พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1284

“อยากรู้จริง ๆ เหรอคะ?” หลิงอี้หรานเหลือบมองเย่เหวินหมิงอย่างไม่พอใจ “พี่โจวถามอาหยันน้อยว่าทำไมเขาถึงต้องไปทะเลาะกับเด็กคนอื่นด้วย แล้วเหตุผลก็คือพวกเด็กที่โรงเรียนอนุบาลบอกว่าแม่ของเขาเป็นอาชญากร เป็นคนไม่ดี! คุณเย่คะ ทั้งหมดนี่ต้องขอบคุณคู่หมั้นของคุณที่ชื่อคงจื่ออินนะคะ ถ้าเธอไม่ได้ไปที่โรงเรียนอนุบาลและแพร่คำพูดพวกนั้น เด็ก ๆ ในโรงเรียนก็คงไม่รู้เรื่องนี้หรอก”

สีหน้าของเย่เหวินหมิงอึมครึมในทันที เขามองไปยังโจวเชียนหยุนด้วยความรู้สึกที่หลากหลายขณะที่เธอร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดขมขื่น

“คุณเย่ ตอนที่เกิดคดีของพี่โจวตอนนั้นแน่ใจนะคะว่าคุณมีจิตใจเป็นกลาง? คุณไม่เคยติดคุกอาจจะไม่รู้ว่าการติดคุกมามันรู้สึกยังไง แค่คำให้การพล่อย ๆ จากปากคุณ แต่มันจะเป็นรอยด่างพร้อยในชีวิตของพี่โจวตลอดไป!” หลิงอี้หรานกล่าว เธอไม่มีความตั้งใจจะฟังคำตอบของเย่เหวินหมิงหลังจากที่พูดจบเธอก็เดินเข้าไปปลอบโจวเชียนหยุน

หลังจากผ่านไปพักใหญ่การร้องไห้ของโจวเชียนหยุนก็ค่อย ๆ หยุดลง

“พี่โจวไม่ต้องห่วงเรื่องเครื่องช่วยฟังของหยันน้อยนะคะ ฉันคุยกับจินแล้วว่าจะให้หมอทำเซ็ตใหม่ให้อาหยันน้อยเฉพาะเลยแเราจะได้ไม่ต้องผ่าตัดเพื่อติดตั้งใหม่ด้วย” หลิงอี้หรานพูด

“ไม่ต้อง ผมมีคนคอยทำเครื่องช่วยฟังให้ลูกชายของผมอยู่แล้ว” เย่เหวิยหมิงกล่าวขณะที่เดินมาข้างหน้าสองก้าว

โจวเชียนหยุนตะลึงไป

หลิงอี้หรานขมวดคิ้ว แต่เย่เหวินหมิงเป็นพ่อแท้ ๆ เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่มีสิทธิ์ไปห้ามเขาทำเครื่องช่วยฟังให้อาหยันน้อย

โจวเชียนหยุนค่อย ๆ สงบลงหลังจากร้องไห้และระบายอารมณ์ออกมาแล้ว เธอลุกขึ้นและพูดกับหลิงอี้หรานว่า “ขอบคุณนะอี้หราน เธอไม่ต้องวุ่นวายเรื่องเครื่องช่วยฟังแล้วล่ะ”

เธอไม่อยากให้ต้องมีเรื่องกระทบกระทั่งกันเพราะเครื่องช่วยฟังอีก

หลิงอี้หรานพยักหน้า “งั้นจินกับฉันจะพาพี่ไปส่งบ้านนะคะ”

แต่หลังจากที่เธอพูดอย่างนี้ เย่เหวินหมิงก็พูดขึ้นมาว่า “ผมสามารถส่งพวกเขากลับบ้านเองได้ ไม่ต้องรบกวนพวกคุณ”