พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1333

โจวเชียนหยุนไม่คิดว่าคงจื่ออินจะโผล่หน้ามาให้เธอเห็นอีกครั้ง

คงจื่ออินในชุดออกแบบจากแบรนด์เสื้อผ้าชื่อดังดูสง่างามและเยือกเย็น เธอดูเหมือนคุณผู้หญิงรวย ๆ คนหนึ่ง ทั้งยังมีรอยยิ้มแห่งชัยชนะอยู่บนใบหน้าละเอียดอ่อนช้อยของเธออีกด้วย

“โจวเชียนหยุน เจอกันอีกแล้วนะ พูดไปแล้วฉันนึกว่าเธอจะสู้กับเหวินหมิงจนหมดหน้าตักซะอีก แต่ไม่คิดเลยนะว่าเธอจะยอมแพ้ในสิทธิ์การเลี้ยงลูกก่อนคดีจะถึงศาล ทำไมล่ะ? เธอพยายามจะเรียกร้องผลประโยชน์มากกว่านี้จากการยอมแพ้เรื่องสิทธิ์การเลี้ยงดูเหรอ?” คงจื่ออินยืนอยู่ตรงหน้าแผงขายอาหารและมองโจวเชียนหยุนอย่างดูถูก ราวกับว่ากำลังมองคนขี้แพ้

โจวเชียนหยุนค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น “มาถึงนี่เพื่อบอกฉันแค่นี้ใช่ไหม?”

“ไม่จ้ะ ฉันมาเพื่อบอกเธอว่า เหวินหมิงกับฉันจะแต่งงานกันในอีกสามเดือน พอเธอส่งเด็กมาให้เย่เหวินหมิงในอีกสามเดือนแล้ว ฉันจะเป็นคนดูแลเขาเป็น ‘อย่างดี’ เอง” คงจื่ออินกล่าวเน้นคำว่า ‘อย่างดี’ แต่คนฟังสามารถรู้สึกได้ถึงความข่มขู่ผ่านสิ่งนี้ทันที

โจวเชียนหยุนหรี่ตามองเธออย่างเย็นชา

คงจื่ออินกล่าวด้วยรอยยิ้มมุมปาก “แม้ว่าเธอจะทำให้ฉันแท้ง แต่ยังไงลูกก็ยังเป็นลูกของเหวินหมิง ฉันไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้น เพราะอย่างนั้นฉันจะใจดีดูแลเด็กคนนั้นให้เติบโตมาเป็นอย่างดีแน่นอน”

เธออาจจะกล่าวแบบนั้น แต่ดวงตาของเธอกำลังบอกอีกอย่าง

โจวเชียนหยุนมองคงจื่ออินและพูดว่า “คงจื่ออิน เธอกับฉันก็รู้ว่าเรื่องจริงมันเป็นยังไง เธอจะทำร้ายฉันก็ได้ เพราะเย่เหวินหมิงไม่ได้สนใจฉัน แต่เธอคิดว่าจะทำอะไรอาหยันน้อยได้เหรอ? เขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเย่เหวินหมิงนะ เย่เหวินหมิงจะทนให้เธอทำอะไรอาหยันน้อยตามใจชอบเหรอ? เธอคิดว่าเขาโง่หรือไง?”

สีหน้าของคงจื่ออินชะงักค้าง ในชั่วขณะหนึ่งเธอไม่รู้จะกล่าวอะไรดี

“เชื่อหรือเปล่าล่ะว่า ถ้าวันหนึ่งอาหยันน้อยได้รับบาดเจ็บเพราะเธอ เย่เหวินหมิงจะเข้าข้างเธอ หรือว่าจะเข้าข้างเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา?” โจวเชียนหยุนกล่าวต่อไป