โจวเชียนหยุนขบฟันแน่นขณะที่เดินเข้าไปในห้องสวีทและปิดประตู
เย่เหวินหมิงเดินไปที่โซฟาและนั่งลง เขาหยิบถ้วยชาบนโต๊ะกาแฟมาและยกขึ้นจิบเบา ๆ “เธออยากคุยเรื่องอะไร? คงไม่ได้มาบอกให้ฉันยอมแพ้เรื่องสิทธิ์การเลี้ยงลูกหรอกใช่ไหม”
ดวงตาของโจวเชียนหยุนแวววาว “ถ้าใช่ล่ะคะ? คุณจะยอมแพ้ไหม? ถ้าคุณยอมแพ้เรื่องสิทธิ์การเลี้ยงหยันน้อย ฉันยอมทำทุกอย่าง!”
“ทำได้ทุกอย่างเลยเหรอ?” เย่เหวินหมิงเงยหน้ามองเธอ
“ค่ะ!” เธอตอบ
“คิดว่าตอนนี้ฉันจะต้องการอะไรจากเธอล่ะ?” เย่เหวินหมิงพูดราวกับว่านี่เป็นเรื่องตลก “คลอดเด็กมาสักคนเพื่อชดเชยให้จื่ออินเหรอ? แต่เราก็มีหยันน้อยแล้ว หรือเธอยากจะทำอะไรล่ะ? มีอะไรที่เจ้าของร้านข้างทางอย่างเธอจะทำให้ฉันได้ด้วยอย่างนั้นเหรอ?”
ใบหน้าของโจวเชียนหยุนเปลี่ยนเป็นสีซีด เธอไม่มีอะไรไปขอร้องอ้อนวอนเขาได้เลย!
ไม่มีอะไรที่เธอจะมอบให้เขาได้เลย!
หลังจากเงียบไปพักใหญ่เธอก็พูดว่า “คุณ... เกลียดฉันหรือเปล่า? คุณเกลียดที่พ่อของฉันสร้างปัญหาให้กับตระกูลเย่และเกือบจะทำลายตระกูลเย่ เพราะอย่างนั้นคุณเลยจงใจเข้าหาฉันเพื่อแก้แค้น ถ้าคุณคิดว่ามันยังไม่พอ คุณจะแก้แค้นต่อไปก็ได้นะ คุณทำร้ายฉันได้เท่าที่คุณอยากทำได้เลย ไม่เป็นไร!”
เธอต้องการเพียงให้เขายอมให้อาหยันน้อยอยู่กับเธอ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
รอๆๆๆ...
เมื่อไรจะอัพคะ...
น่าติดตามคะ ลงเอยแบบไกน...
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...