พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 137

“เซียว จื่อฉี รู้ว่าฉันอยู่กับหลิง อี้หราน แต่เซียว จื่ออี้ เป็นคนที่เปิดเผยตัวตนของฉันในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด”

“ตระกูลเซียวแน่นอนว่า... " เขาสั่งเกา ฉงหมิง "นำตัวเซียว จื่ออี้ ไปโรงพยาบาล"

“ครับ" เกา ฉงหมิง กล่าว และเขายังคงพูดในประเด็นอื่น "ผมสืบหาคนแพร่กระจายข่าวที่แอบเข้าไปในโรงพยาบาลครั้งก่อน ข่าวของนายน้อยอี้พาคุณหลิงเข้าโรงพยาบาลได้รับการเผยแพร่ครั้งแรกโดยพยาบาลลงบน WeChat สเตตัสของเธอและจากนั้นก็อัปโหลดไปยังอินเทอร์เน็ตแม้ว่าเนื้อหาทั้งหมดที่เกี่ยวข้องถูกลบไปแล้ว แต่เราก็ไม่สามารถระบุได้ว่ามีคนดูไปแล้วกี่คนครับ”

“ตรงจดูความรับผิดทางกฎหมายของพยาบาลคนนั้นและเสริมความปลอดภัยรอบ ๆ โรงพยาบาล ผมไม่ต้องการให้ใครสักคนเข้ามาในวอร์ด" อี้ จิ่นหลี สั่งอย่างเย็นชา

"รับทราบครับ ไม่มีอะไรแบบนั้นเกิดขึ้นอีก" เกา ฉงหมิงกล่าว อย่างมั่นใจ

ในขณะเดียวกันที่บ้านตระกูลเซียว

นับตั้งแต่ที่เซียว จื่ออี้ โพล่งความลับต่อหน้าชิน เหลียนอี โดยไม่ได้ตั้งใจเธอก็ตกอยู่ในภาวะวิตกกังวลอย่างมาก “ถ้าฉันรู้มาก่อนหน้านี้ฉันจะไม่รบกวนชิน เหลียนอี ตอนนี้ฉันเป็นคนที่กลัวซะเอง”

“ถ้าเกิดว่า ชิน เหลียนอี คิดอะไรบางอย่างและบอกหลิง อี้หราน ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น…”

"ขาของฉันหักเพราะต้องโทษในเหตุการณ์ครั้งนั้นและมันก็ยังไม่หายดี ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าจะได้รับบทลงโทษอะไรอีก”

"เซียว จื่ออี้ เป็นอะไรไป? ทำไมเธอถึงกระสับกระส่าย? เซียว จื่อฉี อดไม่ได้ที่จะถามในขณะที่เขาศึกษาน้องสาวของเขาที่เดินไปรอบ ๆ ห้องนั่งเล่นโดยที่ขาของเธอพันผ้าพันแผลและพิงไม้เท้าของเธอ

พ่อแม่ของพวกเขาไปเยี่ยมเพื่อนของพวกเขาและเขาอยากไปกับพวกเขา แต่เซียว จื่ออี้ ถูกขอให้เขาอยู่กับเธอที่บ้าน

"พี่ชาย” ทันใดนั้น เซียว จื่ออี้ ก็พูดขึ้นหลังจากที่ดูเหมือนจะตัดสินใจได้ "พี่ช่วยฉันด้วย! วันก่อนฉันโพล่งความจริงที่ว่า อี้ จิ่นหลี และหลิง อี้หราน อยู่ด้วยกัน"

“ว่าไงนะ?!" เซียว จื่อฉี กระโดดขึ้นจากโซฟา “เธอบอกใคร?”

“เพื่อนของ หลิง อี้หราน เธอชื่อ ชิน เหลียนอี หรืออะไรสักอย่าง! ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอบอกกับ หลิง อี้หราน หรือเปล่า แต่ถ้าหลิง อี้หราน บอกอี้ จิ่นหลี เขาจะตามหาและลงโทษฉันไหม?" เซียว จื่อฉี ถามอย่างไม่สบายใจ

ใบหน้าของเซียว จื่อฉี ซีดเหมือนแผ่นกระดาษ จากนั้นคนรับใช้คนหนึ่งก็มารายงานว่าเลขานุการส่วนตัวของตระกูลอี้ได้ขอเข้าพบเซียว จื่ออี้ และนายน้อยเซียว

พี่น้องมองกันไปมาและพวกเขาสามารถเห็นได้ถึงความกลัวในแววตาของกันและกัน

“ใครจะกล้าปฏิเสธคำขอพบของอี้ จิ่นหลี?!"

พี่น้องเสี่ยวเข้าไปในรถอย่างหวาดกลัว เมื่อพวกเขามาถึงโรงพยาบาล เซียว จื่อฉี ก็หยุดรออยู่นอกวอร์ดและเกา ฉงหมิง ก็พาเซียว จื่ออี้ เข้าไปในห้อง

“แม้แต่คนรวยก็ไม่สามารถที่จะอยู่ในห้องวีไอพีสุดหรูแบบนี้ได้” เซียว จื่ออี้ จ้องมองไปที่หลิง อี้หราน ซึ่งสวมชุดผู้ป่วยและนอนอยู่บนเตียง

“ฉันไม่สามารถอยู่ในห้องวีไอพีแบบนี้ได้เมื่อขาหัก แต่หลิง อี้หรานต้องอยู่ที่นี่!”

“แต่... หลิง อี้หราน ไม่สบายอย่างนั้นเหรอ?! ฉันสงสัยว่าเธอป่วยเป็นโรคอะไร

“ฉันหวังว่าอาการป่วยของเธอจะแย่ลง!”

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาต่อมา เซียว จื่ออี้ ก็ตัวแข็งเพราะตอนนั้นเองที่เธอสังเกตเห็น อี้ จิ่นหลี นั่งอยู่บนโซฟาข้างเตียง

เขาสวมจัมเปอร์สีขาวคู่กับกางเกงขายาวสีเบจทำให้เขาดูอิดโรย แต่เซ็กซี่ "ผู้ชายอย่าง อี้ จิ่นหลี เป็นความฝันของหญิงสาวทุกคนในเมืองเฉิน แต่พวกเขามีบางคนที่ตั้งใจจะเข้าใกล้อี้ จิ่นหลี แต่ก็ไม่พบจุดจบที่ดี เพราะฉะนั้นผู้หญิงทั้งหลายรักและกลัวเขา"