พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1191

หลิงอี้หรานเข้าไปในห้องสอบปากคำ การสอบปากคำของตำรวจเสร็จสิ้นลงแล้ว สีหน้าของกวอซิ่นหลี่ดูย่ำแย่มากและดูเหมือนเขาจะทำตัวไม่ถูกกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เมื่อเขาเห็นหลิงอี้หรานเข้ามา เขาก็รีบลนลานพูดว่า “อี้หราน ผม... ผมไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น และผมไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นต้องทำกับผมแบบนี้ด้วย!”

กวอซิ่นหลี่ตกตะลึงจนพูดไม่ออก อย่างไรเรื่องเร่งด่วนแบบนี้ก็ทำเอาเขารับมือไม่ไหวอยู่เหมือนกัน

“ใจเย็น ๆ แล้วบอกฉันหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ต้องตกใจนะ! ตอนนี้ฉันเป็นทนายให้คุณ และฉันก็จะช่วยคดีของคุณเอง คุณค่อยเปลี่ยนทนายทีหลังได้ถ้าคุณมีคนที่เหมาะกว่า” หลิงอี้หรานกล่าวเพื่อให้เขามั่นใจเป็นอย่างแรก

สุดท้ายกวอซินหลี่ก็สงบลง “ขอบคุณนะ อี้หราน!”

หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง หลิงอี้หรานก็ได้รับข้อมูลจากกวอซิ่นหลี่ว่า ตอนที่เขาไปช่วยรับผลการตรวจ หวาลี่ฟางก็ปรากฏตัวขึ้นข้าง ๆ เขา เธอบอกว่าข้อเท้าแพลงเลยขอให้เขาช่วยพยุงเธอไปที่รถซึ่งจอดอยู่ในลานจอดรถ

เพราะเห็นว่าหวาลี่ฟางถือของมาเยอะมากและดูน่าสงสาร กวอซิ่นหลี่จึงช่วยเธอถือของไปที่ลานจอดรถ

จากนั้นหวาลี่ฟางก็ขอให้กวอซินหลี่ช่วยเอาของไปวางไว้ที่เบาะหลังแล้วยังบอกว่าเธอมองไม่ค่อยเห็นจึงขอให้กวอซินหลี่ช่วยเข้าไปเปิดไฟในรถให้หน่อย กวอซิ่นหลี่ไม่ได้คิดอะไรมากจึงเข้าไปในรถ

แต่สิ่งเข้ารับรู้หลังจากนั้นคือ หวาลี่ฟางปิดประตูรถและทำทีเป็นว่ากำลังจะโดนข่มขืน

พยานเป็นคนที่มาเอารถของตัวเองที่ลานจอดรถ และมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยห้าคนที่เห็นหวาลี่ฟางรีบกระโดดออกมาจากรถด้วยสีหน้าหวาดกลัวพลางกำเสื้อผ้าที่ขาดหลุดลุ่ยของตัวเองไว้แน่น