พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1190

หลิงอี้หรานเบื่อกับการที่ต้องดูการแสดงของหวาลี่ฟางเต็มทน สิ่งที่อีกฝ่ายพูดเพียงพอแล้วที่จะทำให้เธอรู้ว่าญาติของเธอเป็นคนใส่ร้ายกวอซิ่นหลี่

แต่... ทำไมญาติของเธอต้องใส่ร้ายกวอซิ่นหลี่แบบบนี้ด้วย? นี่ไม่ปกติเลยสักนิด!

ในตอนนั้นเองที่ตำรวจนายหนึ่งก็พูดกับหลิงอี้หรานว่า “คุณคงเป็นทนายของกวอซินหลี่ ตอนนี้คุณเข้าไปคุยกับกวอซินหลี่ได้ แต่แค่ครึ่งชั่วโมงนะ”

“ค่ะ” หลิงอี้หรานรีบตอบ แต่ขณะที่เธอกำลังจะเดินไป ก็มีมือหนึ่งกุมข้อมือของเธอไว้จากด้านหลัง “คุณเป็นทนายของกวอซินหลี่เหรอ?”

หลิงอี้หรานรีบหันกลับไปมองทันที และเห็นใบหน้าของกู้ลี่เฉิน ความแปลกใจปรากฏบนใบหน้าของหญิงสาว เธอไม่คาดคิดว่ากู้ลี่เฉิน... จะออกมาจากโรงพยาบาลและมาสถานีตำรวจด้วย

“คุณออกมาจากโรงพยาบาลทำไมคะ? หมอให้คุณมาที่นี่ได้แล้วเหรอ?” เธอถาม เมื่อวานนี้เขาถอดผ้าพันแผลที่หัวและตัวแล้ว แต่เขาก็ควรอยู่ที่โรงพยาบาลต่ออีกอย่างน้อยสักสองสามวัน

“คุณจะเป็นคนไกล่เกลี่ยให้กวอซิ่นหลี่เหรอ?” เขาถามแทนที่จะตอบเธอ

“เขาเป็นเพื่อนฉันค่ะ และฉันก็เชื่อว่าเขาบริสุทธิ์” หลิงอี้หรานกล่าว

หวาลี่ฟางซึ่งอยู่ใกล้ ๆ ขัดขึ้นทันทีว่า “นี่เธอจะบอกว่าฉันใส่ร้ายกวอซิ่นหลี่เหรอ? เขามันเป็นสัตว์เดรัจฉาน! ถ้ามีคนผ่านมาช้ากว่านั้น เขาก็คงทำอะไรต่อมิอะไรไปแล้ว! อี้หราน ถึงเขาเป็นเพื่อนเธอ แต่เขาจะทำเรื่องร้ายกาจแบบนั้นไม่ได้หรือไง? ทำไมเธอถึงต้องเชื่อใจเขาขนาดนั้นด้วย?”

“เพราะฉันรู้ไงล่ะว่าบางครั้งหลักฐานก็ไม่ได้บอกความจริงทั้งหมด!” หลิงอี้หรานตอบโดยไม่มีความลังเลใจ

ถึงอย่างนั้นคำยืนยันของเธอกลับทำให้กู้ลี่เฉินขมวดคิ้ว ทันใดนั้นเองเจ้าหน้าที่ตำรวจก็เร่งหลิงอี้หราน “รีบหน่อยครับ คุณจะทำให้เราเสียเวลานะ”