พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 138

ในอดีต เซียว จื่ออี้ จะดีอกดีใจที่ได้พบหน้ากับอี้ จิ่นหลี ในระยะใกล้ ๆ เช่นนี้ แต่ตอนนี้เธอแทบรอไม่ไหวที่จะออกไปจากตรงนั้น

"มาแล้วสินะ" อี้ จิ่นหลี กล่าวอย่างเงียบ ๆ

เซียว จื่ออี้ ทำหน้าตาน่าสงสารและตอบอย่างระมัดระวัง “คุณอี้ เรียกหาฉันด้วยเหตุผลอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ?"

การแสดงออกของหลิง อี้หราน ยังคงสับสน เธอไม่รู้ว่าทำไม อี้ จิ่นหลี ถึงทำให้ เซียว จื่ออี้ มาที่นี่

อี้ จิ่นหลี ยิ้มจาง ๆ และอธิบายกับหลิง อี้หราน ว่า “พี่สาว พี่ยังไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหม? ในคืนที่สองของวันปีใหม่ ชิน เหลียนอี เพื่อนของคุณได้พบกับคุณเซียว เธอได้ทำสิ่งที่แย่มากสำหรับเพื่อนของพี่”

หลิง อี้หราน ตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่ในไม่ช้าเธอก็หาเหตุผลได้ วันนั้นขณะที่พวกเขาเถียงกันในห้างสรรพสินค้า ชิน เหลียนอี ได้พูดแทนเธอ เซียว จื่ออี้ รู้ว่า ชิน เหลียนอี เป็นเพื่อนของเธอ ดังนั้นถ้าเธอได้พบกับชิน เหลียนอี เธอก็น่าจะระบายความโกรธของเธอใส่เหลียนอี

เมื่อ เซียว จื่ออี้ ได้ยิน อี้ จิ่นหลี เรียก หลิง อี้หราน ว่า "พี่สาว" ลูกตาของเธอก็แทบจะโผล่ออกมา

“ไม่มีทาง! ในเมืองเฉิน อี้ จิ่นหลี เรียกผู้หญิงคนนั้นว่าอะไรนะ?"

แต่ความจริงก็คือคนที่เป็นได้แค่คนกวาดถนน

“พี่สาว พี่อยากรู้ไหมว่าเธอทำเรื่องแย่ ๆ อะไรให้เพื่อนของพี่ในวันนั้นไว้อย่างไร?" อี้ จิ่นหลี ถามอีกครั้ง

“เธอ... ทำเรื่องแย่ ๆ อย่างไร?” ขณะที่เธอนึกถึงช่วงเวลาที่ ชิน เหลียนอี เสียสละตัวเองเพื่อเธอ หัวใจของหลิง อี้หราน รู้สึกราวกับว่ามันถูกปิดกั้น

“ทำไมเราไม่ให้คุณเซียวแสดงให้พวกเราดูล่ะ?” อี้ จิ่นหลี พูดราวกับว่าเขากำลังพูดคุยกันอย่างไม่เป็นทางการ เขาลุกขึ้นเดินไปข้างเตียงแล้วก้มลงช่วยหลิง อี้หราน ใส่รองเท้าคู่หนึ่ง

การเคลื่อนไหวของเขาอ่อนโยนและระมัดระวัง เขางอเข่าและนั่งยอง ๆ จับเท้าของเธอไว้ในฝ่ามือ

เซียว จื่ออี้ รู้สึกถึงคลื่นหลังจากคลื่นแห่งความตกใจ ความจริงที่ว่า อี้ จิ่นหลี เรียก หลิง อี้หราน ว่า "พี่สาว" นั้นดูเกินจริงไปพอสมควรและตอนนี้เขากำลังช่วยเธอใส่รองเท้า

หลิง อี้หราน มีเสน่ห์แบบไหนที่ทำให้ อี้ จิ่นหลี ปกป้องเธอได้ขนาดนี้?

สิ่งที่ทำให้เธอตกใจมากขึ้นก็คือ อี้ จิ่นหลี ได้ขอให้เธอแสดงสิ่งที่เธอทำ เธอจะแสดงให้เห็นอีกครั้งได้อย่างไร?

ในขณะที่ เซียว จื่ออี้ กำลังคิด หลิง อี้หราน ก็ใส่รองเท้าของเธอและอี้ จิ่นหลี ก็อุ้มเธอไปที่โซฟา จากนั้นเขาก็พูดกับ เซียว จื่ออี้ "มาเริ่มกันเลยสิ"

"เริ่ม? เริ่มอะไร?" ใบหน้าของเซียว จื่ออี้ ว่างเปล่า เกา ฉงหมิง ที่เดินตามเธอเข้าไปในวอร์ดยื่นทิชชู่ให้เธอและพูดเบา ๆ ว่า "คุณเซียว กรุณา ทำความสะอาดรองเท้าของคุณหลิงเหมือนวันที่ ชิน เหลียนอี ทำความสะอาดของคุณด้วยครับ"

ใบหน้าของ เซียว จื่ออี้ เปลี่ยนไป "คุณพูดว่าอะไรนะ? คุณต้องการให้ฉันเช็ดรองเท้าของเธออย่างนั้นเหรอ?"

"นี่คือสิ่งที่นายน้อยอี้ต้องการ" เกา ฉงหมิง กล่าวด้วยใบหน้าที่สงบ

เซียว จื่ออี้ กัดฟันของเธอและจ้องไปที่ หลิง อี้หราน อย่างเกลียดชัง เธอจะทำความสะอาดรองเท้าของคนที่เธอดูถูกได้อย่างไร?

เธอไม่รู้ว่าหลิง อี้หราน มีเสน่ห์อย่างไรกับอี้ จิ่นหลี!

“คุณอี้ ผู้หญิงคนนี้เป็นแค่คนกวาดถนนและเธอก็ยั่วยวนผู้ชายได้ดีมาก เวลาอยู่กับพี่ชายของฉันเธอเล่นกลเม็ดมากมาย ไม่อย่างนั้นพี่ชายของฉันจะไม่มีทางหลงรักผู้หญิงจากครอบครัวธรรมดาแบบนี้หรอก! คุณอี้ ได้โปรดอย่าหลงกลเธอนะคะ!"