พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1401

“เธอ... เธอให้คนเลียนเสียงฉันแล้วอัดไว้ใช่ไหม? เธอ... เธอมันร้ายกาจ!” คงจื่ออินกล่าว ขณะที่มั่นใจว่าตัวเองจัดการทุกอย่างในตอนนั้นไปแล้ว พวกเขาไม่มีทางเจออะไรจากบันทึกของโรงพยาบาลแน่

หลิงอี้หรานแค่พูดขู่ไปอย่างนั้นแหละ!

หลิงอี้หรานโพล่งออกมา “ถ้าเป็นเสียงที่เลียนแบบเสียงเธอ เราก็จะหาทางพิสูจน์ลักษณะเสียงได้ คงจื่ออิน วันนี้ที่ฉันกล้าพูดเรื่องนี้เพราะว่าฉันมีหลักฐานมากพอจะพิสูจน์ได้ว่า เธอไม่ใช่คนที่บริจาคไขกระดูก!”

เมื่อหลิงอี้หรานกล่าวจบ เธอก็มองเย่เหวินหมิงอีกครั้ง “เย่เหวินหมิง ฉันคิดว่าคุณคิดบัญชีกับพี่โจวก็เพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้ตัวเองกับครอบครัว แต่พี่โจวไม่ได้ทำอะไรผิดเลย บางทีคุณน่าจะไม่มีวันไถ่โทษตัวเองกับอาชญากรรมที่คุณก่อกับพี่โจวได้เลย!”

หลิงอี้หรานหันหลังหนีและเดินออกจากห้องไปพร้อมกับอี้จิ่นหลี ในขณะเดียวกันลูกน้องของอี้จิ่นหลีก็ตามออกไปด้วยเช่นกัน

เย่เหวินหมิงเหม่อลอย ในหัวของเขาแสดงภาพของโจวเชียนหยุนที่โดนบังคับให้คุกเข่าลงไป และโดนกดหัวจนแนบติดไปกับพื้น

เธอพูดว่า... “เย่เหวินหมิง ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะสามารถเกลียดใครสักคนได้มากขนาดนี้ แต่ฉันจะเกลียดคุณไปตลอดชีวิต!”

‘เธอเกลียดฉัน! เธอเกลียดฉันแล้ว!

‘ถ้าเธอเป็นคนที่บริจาคไขกระดูกให้ฉัน และมอบชีวิตที่สองให้ในตอนนั้น แล้วฉัน... จะ ‘ชดเชย’ อะไรให้เธอได้...’

เขาแทบจะไม่สามารถจะทำให้ตัวเองคิดต่อไปมากกว่านั้นได้