พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1366

เมื่อได้รับตั๋วมาอาหยันน้อยก็พูดว่า “แม่ฮะ วันนี้เราถ่ายรูปกับพ่อให้เยอะ ๆ ได้ไหมครับ?”

โจวเชียนหยุนชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “แม่จะถ่ายรูปลูกกับพ่อให้เยอะ ๆ เลยจ้ะ”

“ผมอยากได้รูปพ่อกับแม่ฮะ” เจ้าตัวน้อยพูด

‘รูป... ถ่ายด้วยกันเหรอ?’ โจวเชียนหยุนเงียบไป เย่เหวินหมิงอาจจะไม่เต็มใจแม้ว่าเธอจะเต็มใจก็ตาม!

อาหยันน้อยถามด้วยน้ำเสียงหม่นหมอง “เพราะว่าแม่กับพ่อหย่ากันแล้วเลยถ่ายรูปด้วยกันไม่ได้เหรอครับ? ในห้องเรียนเรามีเด็กที่พ่อแม่เขาหย่ากันด้วย แต่... เขาก็มีรูปกับพ่อกับแม่เยอะแยะเลย”

ร่องรอยความอ้างว้างปรากฏบนใบหน้าของเจ้าตัวเล็กเมื่อเขาพูดเรื่องนี้

โจวเชียนหยุนยกมือขึ้นสัมผัสศีรษะของลูกชาย หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเธอก็กล่าวว่า “แม่จะถ่ายรูปให้ลูกกับพ่อก่อน แล้วเราค่อยถ่ายรูปด้วยกัน ดีไหม?”

“ดีครับ” เจ้าตัวเล็กยิ้มออกมาอีกครั้งและพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น

ขณะมองลูกชายของเธอ โจวเชียนหยุนก็ลอบถอนหายใจอยู่ในใจ ‘ทุกอย่างที่ฉันจะทำในวันนี้ก็เพื่อตอบสนองความปรารถนาของอาหยันน้อยใช่ไหมล่ะ? เพราะอย่างนั้น เขาต้องการรูปถ่ายด้วยกัน... ฉันก็จะพยายามให้ดีที่สุดเพื่อให้ได้มาสักรูปแล้วกัน!’

ตอนนี้เย่เหวินหมิงเดินเข้ามาหาพวกเขา อาหยันน้อยยื่นมือออกมาจับมือพ่อของเขาอย่างเป็นธรรมชาติ

เย่เหวินหมิงตกใจเล็กน้อยเมื่อมองมือเล็ก ๆ ที่เอื้อมมาแตะเขา

“อาหยันน้อยแค่อยากเดินเข้าไปพร้อมกับจับมือคุณไว้” โจวเชียนหยุนอธิบายการกระทำของลูกชาย

เจ้าตัวเล็กกะพริบตาดำขลับของเขาและถามด้วยเสียงเล็ก ๆ ของเขา “ได้ไหมครับ?” มีความคาดหวังและความประหม่าอยู่บนใบหน้าของคนตัวเล็ก ราวกับเขาหวาดกลัวว่าเย่เหวินหมิงจะปฏิเสธเขา