พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1124

อาหยันน้อยถามออกมาด้วยความสับสน “ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนไม่ดีเหรอฮะ? ไม่อย่างนั้นทำไมเธอต้องพูดว่าแม่และคุณน้าเคยอยู่ในคุกด้วย?”

โจวเชียนหยุนไม่รู้ว่าจะอธิบายลูกชายของเธออย่างไรดี

หลิงอี้หรานย่อตัวนั่งลงและลูบหัวเจ้าตัวน้อย “ถึงใครบางคนจะเคยเข้าคุก แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาเป็นคนไม่ดีนะ ดูน้าสิหยันน้อย น้าเองก็เคยเข้าคุกมาเหมือนกัน แต่มีคนไม่ดีใส่ร้ายน้า แล้วกระบวนการทางกฎหมายก็มอบความยุติธรรมให้กับน้าและจับคนร้ายตัวจริงได้ในที่สุด”

เจ้าตัวน้อยเข้าใจได้ครึ่งหนึ่ง และถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกเมื่อหลิงอี้หรานบอกว่าผู้ร้ายตัวจริงถูกจับแล้ว

“คุณแม่ล่ะฮะ? คุณแม่ก็โดนคนไม่ดีใส่ร้ายด้วยหรือเปล่า?” เจ้าตัวน้อยหันหน้าไปมองแม่ของเขา

โจวเชียนหยุนสูดลมหายใจเข้าลึก เรื่องบางเรื่อง ถึงเธอพยายามจะหลีกเลี่ยงมากแค่ไหน แต่สุดท้ายก็ต้องเผชิญหน้ากับมันอยู่ดี

‘นี่เป็นเพียงเรื่องที่ต้องเผชิญหน้าให้เร็วขึ้นก็เท่านั้น’ เธอบอกตัวเอง

“อาหยันน้อย แม่ไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ถูกต้อง แม่มีจิตสำนึกที่ดี และสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูดทั้งหมดไม่ใช่เรื่องจริงเลย แม่ไม่เคยทำร้ายเธอ” โจวเชียนหยุนกล่าว

เธอไม่อยากลากเด็กเข้ามายุ่งกับเรื่องทะเลาะกันของพวกผู้ใหญ่ แต่ตอนนี้... อาหยันน้อยยังได้รับรู้บางอย่างที่ไม่ควรรู้ในวัยนี้ของเขา

ดวงตาของเจ้าตัวน้อยที่คล้ายคลึงกับโจวเชียนค่อย ๆ กะพริบขณะที่ครุ่นคิดคำพูดพวกนั้น หลังจากนั้นในที่สุดรอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของเจ้าตัวน้อย “โอเคฮะ ผมเชื่อแม่!”

สำหรับเด็กน้อยแล้ว แค่แม่ของเขาเป็นคนดีก็เพียงพอแล้ว