พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1123

เพราะว่าเขาเข้าใจ เขาเลยโกรธน่ะสิ!

ในการ์ตูนพวกคนที่เข้าคุกก็มีแต่คนไม่ดีทั้งนั้น แม่ของเขาเป็นคนที่ดีที่สุดในโลก แล้วเธอจะเป็นคนไม่ดีได้อย่างไร?

คงจื่ออินมองไปยังอาหยันน้อยด้วยความรังเกียจที่แฝงเร้นในแววตา โดยเฉพาะเมื่อดวงตาของเด็กชายดูเหมือนกับโจวเชียนหยุนไม่มีผิด

“ถามแม่เธอดูสิ จะได้รู้ว่าเธอเคยเข้าคุกจริงหรือเปล่า” สายตาของคงจื่ออินหยุดลงบนใบหน้าซีดขาวของโจวเชียนหยุนขณะที่พูดด้วยความจริงใจอันจอมปลอมว่า “เชียนหยุน เธอไม่ได้โกหกลูกใช่ไหม?”

หัวใจของโจวเชียนหยุนรู้สึกราวกับถูกทิ่มแทง ริมฝีปากของเธอสั่นขณะมองไปยังใบหน้าอ่อนเยาว์ของลูกชาย เขากำลังร้องขอคำตอบที่ไม่รู้จะตอบอย่างไร

“ดูเหมือนคุณคงจะว่างมากจริง ๆ นะคะเนี่ย!” หลิงอี้หรานเดินเข้าไปหาโจวเชียนหยุนและพูดกับคงจื่ออิน “คุณคง ก่อนหน้านี้คุณส่งอันธพาลเจ้าถิ่นไปสร้างปัญหาที่แผงขายของของพี่โจวเยอะเลยนี่ ฉันสงสัยจังว่าตระกูลคงสมรู้ร่วมคิดกับแก๊งอาชญากรพวกนี้ด้วยหรือเปล่า? เขากำลังปราบปรามแก๊งพวกนี้กันอยู่ หวังว่าตระกูลคงจะไม่ได้ทำอะไรผิดกฎหมายนะคะ ไม่งั้นวันหนึ่งอาจมีใครได้เข้าไปนอนในคุกเอาได้นะคะ”

ในทันใดนั้นใบหน้าของคงจื่ออินก็ซีดลง และจ้องไปยังหลิงอี้หราน “ก็สงสัยอยู่ว่าใคร เธอนี่เอง! เธอเองก็เป็นอดีตคนคุกนี่นะ ฮ่าฮ่า เหมาะสมกันดีจริง ๆ คนคุกสองคนช่วยกันเรื่องคดีความ”

ตั้งแต่ที่เห็นหลิงอี้หรานในงานกาล่าวันนั้น คงจื่ออินก็ส่งคนไปสืบเรื่องหลิงอี้หรานมาแล้ว

หลิงอี้หรานยิ้มจาง ๆ “ค่ะ ฉันเคยเข้าคุกมาแล้ว แต่ฉันโดนใส่ร้ายน่ะสิคะ และกฎหมายก็มอบความยุติธรรมให้ฉันด้วยการจับผู้ร้ายตัวจริงเข้าคุกไปแล้ว เพราะอย่างนั้น เป็นไปได้ไหมว่าพี่โจวเองก็เป็นผู้บริสุทธิ์เหมือนกัน? คุณคงเอาแต่พูดเรื่องที่คนอื่นเคยเข้าคุกมา แต่คุณมั่นใจได้ยังไงคะ ว่าวันหนึ่งคุณจะไม่ได้เข้าไปอยู่ในนั้นบ้าง?”

จากนั้นใบหน้าของคงจื่ออินก็เปลี่ยนเป็นสีแดง เธอรู้สึกได้ว่าดวงตารูปอัลมอนด์ของหลิงอี้หรานที่สงบเยือกเย็นนั้นเหมือนมองเธอออกจนทะลุปรุโปร่ง