พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 115

พอคุยเสร็จก็วางสาย

คุณท่านอี้ถือโทรศัพท์ในมือของเขาสักพักก่อนที่จะส่งต่อให้กับพยาบาลผู้ดูแล

“ฉันไม่ควรกังวลใช่ไหม? มันจะดีมากถ้ามันเป็นเรื่องจริงและบางครั้งการที่เขาไม่รู้จักตัวเองก็เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดเช่นเดียวกับลูกชายของฉันเมื่อหลายปีก่อนที่สัญญากับฉันว่า 'พ่อ ฉันจะไม่มีวันลืมความรับผิดชอบของตระกูลอี้เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง'

"และในที่สุดลูกชายของฉันก็ละทิ้งตระกูลอี้ไปเพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง เขาไม่ต้องการชีวิตของเขาด้วยซ้ำ!"

“ตามสืบและหาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ฉันต้องการรู้ทุกรายละเอียดเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น" คุณท่านอี้สั่งอย่างใจเย็น

“ครับท่าน" ชายสวมสูทสีดำและแว่นตาขอบทองกล่าว ซึ่งกำลังนั่งอยู่ที่มุมห้องของโรงพยาบาล นิ้วของเขากดผ่านแป้นพิมพ์แล็ปท็อปอย่างรวดเร็ว

หลิง อี้หราน นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล จิตใจของเธอยังคงว้าวุ่น ท้ายที่สุด มีหลายสิ่งเกิดขึ้นภายในช่วงเวลาหนึ่งวันและเธอไม่สามารถสัมผัสได้

แพทย์และพยาบาลเพิ่งมาเยี่ยมเพื่อทำการทดสอบขั้นพื้นฐานกับเธอ เจาะเลือดและทำการตรวจบางอย่าง ในช่วงบ่ายหลังจากผลการตรวจเลือดออกมาพวกเขาสามารถระบุสภาพของเธอได้

จากนั้นก็มีคนมาเคาะประตูห้องของเธอเบา ๆ จากนั้นผลักให้เปิดเพื่อเข้าไป

หลิง อี้หราน ศึกษาชายหนุ่มในชุดสูทและเนคไทที่ดูสุภาพและอ่อนโยน “เขาคงแก่กว่าฉันแค่ไม่กี่ปี”

ชายคนนั้นมองไปที่หลิง อี้หราน ด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณหลิง ผมชื่อเกา กงหมิง... เลขาของคุณจิน นี่คือโทรศัพท์และกระเป๋าของคุณ คุณช่วยตรวจสอบสิ่งของในกระเป๋าของคุณได้ไหมและยืนยันว่าไม่มีอะไรหายไป?”

ในขณะที่เขาพูด เขาวางสิ่งของของเธอไว้ในพื้นที่เก็บของที่หัวเตียงของหลิง อี้หราน ในขณะที่เขากำลังจะจากไปจู่ ๆ หลิงอี้หรานก็เรียกเขา “ใคร... 'จิน' เป็นใคร?

เกา ฉงหมิง ตอบอย่างเคารพ "คุณจะรู้ว่าเมื่อคุณควรที่ต้องรู้ คุณหลิงครับ ผมเป็นแค่เลขา"

หลิง อี้หรานเปลี่ยนหัวข้อการสนทนาและถามว่า "แล้วคุณรู้สถานการณ์ที่บ้านเก่าของครอบครัวฉันไหมคะ?"

เกา ฉงหมิง ไม่ได้หลีกเลี่ยงคำถามของเธอ “ลุงของคุณ ลุงคนที่สองและป้าคนที่สามตลอดจนคู่สมรสและลูก ๆ ของพวกเขาถูกควบคุมตัวชั่วคราว แต่เดิมปู่ของคุณก็ถูกตำรวจควบคุมตัวเช่นกัน แต่เนื่องจากอายุมากและเพื่อที่จะมีใครสักคนอยู่เคียงข้างคุณยายของคุณ เพื่อดูแลเธอเขาจึงได้รับการประกันตัว "

หลิง อี้หราน รู้สึกประหลาดใจ “ฉันไม่รู้ว่าจู่ ๆ คนจำนวนมากจะถูกกักตัว... คนเดียวที่ยืนหยัดเพื่อฉันคือคุณย่า”

เมื่อหลิง อี้หราน นึกถึงฉากเมื่อคืนก่อนหน้านี้ความขมขื่นก็แวบเข้ามาในใจของเธอ

"นอกจากนี้ตระกูลเฟิงยังถูกควบคุมตัวอยู่ที่สถานีตำรวด้วยครับ" เกา ฉงหมิง กล่าวเพิ่มเติม

เมื่อเกา ฉงหมิง ออกจากวอร์ด หลิง อี้หราน มองไปรอบ ๆ ห้องที่กว้างขวาง “วอร์ดวีไอพีชั้นสูงและเลขาส่วนตัวนอกจากนี้ยังมีหมอมากกว่าหนึ่งคนที่มาตรวจร่างกายฉันตอนนี้มีหลายคนและพวกเขาทั้งหมดเป็นหัวหน้าแพทย์”

"นอกจากนี้ยังมีสัญญาณว่าพวกเขาดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีและแสดงความเคารพในท่าทางของพวกเขาเมื่อพวกเขาปฏิบัติต่อฉัน”

"ฉันแน่ใจว่าพวกเขาไม่ได้เคารพเพราะตัวตนของฉัน พวกเขาทำเช่นนั้นเพราะฉันได้รับการสนับสนุนจาก'จิน'”

"จินเป็นใครกันแน่?!"

หลิง อี้หราน รู้สึกราวกับว่าจิตใจของเธอสับสนมากขึ้น จากนั้นเธอก็หยิบกระเป๋าของเธอที่วางไว้ที่หัวเตียงและจำได้ว่ามันถูกทิ้งไว้ที่บ้านยายของเธอ