูดของเธอ

หลิงอี้หรานกล่าวว่า “ฉันแค่ติดต่อพวกเขาเพื่อคุยเรื่องจำเป็น ไม่ได้จะพูดอะไรมากไปมากกว่านั้น อีกอย่างถึงฉันจะพูดไป พวกเขาก็คงเอาตัวฉันไปไม่ได้อยู่ดี ถึงพวกเขาจะหาที่นี่เจอก็ตาม”