พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1315

จู่ ๆ เธอก็มองเห็นอนาคตตอนที่ลูกคลอดออกมาอยู่รำไร เธอคิดว่าเขาต้องเป็นคุณพ่อที่ดีที่สุดได้อย่างแน่นอน!

...

สองสามวันต่อมาหลิงอี้หรานต้องได้รับการฉีดโปรเจสเตอโรนหนึ่งโดสทุกวัน แต่แทนที่เธอจะไปโรงพยาบาลทุกวัน อี้จิ่นหลีกลับให้พยาบาลมาฉีดให้เธอที่บ้านแทน นั่นจึงทำให้เป็นเรื่องที่สะดวกสบายสำหรับเธอ

ด้วยจำนวนครั้งที่มากขึ้น ความเจ็บจากการฉีดโปรเจสเตอโรนก็ค่อย ๆ มากขึ้นตามไปด้วย แม้แต่บริเวณหน้าท้องของเธอซึ่งโดนเข็มเจาะไปหลายครั้งเองก็ดูฟกช้ำอย่างน่ากลัว

ทุกเย็นอิ้จิ่นหลีจะมองหน้าท้องของหลิงอี้หรานที่โดนเข็มจิ้มไปหลายครั้งด้วยสีหน้าเจ็บปวด “ทำไมไม่ลองถามหมอดูล่ะว่ามีวิธีอื่นแทนการฉีดยาไหม?”

หลิงอี้หรานกล่าวว่า “ไม่ค่ะ หมอคงบอกเราไปแล้วถ้ามีวิธีที่ดีกว่านี้ อีกอย่าง ถึงมันอาจจะดูน่ากลัวอยู่หน่อย ๆ แต่ก็ไม่ได้แย่นะคะ มีผู้หญิงที่ตั้งครรภ์อีกตั้งหลายคนที่ฉีดยามากกว่าฉัน โดยเฉพาะคนที่ทำเด็กหลอดแก้ว บางคนต้องเริ่มฉีดตั้งแต่เริ่มตั้งครรภ์และฉีดต่อเนื่องจนกระทั่งลูกเกิดเลยล่ะค่ะ”

เขาเงียบ ท้องของเธอกลายเป็นแบบนี้เพราะเธอฉีดยาต่อเนื่องมากว่าหนึ่งสัปดาห์ เขาคงรู้สึกเจ็บปวดในหัวใจถ้าเธอต้องฉีดยาแบบนี้ไปจนกว่าลูกจะคลอด

“ไม่ต้องห่วงนะคะ จริง ๆ ก็ไม่ได้เจ็บมากหรอก” หลิงอี้หรานปลอบอี้จิ่นหลีโดยการแสดงว่าไม่เป็นไร

เขาก้มหน้าลงและจูบรอยเข็มบนหน้าท้องของเธอ แต่ละรอยเข็มคือความเสียสละที่เธอทำเพื่อลูก!

“ฉันอยากแบ่งเบาภาระนี้จากเธอได้จัง” เขาพึมพำ

“คุณทั้งไปตรวจร่างกายและเข้าคอร์สเรียนเป็นเพื่อนฉัน เท่านี้คุณก็ได้แบ่งเบาภาระกับฉันแล้วล่ะค่ะ” หลิงอี้หรานกล่าว