พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1080

“ก็จริง ถึงพวกเขาจะเจอที่นี่แต่พวกเขาก็พาเธอไปไม่ได้หรอก” เขาพูดขณะที่ดึงมือถือของเขาออกมาและส่งมันให้เธอ

ไม่ใช่มือถือของเธอ แต่เป็นของเขา!

โชคดีที่เธอเป็นคนความจำดี เธอจำได้ทั้งเบอร์ของเหลียนอีและพี่โจว

ดังนั้น หลิงอี้หรานจึงโทรหาชินเหลียนอีก่อน

เมื่อชินเหลียนอีรับสาย เธอก็มือไม้สั่นจนเกือบทำมือถือตกในตอนที่เธอได้ยินเสียงของหลิงอี้หราน “อี้หราน เธอ... เธออยู่ไหน? รู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงเธอแค่ไหนตอนที่อี้จิ่นหลีพาตัวเธอไปน่ะ? อี้จิ่นหลีทำร้ายเธอหรือเปล่า? ผู้ชายสารเลวแบบเขาพาเธอไปได้ยังไง?! นี่มันเป็นการลักพาตัวแล้วนะ ลักพาตัวน่ะ!”

หลิงอี้หรานรู้สึกอึดอัดขึ้นมาในทันที โทรศัพท์ของเธอเปิดสปีกเกอร์โฟนไว้ หรือหมายความว่า อี้จิ่นหลีเองก็ได้ยินทุกอย่างที่เพื่อนรักของเธอพูด

อี้จิ่นหลีมองโทรศัพท์ด้วยรอยยิ้มมุมปาก หลิงอี้หรานกลัวว่าเพื่อนรักของเธอจะพูดอะไรที่ทำให้อี้จิ่นหลีไม่พอใจ ดังนั้นเธอจึงรีบพูดขึ้นทันทีว่า “ฉัน... ฉันสบายดี เหลียนอี ฉันโทรมาหาเธอเพื่อบอกว่าเธอไม่ต้องเป็นห่วงฉันนะ แล้วก็เรื่องพี่โจว ฉันควรจะเป็นคนช่วยเรื่องคดีความของเธอ แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่แถวนี้ ถ้า... ถ้าฉันไม่ได้ไปหาเธอในสัปดาห์นี้ เธอช่วยขอให้ไป๋ทิงซินหาทนายดี ๆ สักคนให้พี่โจวหน่อยได้ไหม?”

เมื่อหลิงอี้หรานกล่าวเช่นนี้ ชินเหลียนอีก็ตื่นตระหนกในทันที “เกิดอะไรขึ้น? เธอเป็นอะไรหรือเปล่า? เธอกลับมาไม่ได้เป็นสัปดาห์เลยเหรอ? อี้จิ่นหลีขังเธอไว้ใช่ไหม?”

ชินเหลียนอีรัวคำถามเป็นชุดจนหลิงอี้หรานไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร

หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึก เธอก็กล่าวว่า “เรามีเรื่องที่ต้องจัดการกันน่ะ ไม่ต้องห่วงฉัน ถ้าเป็นไปได้... เธอฝากเธอช่วยพี่โจวด้วยนะ!”

พูดจบหลิงอี้หรานก็กดตัดสาย

อี้จิ่นหลีกล่าวเสียงแผ่ว "เวลาแบบนี้เธอยังคิดที่จะช่วยโจวเชียนหยุนอยู่อีกเหรอ?”