พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1300

เมื่อหลิงอี้หรานวิเคราะห์สถานการณ์เสร็จ เธอก็พบว่าอี้จิ่นหลีกำลังมองมาที่เธอไม่วางตา

“มอง... มองอะไรคะ?” เธอถาม

“ฉันแค่คิดว่าเธอสวยดีนะ” เขาพูด

หัวใจของเธอเต้นเร็วอีกครั้ง ‘เขาเป็นคนปากหวานแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? เขาต่างหากที่เป็นคนสวย'

“ว่าแต่ มีข่าวคราวจากไป๋ทิงซินไหมคะ?” หลิงอี้หรานถามหลังจากที่สงบสติอารมณ์ตัวเองลง เหลียนอีกำลังจะได้รับการผ่าตัดครั้งที่สองในอีกสองวัน หมอยังบอกอีกด้วยว่า เหลียนอีน่าจะฟื้นขึ้นมาถ้าทุกอย่างหลังการผ่าตัดผ่านไปด้วยดี

เหลียนอีจะรู้สึกแย่แค่ไหนถ้าเธอตื่นขึ้นมาและรู้ว่าไป๋ทิงซินยังคงหายตัวไป

อี้จิ่นหลีพูดว่า “ยังเลย ตระกูลไป๋ไม่ยอมให้ใครพูดถึงไป๋ทิงซิน พวกเขาปิดกั้นข่าวเรื่องเขา และประกาศให้รู้เพียงว่าเขาหายตัวไปเท่านั้น เรื่องในบ้านตระกูลไป๋เลยอยู่ในมือของภรรยาใหญ่ตระกูลไป๋ชั่วคราว ทั้งคนของไป๋ทิงซินก็ถูกปลดออกทั้งหมด”

ความกังวลปรากฏบนใบหน้าของหลิงอี้หรานเมื่อได้ยินอย่างนั้น “เป็นไปได้ไหมว่าไป๋ทิงซิน...”

อี้จิ่นหลีกล่าวว่า “เขาน่าจะยังมีชีวิตอยู่ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับไป๋ทิงซินจริง ภรรยาใหญ่บ้านไป๋คงจะประกาศออกมาหมดแล้ว เพราะแบบนั้นพวกเขาก็สามารถยึดตระกูลไป๋ไปได้อย่างง่ายดาย เธอคงไม่ต้องสร้างเรื่องเยอะแยะอะไร พวกเขาทำแบบนี้ก็เพราะกลัวว่าไป๋ทิงซินจะกลับมาแล้วยึดอำนาจคืน!”

หลิงอี้หรานถอนหายใจอย่างโล่งใจเมื่อได้ฟังอย่างนั้น

‘ตราบใดไป๋ทิงซินก็ยังมีชีวิตอยู่!’

ระหว่างการผ่าตัดครั้งที่สองของชินเหลียนอี หลิงอี้หรานก็ได้นั่งรออยู่ด้านนอกห้องผ่าตัดพร้อมกับพ่อและแม่ของเหลียนดี จนกระทั่งการผ่าตัดเสร็จสิ้นและหมอก็บอกว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี เธอจึงได้ถอนหายใจยาวออกมาอย่างโล่งอก