พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 116

เธอเปิดกระเป๋าของเธอและเห็นว่าข้าวของทั้งหมดของเธอยังคงอยู่ข้างใน

โทรศัพท์มือถือของเธอถูกเจอที่บ้านของเฟิงและถูกนำไปจากเธอ โทรศัพท์ถูกปิดดังนั้นหลิง อี้หราน จึงเปิดเครื่องเธอเห็นว่าการแจ้งเตือนของเธอประกอบด้วยสายที่ไม่ได้รับและข้อความ

บางอันมาจากยายของเธอ บางอันมาจากเหลียนอีและมีสายแปลก ๆ สองสามสายเช่นกัน

“ฉันสามารถเดาเหตุผลที่คุณย่าโทรหาฉันได้ไม่มากก็น้อย แต่เหลียนอี... ” เธอดูการแจ้งเตือนของเธอและตระหนักว่า เหลียนอีโทรหาเธอเกือบยี่สิบครั้ง

หลิง อี้หราน โทรกลับอย่างรวดเร็ว

ชิน เหลียนอี ตอบมัน “อี้หรานนั่นเธอเหรอ?”

“ใช่ โทรศัพท์ของฉัน... ปิดไปเมื่อวาน วันนี้ฉันพึ่งเปิดเครื่องและเพิ่งเห็นสายที่ไม่ได้รับของเธอ" หลิง อี้หราน อธิบาย

ชิน เหลียนอี ถอนหายใจยาว "พระเจ้าช่วย! ฉันโทรหาเธอเมื่อคืน แต่มันไม่ติด เธอบอกว่าเธอกำลังจะไปบ้านคุณยายของเธอในวันส่งท้ายปีเก่าและฉันก็กังวลว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ นอกจากคุณยายของเธอแล้ว ญาติจาก ครอบครัวของเธอล้วนแต่เป็นคนประเภทที่ทำร้ายคนอื่นเมื่อพวกเขาตกต่ำ "

ชิน เหลียนอี พูดอย่างแผ่วเบา เธอโทรหาหลิง อี้หราน ตั้งแต่คืนก่อนหน้าจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น แต่ก็ไม่ติดเลย ยิ่งคิดเรื่องนี้เธอก็ยิ่งรู้สึกกังวลมากขึ้นเธอจึงตัดสินใจว่าถ้ายังไม่สามารถติดต่อเพื่อนได้ในตอนเที่ยงเธอจะตรงไปที่บ้านของคุณยายในตอนบ่ายเนื่องจากเธอรู้ที่อยู่

“เมื่อคืนพวกเขาไม่ได้ทำอะไรเธอใช่ไหม?” ชิน เหลียนอี ถามอย่างกังวล

“พวกเขาต้องการขายฉันออกไปให้คนโง่เพื่อไปเป็นภรรยาของเขาและใช้เงินซื้อบ้าน" หลิง อี้หราน ไม่ได้พยายามปกปิดความจริงและเล่าให้ชิน เหลียนอ ฟังถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก่อนที่บ้านยายของเธอ

ชิน เหลียนอี ฟังพร้อมขบฟันกราม “ทำไมพวกเขาหน้าด้านแบบนี้ เธอไม่ได้ถูกเอาเปรียบใช่ไหม?”