พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1316

อี้จิ่นหลีตกตะลึงไปเมื่อได้ยินอย่างนั้น

“พี่โจวบอกว่าเธออยากให้อาหยันน้อยมีโอกาสอันสดใส และไม่อยากให้อาหยันน้อยเข้าไปเกี่ยวข้องกับปัญหาระหว่างผู้ใหญ่ แต่ก่อนหน้านี้ก็ไม่ใช่ไม่มีปัญหานี้มาก่อนสักหน่อย ตอนนั้นพี่โจวไม่มีความตั้งใจจะยอมแพ้ในสิทธิ์การเลี้ยงดูเลยนะ”

หลิงอี้รหานรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นและมันได้เปลี่ยนการตัดสินใจของโจวเชียนหยุนไป

นอกจากนั้นเย่เหวินหมิงก็กำลังจะแต่งงานกับคงจื่ออิน คนอย่างพี่โจวจะปล่อยให้คนที่ใส่ร้ายเธอเลี้ยงลูกของเธอเหรอ?

“แต่เธอตัดสินใจแบบนั้นก็ไม่ผิดหรอก ว่ากันในเรื่องของผลประโยชน์สำหรับเด็กแล้ว การอยู่กับเย่เหวินหมิงย่อมดีกว่า อีกทั้งเธอมีโอกาสชนะคดีความครั้งนี้น้อยมาก” อี้จิ่นหลีวิเคราะห์สถานการณ์แล้วกล่าวออกมา

“จนกว่าเรื่องจะจบเราจะสรุปเลยไม่ได้หรอกนะคะ อีกอย่าง คุณก็ช่วยฉันหาหมอที่ทำการรักษาในตอนนั้นอยู่ไม่ใช่เหรอคะ? บางทีทุกอย่างอาจกระจ่างชัดเมื่อเราหาเขาเจอ! ไม่ได้การ ฉันจะไปหาพี่โจว!” หลิงอี้หรานกล่าว

อี้จิ่นหลีกล่าวว่า “ดึกแล้วนะ! อีกอย่างตอนนี้เธอคงกำลังตั้งร้านขายอาหาร ไม่มีเวลามาคุยกับเธอหรอก เธอควรไปหาพรุ่งนี้ตอนกลางวันดีกว่านะ”

หลังจากคิดตามแล้วหลิงอี้หรานก็พยักหน้าและพูดว่า “ก็ได้ค่ะ ฉันจะไปหาพี่โจวพรุ่งนี้และดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

ทว่าโจวเชียนหยุนไม่ได้เปิดร้านและประจำอยู่หน้าแผงขายอาหารของเธอตามปกติ แต่เธอมาที่โรงแรมที่เย่เหวินหมิงอาศัยอยู่

โจวเชียนหยุนยิ้มอย่างขมขื่นขณะที่มือข้างตัวของเธอกำและดึงชายเสื้อไว้แน่น เธอมองตึกตระหง่านดูหรูหราของโรงแรมตรงหน้า

‘ฉันคิดถี่ถ้วนดีแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้ถึงอยากถอยกลับล่ะ?’