พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1336

ปกติแล้วเธอมักจะไม่ทำตัวเด่น แต่ครั้งนี้เธอต้องออกหน้าเพื่อพี่โจว ไม่อย่างนั้นคงจื่ออินก็จะยิ่งรังแกพี่โจวมากไปกว่านี้แน่!

ดวงตาของคงจื่ออินเปล่งประกายเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงดื้อรั้นด้วยการพูดว่า “ได้สิ ฉันเองก็อยากรู้ความจริงเหมือนกัน!”

หลิงอี้หรานเมินคงจื่ออิน และมองไปที่โจวเชียนหยุน “พี่โจว ลุกไหวไหมคะ?”

“ไหวจ้ะ” โจวเชียนหยุนฝืนยิ้มและซวนเซลุกขึ้นเดิน

หลิงอี้หรานกำลังจะเข้าไปช่วยพยุงโจวเชียนหยุน แต่อี้จิ่นหลีกล่าวว่า “ฉันทำเอง” พูดจบเขาก็จับแขนของโจวเชียนหยุน แล้วพวกเขาทั้งสามก็พากันออกไปที่ทางออกของสถานีตำรวจ

ดวงตาของเย่เหวินหมิงหรี่ลงเล็กน้อย เขารู้ว่าอี้จิ่นหลีและโจวเชียนหยุนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน เป็นเพราะหลิงอี้หรานชายหนุ่มจึงเต็มใจจะช่วยเหลือโจวเชียนหยุน

ถึงอย่างนั้นเย่เหวินหมิงก็ยังคงพบว่าภาพนั้นบาดตาเขาเป็นพิเศษ

โจวเชียนหยุนไม่ได้ชายตามองเย่เหวินหมิงแม้แต่นิดเดียวในตอนที่เธอเดินผ่านเขา เธอไม่สนใจเขาเลยสักนิด

ริมฝีปากของเย่เหวินหมิงเม้มเข้าหากันจนเกือบเป็นเส้นตรง เขามองร่างของโจวเชียนหยุนที่กำลังเดินจากไป

คงจื่ออินหัวเสียขึ้นมาขณะมองเย่เหวินหมิง เขาเอาแต่จ้องแผ่นหลังของโจวเชียนหยุนเขม็งจนเธอรู้สึกไม่สบายใจ

‘นี่เขายังมีใจให้ยัยจิ้งจอกโจวเชียนหยุนเหรอ?

‘แต่อีกไม่นานเหวินหมิงกับฉันก็จะแต่งงานกันแล้ว ไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะยังมีใจให้โจวเชียนหยุนหรือเปล่า แต่หลังจากนี้เขาจะต้องมีฉันแค่คนเดียว!’