พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1121

จ้าวต้าจู้มองหวาลี่ฟางอย่างไม่พอใจและกล่าวว่า “ไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก! พูดถึงเรื่องนี้แล้ว เธอดูดีกว่าแต่ก่อนนะ ดูเหมือนกู้ลี่เฉินจะเต็มใจให้เงินเธอใช้ไม่ขาดเลยสิ”

“แกต้องการอะไร?” หวาลี่ฟางถามอย่างขุ่นเคือง พวกเขาหย่ากันแล้ว แต่สองสามวันก่อนนี้จ้าวต้าจู้ก็ขอเงินไปจากเธอ เขาบอกว่าถ้าเธอไม่จ่าย เขาก็จะโพสต์รูปเก่า ๆ ของเธอให้ชาวเน็ตได้เห็นว่าเมื่อก่อนเธอเป็นอย่างไร

ในรูปภาพพวกนั้นเธอเคยขี้เหร่และไร้รสนิยม และบางรูปก็เป็นรูปเมื่อก่อนตอนที่เธอถ่ายกับจ้าวต้าจู้ในสภาพที่สนิทสนมด้วย!

ถ้ารูปพวกนั้นว่อนไปในโลกออนไลน์ ลืมเรื่องที่ลี่เฉินจะมีท่าทีอย่างไรเมื่อเห็นมันไปได้เลย เพราะแค่รูปพวกนั้นก็เป็นเหมือนความลับสุดยอดในชีวิตของเธอแล้ว และถ้ามันถูกเผยแพร่ไปเธอก็จะกลายเป็นคนดังในชั่วข้ามคืน

ดังนั้นเธอจึงต้องซื้อรูปพวกนั้นจากเขา

เธอคิดว่ามันจบไปแล้ว แต่จ้าวต้าจู้ก็ยังคงปรากฏตัวและขอเงินจากเธอ แต่ละครั้งเขาจะเอารูปให้เธอทีละรูปสองรูป และไม่ยอมมอบให้เธอทั้งหมดในคราวเดียว

“ขึ้นอยู่กับว่าเธอให้ฉันได้เท่าไหร่” จ้าวต้าจู้พูดเหมือนเป็นตัวร้าย

หวาลี่ฟางอึกอักและพูดว่า “งั้น 50 ล้าน แล้วเอาให้ฉันทุกรูปทีเดียวด้วย ถ้าแกกล้าแอบเก็บไว้ ฉันเอาแกตายแน่ แล้วฉันก็จะบอกกู้ลี่เฉินเรื่องนี้ ถึงกู้ลี่เฉินจะเห็นรูปพวกนั้น แต่ก็ดีกว่ามีคนแบบแกคอยข่มขู่ไปตลอดชีวิต!”

จ้าวต้าจู้อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเมื่อได้ยินแบบนี้ ถ้าพวกเขาเอาจริงแล้วล่ะก็ เขาจะไม่ได้อะไรเลย

อย่างไรก็ตาม 50 ล้านก็มากพอแล้ว อย่างน้อยนี่ก็เป็นจำนวนที่เขาไม่กล้าจะคิดถึงมาก่อน!

“ได้สิ ฉันจะให้เธอทั้งหมดทีเดียวก็ได้” จ้าวต้าจู้กล่าว

“งั้นก็กลับไปและรอฉันติดต่อไป ฉันจะไปเตรียมเงินให้พร้อมแล้วจะติดต่อแกไปภายในสัปดาห์นี้” หวาลี่ฟางกล่าว

พูดถึงเรื่องนี้แล้ว เธอนั้นไม่เจอหยันน้อยมาหลายวันแล้วเพราะมีหลายเรื่องต้องจัดการ

หลิงอี้หรานซื้อขนมที่เด็กวัยนี้ทานได้ไปให้อาหยันน้อยด้วย

เมื่อเธอไปถึงโรงเรียนอนุบาลก็เป็นเวลาเลิกเรียนพอดี และพ่อแม่ผู้ปกครองหลายคนต่างก็มารับลูกหลานของพวกเขา

ไม่นานหลิงอี้หรานก็เห็นโจวเชียนหยุนซึ่งกำลังจับมือหยันน้อยไว้และยืนอยู่ใกล้ ๆ ประตูโรงเรียน แต่สิ่งที่ทำให้หลิงอี้หรานแปลกใจคือ คงจื่ออินที่ยืนอยู่ตรงหน้าโจวเชียนหยุนและอาหยันน้อย

ทำไมคงจื่ออินถึงมาอยู่ที่นี่ได้?

ดวงตารูปอัลมอนด์ของหลิงอี้หรานหรี่ลงอย่างช่วยไม่ได้!