พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 138

ในอดีต เซียว จื่ออี้ จะดีอกดีใจที่ได้พบหน้ากับอี้ จิ่นหลี ในระยะใกล้ ๆ เช่นนี้ แต่ตอนนี้เธอแทบรอไม่ไหวที่จะออกไปจากตรงนั้น

"มาแล้วสินะ" อี้ จิ่นหลี กล่าวอย่างเงียบ ๆ

เซียว จื่ออี้ ทำหน้าตาน่าสงสารและตอบอย่างระมัดระวัง “คุณอี้ เรียกหาฉันด้วยเหตุผลอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ?"

การแสดงออกของหลิง อี้หราน ยังคงสับสน เธอไม่รู้ว่าทำไม อี้ จิ่นหลี ถึงทำให้ เซียว จื่ออี้ มาที่นี่

อี้ จิ่นหลี ยิ้มจาง ๆ และอธิบายกับหลิง อี้หราน ว่า “พี่สาว พี่ยังไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหม? ในคืนที่สองของวันปีใหม่ ชิน เหลียนอี เพื่อนของคุณได้พบกับคุณเซียว เธอได้ทำสิ่งที่แย่มากสำหรับเพื่อนของพี่”

หลิง อี้หราน ตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่ในไม่ช้าเธอก็หาเหตุผลได้ วันนั้นขณะที่พวกเขาเถียงกันในห้างสรรพสินค้า ชิน เหลียนอี ได้พูดแทนเธอ เซียว จื่ออี้ รู้ว่า ชิน เหลียนอี เป็นเพื่อนของเธอ ดังนั้นถ้าเธอได้พบกับชิน เหลียนอี เธอก็น่าจะระบายความโกรธของเธอใส่เหลียนอี

เมื่อ เซียว จื่ออี้ ได้ยิน อี้ จิ่นหลี เรียก หลิง อี้หราน ว่า "พี่สาว" ลูกตาของเธอก็แทบจะโผล่ออกมา

“ไม่มีทาง! ในเมืองเฉิน อี้ จิ่นหลี เรียกผู้หญิงคนนั้นว่าอะไรนะ?"

แต่ความจริงก็คือคนที่เป็นได้แค่คนกวาดถนน

“พี่สาว พี่อยากรู้ไหมว่าเธอทำเรื่องแย่ ๆ อะไรให้เพื่อนของพี่ในวันนั้นไว้อย่างไร?" อี้ จิ่นหลี ถามอีกครั้ง

“เธอ... ทำเรื่องแย่ ๆ อย่างไร?” ขณะที่เธอนึกถึงช่วงเวลาที่ ชิน เหลียนอี เสียสละตัวเองเพื่อเธอ หัวใจของหลิง อี้หราน รู้สึกราวกับว่ามันถูกปิดกั้น