ความริษยาปรากฏวาบขึ้นในดวงตาของคงจื่ออินขณะที่เธอมองโจวหยันซึ่งยืนอยู่ข้างโจวเชียนหยุน เธอไม่เคยคิดเลยว่าโจวเชียนหยุนจะสามารถให้กำเนิดเด็กคนหนึ่งในคุกได้!
ในขณะเดียวกันนั้น เธอก็สูญเสียความสามารถในการตั้งครรภ์ไป และตอนนี้ยังโดนบังคับให้เลี้ยงลูกของโจวเชียนหยุนด้วย
คงจื่ออินกล่าวว่า “เชียนหยุน ไม่เจอกันนานเลยนะ ฉันได้ยินเหวินหมิงบอกว่า อาหยันน้อยเป็นลูกเขา ถ้าอย่างนั้นแล้วฉันจะดูแลอาหยันน้อยเป็นลูกของฉันเอง!”
ขณะที่คงจื่ออินพูด เธอก็ทำท่าทางชี้ไปยังคนขับรถด้านหลังเธอซึ่งตอนนี้กำลังถือของเล่นเด็กหลายชิ้นไว้ในมือ
“นี่เป็นของเล่นที่ฉันเตรียมไว้ให้อาหยันน้อย ฉันไม่รู้ว่าพวกเธออยู่ที่ไหน ฉันก็เลยต้องเอามาให้เธอที่นี่” รอยยิ้มสุภาพปรากฏขึ้นบนมุมปากของคงจื่ออินขณะที่เธอพูด
ถึงอย่างนั้นโจวเชียนหยุนก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเมื่อเห็นรอยยิ้มนั้น
ตอนนั้นคงจื่ออินก็ส่งรอยยิ้มสุภาพเช่นนี้ให้เธอ แต่เพียงพริบตาเดียวคงจื่ออินก็แสดงละครฉากตกลงบันไดไปแล้ว แล้วครั้งนี้คงจื่ออินคิดจะทำอะไรอีกล่ะ?
โจวเชียนหยุนดึงลูกชายให้หลบหลังเธอโดยอัตโนมัติ
“เธอจะทำอะไร?” โจวเชียนหยุนถามพลางตั้งท่าป้องกัน
“ฉันจะทำอะไรล่ะ? ฉันแค่อยากจะทำดีกับอาหยันน้อยน่ะสิ ยังไงเขาก็เป็นลูกชายของเหวินหมิง และอีกไม่นานก็จะกลายเป็นลูกชายของฉันด้วย” คงจื่ออินพูดด้วยรอยยิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...