พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1175

“ฉันมีเพื่อนเข้ารับการรักษาที่นี่ และฉันต้องไปเยี่ยมเขา ตอนนี้ฉันคงต้องไปแล้วค่ะ” หลิงอี้หรานกล่าว

“โอ้ โอเคครับ” กวอซิ่นหลี่ตอบ จากนั้นเขาก็เอนตัวหลบอย่างเก้ ๆ กัง ๆ เพื่อให้หลิงอี้หรานผ่านไป

ขณะที่หลิงอี้หรานเดินไปยังลิฟต์ตลอดโถงทางเดิน กวอซิ่นหลี่ก็ยังคงมองร่างผอมบางของเธอไม่วางตา

เขาไม่รู้ว่าสุดท้ายผู้ชายคนที่หลิงอี้หรานเลือกจะเป็นใคร ไม่ว่าอี้จิ่นหลีหรือกู้ลี่เฉิน เขาไม่กล้าถาม และเขาก็ไม่จำเป็นต้องถามด้วย อย่างไรเขาก็มีความสุขไปกับเธอด้วยอยู่ดี ไม่ว่าเธอจะเลือกใครระหว่างสองคนนี้ก็ตาม

เขาไม่มีอะไรจะไปเทียบกับสองคนนั้นได้เลย!

ถึงอย่างนั้น... หัวใจของเขาก็ยังไม่สามารถปล่อยเธอไปได้สักที แม้จะรู้ว่าเขาและเธอไม่มีความเป็นไปได้ใด ๆ ที่จะคบหากัน แต่เขายังคงปล่อยความรู้สึกนี้ไปไม่ได้ง่าย ๆ

หลิงอี้หรานไปยังห้องพักฟื้นของกู้ลี่เฉิน คราวนี้เธอไม่ได้เจอแค่หวาลี่ฟางเพียงคนเดียว แต่ยังมีพ่อแม่ของกู้ลี่เฉินด้วย

“เธอมาทำอะไรที่นี่?” นายหญิงกู้ทำหน้าบูดบึ้ง และมองหลิงอี้หรานอย่างไม่พอใจในทันที

“ฉันมาที่นี่เพื่อ... เยี่ยมคุณกู้ค่ะ” หลิงอี้หรานกล่าวเรียบ ๆ ทั้งยังยกถุงผลไม้ในมือขึ้นมา “ฉันซื้อผลไม้มา แต่ไม่รู้ว่าคุณกู้จะชอบหรือเปล่า ฉันวางแล้วจะออกไปเลยค่ะ”

เธอเห็นได้ถึงความไม่ต้อนรับของพ่อแม่กู้ลี่เฉินเป็นธรรมดา เพราะสุดท้ายแล้วเธอก็คล้ายกับเป็นผู้หญิงที่เกือบจะฆ่าลูกชายสุดที่รักของพวกเขาไม่ใช่เหรอ?

นายหญิงกู้พูดอย่างโกรธเคือง “ไม่ล่ะ ขอบใจ เราไม่ต้องการผลไม้ของเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ลี่เฉินก็คงไม่ต้องมาเจ็บปวดแบบนี้หรอก!”

กู้ลี่เฉินพูดว่า “แม่! ผมเจ็บตัวเพราะผมเลือกเอง ไม่ได้มีใครบังคับให้ผมทำ ถ้าแม่ห่วงผมจริง ก็อย่าทำกับอี้หรานแบบนี้”