พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1431

เขาขอโทษเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่เธอกลับรู้สึกเพียงว่ามันช่างน่าขัน เขาทำลายชีวิตเธอจนตอนนี้คำขอโทษก็ไม่มีประโยชน์อะไร

“เชียนหยุน เธอจะตีฉัน ด่าฉัน หรือลงโทษฉันได้ตามที่เธอต้องการก็ได้ แต่ฉันแค่ต้องการชดใช้ในสิ่งที่ฉันทำผิด และได้ปกป้องเธอ...”

เธอขัดเขาในทันที “ไม่ต้องพูดแล้ว! กล้าดียังไงพูดแบบนั้นออกมา? คุณไม่เคยเชื่อฉันตอนที่ฉันบอกคุณซ้ำ ๆ ว่าฉันไม่ได้ผลักคงจื่ออิน แต่ตอนนี้กลับเชื่องั้นเหรอ? เป็นเพราะคุณรู้แล้วว่าคงจื่ออินไม่ใช่คนที่ช่วยชีวิตคุณ เพราะแบบนั้นคุณเลยเชื่อว่าฉันโดนใส่ร้ายใช่ไหม? ถ้าเธอเป็นคนที่บริจาคไขกระดูกให้คุณ ตอนนี้คุณจะยังทำแบบนี้อยู่เหรอ?”

เย่เหวินหมิงตะลึงไป ชั่วขณะหนึ่งเขาไม่รู้ว่าต้องปฏิเสธเธออย่างไร

“เย่เหวินหมิง คุณแค่อยากจะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นด้วยการพูดเรื่องพวกนี้ คุณทำให้ฉันเข้าคุกด้วยมือของคุณเอง อาหยันน้อยต้องสูญเสียการฟังไปเพราะฉันเป็นไข้และโดนบังคับให้กินยาลดไข้ที่ไม่เหมาะกับคนท้องภ์ คุณคิดว่ามีอะไรที่ชดใช้กับการติดคุกของฉันและทำให้อาหยันน้อยได้ยินเหมือนเด็กปกติได้ไหม?”

คำถามของเธอทำให้เย่เหวินหมิงเซไปเล็กน้อย

‘การติดคุกของเธอเป็นการจบการแก้แค้นของฉัน แต่เป็นจุดเริ่มต้นความทุกข์ทรมานของเธอ'

‘สิ่งที่ฉันไม่รู้... คือหูของอาหยันน้อย... เป็นผลมาจากการติดคุกของเธอด้วย!'

‘นี่ฉันทำอะไรลงไป?’

“ฉันรู้สึกว่าสิ่งที่คุณพูดว่าขอโทษมันทำให้เรื่องทุกอย่างดูตลกสิ้นดี คุณไม่มีวันชดใช้ในสิ่งที่คุณทำได้!” โจวเชียนหยุนพยายามเดินผ่านเขาไปขณะที่พูด

ในทันใดนั้นเย่เหวินหมิงก็จับแขนของเธอไว้และกอดเธอแน่นในอ้อมแขน