พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1271

“ขอบคุณนะ อี้หราน” กวอซิ่นหลี่กล่าว

หลิงอี้หรานพูดอย่างรู้สึกผิด “ฉันไม่ค่อยได้ช่วยอะไรเลย ส่วนใหญ่เป็นเพราะวิดีโอที่ถูกปล่อยออกมา อีกอย่างคุณโดนใส่ร้ายก็เพราะฉัน เรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้นถ้าคุณไม่รู้จักฉัน”

‘แต่วิดีโอนั่นมาได้ยังไง? เท่าที่ดูกล้องน่าจะถูกแอบติดไว้ในตัวรถ ใครเป็นคนติดตั้งมันไว้ในรถหวาลี่ฟาง? พวกเขามีเป้าหมายที่จะทำอะไร?’

หลิงอี้หรานยังไม่มีเบาะแสเรื่องนี้เลย

กวอซิ่นหลี่รีบพูดว่า “ไม่เลย ไม่เลย! คุณช่วยได้มากเลยล่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ผมคงเครียดตายในคุกไปแล้ว!”

หลิงอี้หรานรู้ว่ากวอซิ่นหลี่ไม่อยากให้เธอรู้สึกผิดกับเรื่องนี้

เธอไม่ได้พูดอะไรอีกและช่วยกวอซิ่นหลี่จัดการตามขั้นตอนก่อนจะเดินออกมาจากศูนย์กักกันพร้อมเขา

“อี้หราน กู้ลี่เฉินฟ้องญาติคุณข้อหาฉ้อโกงจริงเหรอ?” กวอซิ่นหลี่ถาม

“น่าจะอย่างนั้นนะ แต่ฉันก็อ่านมาจากข่าวซุบซิบในเน็ตเหมือนกัน ฉันไม่รู้รายละเอียดมาก แล้วก็ไม่ได้คุยกับกู้ลี่เฉินแล้วด้วย” หลิงอี้หรานกล่าว

“เป็นเพราะ... คดีของผมเหรอ?” กวอซิ่นหลี่ถามด้วยความรู้สึกที่ค่อนข้างไม่สบายใจ

“อะไรนะ?” โจวเชียนหยุนประหลาดใจ นอกจากกังวลเรื่องคดีของกวอซิ่นหลี่แล้ว ช่วงนี้เธอก็วุ่นอยู่กับการทำมาหากิน ดังนั้นเธอจึงไม่มีเวลาไปอ่านข่าวและไม่ได้ตามข่าวเลยว่าไป๋ทิงซินหายตัวไป

ดังนั้นเมื่อเธอรู้เรื่องนี้จากหลิงอี้หรานว่าไป๋ทิงซินหายตัวไป และชินเหลียนอีก็เข้าโรงพยาบาลเพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสและอยู่ในอาการโคม่าตอนนี้ เธอจึงตกใจจนแทบพูดไม่ออก

“เหลียนอีอยู่โรงพยาบาลไหน? ฉัน... ฉันจะไปเยี่ยม” โจวเชียนหยุนรีบพูด แม้ว่าเธอและชินเหลียนอีเพิ่งจะรู้จักกันไม่นาน และเจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง แต่โจวเชียนหยุนก็ชอบชินเหลียนอี เธอเป็นเพื่อนที่ตรงไปตรงมาและไม่มีเล่ห์เหลี่ยม บางครั้งเธอถึงกับคิดว่าอีกฝ่ายช่างเหมือนเธอตอนเด็กกว่านี้มากจริง ๆ

เพราะฉะนั้นเมื่อเธอเห็นไป๋ทิงซินและชินเหลียนอีคบหากัน เธอก็คิดว่าความรักแบบนั้นช่างดีเหลือเกิน! เธอหวังจริง ๆ ว่าพวกเขาจะมีความสุข

แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น