พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1098

กู้ลี่เฉินรับโทรศัพท์ หลังจากฟังปลายสายไปครู่หนึ่งสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป “ว่าไงนะครับ? ลุงซูหายตัวไปเหรอ?”

“ใช่ คุณก็รู้ดีว่าเขามักจะเป็นคนที่บอกให้คนไข้มาที่คลินิกเพื่อรับการรักษา วันนี้จู่ ๆ เขาก็โทรมาหาฉันและบอกว่าเขาจะออกไปดูคนไข้ ซึ่งเขาบอกว่า ใช้เวลาค่อนข้างนาน เขาเลยไม่อยากให้ฉันเป็นห่วง ถึงอย่างนั้นพอฉันโทรไป เขาก็ไม่รับ!” ภรรยาของหมอซูพูดกับกู้ลี่เฉินอย่างเป็นกังวลมาจากปลายสาย

หมอซูและกู้ลี่เฉินค่อนข้างสนิทกันและพวกเขาก็ไปมาหาสู่กันอยู่เสมอ ดังนั้นครอบครัวซูจึงมีข้อมูลติดต่อของกู้ลี่เฉิน

“ไปดูคนไข้เหรอครับ?” กู้ลี่เฉินหรี่ตานกฟินิกซ์ของเขาลง

“ลี่เฉิน คุณคิดว่าลุงซูจะถูกลักพาตัวเพราะว่าไปขัดแข้งขัดขาใครไหม?” คุณนายซูคิดในแง่ร้าย

แต่กู้ลี่เฉินกลับคิดไปคนละทาง

ถ้าหลิงอี้หรานไม่ถูกอี้จิ่นหลีพาตัวไป วันนี้คงเป็นวันนัดที่เธอต้องเข้ารับการรักษานิ้วเป็นครั้งที่สอง!

‘เป็นไปได้ไหมว่า? อี้จิ่นหลีเป็นคนพาหมอซูไป?’

หลังจากคุยกับคุณนายซูจบ กู้ลี่เฉินก็โทรหาคนของเขาทันที “ไปหามาว่าใครพาตัวหมอซูไป”

“ครับ” คนของเขาตอบรับ

หลังจากวางสาย กู้ลี่เฉินก็ลุกขึ้นและกล่าวกับหวาลี่ฟางว่า “ลี่ฟาง ผมต้องไปก่อน”

“แต่... พวกเขายังไม่ได้เสิร์ฟอาหารเลยนะคะ” หวาลี่ฟางกล่าวย้ำ เธออุตส่าห์ชวนเขาออกมาทานข้าวเย็นด้วยกันได้ แต่ตอนนี้เขาจะออกไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ทานสักคำเลยงั้นเหรอ?

“คุณทานไปก่อนเลย ขอโทษทีนะ” กู้ลี่เฉินรีบร้อนออกไปโดยไม่รอให้หวาลี่ฟางพูดอะไรสักคำ

‘การหายตัวไปของหมอซูเกี่ยวข้องอะไรกับอี้จิ่นหลีหรือเปล่า?’

‘อี้จิ่นหลีเอาตัวอี้หรานไปไว้ที่ไหน... ในเมืองเฉิน?’