พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1144

“ตื่นแล้วเหรอ?” เสียงของกู้ลี่เฉินดังเข้าหูเธอ

ทันทีที่เธอเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเรื่อเล็กน้อย เธอตอบปัดและรีบลุกขึ้นจากไป

กู้ลี่เฉินลงรถตามเธอมา

ไม่ว่าหลิงอี้หรานจะเดินช้าหรือเร็วแค่ไหน แต่กู้ลี่เฉินก็ตามเธอไปด้วยความเร็วคงที่และคอยมองจนเธอเดินไปถึงประตูห้องเช่า

“ถ้างั้น ผมกลับบ้านเลยแล้วกัน” เขาพูด เขาไม่ได้พยายามจะเข้าไปในห้องเช่า แต่ในตอนที่เขากำลังจะหมุนตัวกลับ เขาก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้จึงพูดขึ้นว่า “ถึงตอนนี้ตำรวจจะหาความจริงของเหตุการณ์ที่ส่วนนั่งเล่นไม่ได้ แต่ผมก็จะสืบเรื่องนี้ต่อไป ไม่ว่าคนคนนั้นพยายามจะใส่ร้ายใคร แต่ผมก็จะหาตัวเขามาและให้ความยุติธรรมกับคุณให้ได้!”

หลิงอี้หรานพูดว่า “งั้นคุณก็เชื่อคำพูดของน้องลี่ฟางสินะคะ ว่ามีใครบางคนพยายามจะทำร้ายเธอ และฉันก็เป็นคนที่โชคร้ายไปเจอแทนเธอเพราะเข้าไปในส่วนนั่งเล่นผิดเวลาอย่างนั้นเหรอคะ?”

“ผมไม่ได้เชื่อเธอ ผมแค่อยากรู้ความจริง” กู้ลี่เฉินกล่าว

“ถ้าคุณได้รู้ความจริงว่าเธอเป็นคนทำ คุณจะส่งเธอให้ตำรวจและทำทุกอย่างให้ถูกต้องเหรอ?” หลิงอี้หรานถามขณะที่มองไปยังกู้ลี่เฉิน

ดวงตาของเขาเป็นประกาย ‘ถ้าลี่ฟางทำเรื่องทั้งหมดนี้จริง ฉันจะมอบความยุติธรรมให้อี้หรานแน่ แต่... จะให้ส่งตัวเธอให้ตำรวจงั้นเหรอ? นี่เป็นสิ่งที่ถูกต้องใช่ไหม?’

คดีความนี้เพียงพอที่จะถูกตัดสินโทษได้ “แต่เธอ... เคยช่วยชีวิตผมไว้ตอนเด็กนะ” กู้ลี่เฉินกล่าวอย่างลำบากใจ

หลิงอี้หรานเหยียดยิ้มและรู้สึกขึ้นมาว่าสิ่งนี้ช่างน่าขัน

เป็นเพราะเธอเลือกที่จะปกปิดความจริงจากเขา แม้ว่าเธอจะเป็นคนที่ช่วยเขาไว้ตอนเด็ก แต่เขากลับปกป้องหวาลี่ฟางที่พยายามจะทำร้ายเธอ เพราะว่าความรู้สึกที่พวกเขามีให้กันเมื่อครั้งยังเด็ก