พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1446

“ฉัน... ฉันหวังว่าหลิงอี้หรานจะโน้มน้าวใจเธอได้ แต่... ฉันกลัว... กลัวว่าหลิงอี้หรานจะทำไม่ได้ เพราะอย่างนั้น... ฉันเลยเข้ามา ฉันรู้ว่าเธอไม่อยากเห็นหน้าฉันอีกและไม่อยากได้ตับของฉันด้วย แต่...” เขาเงียบไปเล็กน้อยแล้วพูดราวกับว่ากำลังหมดเรี่ยวแรงไปกับการพูดคำพวกนี้ “ฉันขอร้องให้เธอเข้าผ่าตัดเถอะนะ ตราบใดที่เธอเข้ารับการผ่าตัด ฉันจะไม่โผล่หน้ามาให้เธอเห็นอีก เธอจะไม่ได้เห็นหน้าฉันอีก!” เขาแค่อยากให้เธอมีชีวิตอยู่

ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตรอด อย่างอื่นก็ไม่สำคัญ

โจวเชียนหยุนมองเขาและพูด “ถ้าฉันยอมผ่าตัด มันก็อันตรายกับคุณเหมือนกัน คุณมีเงื่อนไขอะไรอื่นอีกไหม?” เสียงของเธอสงบนิ่ง ราวกับว่าพวกเขากำลังเจรจากัน ‘เงื่อนไขเหรอ?’

เย่เหวินหมิงเบิกตากว้างในทันที “นี่... นี่เธอเต็มใจจะเข้าผ่าตัดเหรอ?”

“ค่ะ...” เธออยากลองเสี่ยงเพื่อแม่และลูกชายของเธอ

“คุณบอกเงื่อนไขมาสิ ฉันไม่อยากติดค้างอะไรกับคุณอีก แต่ถ้าฉันตายในห้องผ่าตัด หรือร่างกายเกิดการปฏิเสธอวัยวะใหม่ ฉันก็อาจจะทำตามเงื่อนไขที่คุณต้องการไม่ได้”

เขารีบพูดอย่างร้อนใจ “ไม่! เธอจะไม่ตาย! ร่างกายของเธอจะไม่ปฏิเสธอวัยวะใหม่หรอก เธอเคยบริจาคไขกระดูกให้ฉัน เพราะอย่างนั้นเลือดของฉันก็มาจากไขกระดูกของเธอ เลือดของเราเป็นเลือดเดียวกัน ไม่มีทางที่เธอจะต้องทรมานจากการปฏิเสธอวัยวะ!” หรือจะให้พูดอีกอย่างว่า ตับของเขาเหมาะกับตับของเธอมากที่สุด

“คุณมีเงื่อนไขอะไร?” นี่เป็นทั้งหมดที่เธออยากจะรู้

ริมฝีปากของเขาสั่น ‘เงื่อนไข? เธอจะรู้ไหมว่าเงื่อนไขเดียวของฉันคือ เธอต้องมีชีวิตอยู่? ตราบเท่าที่เธอยังอยู่ ฉันก็เต็มใจให้ตัดตับออกไปได้เท่าที่ต้องการเลย!’

“ไม่มีเงื่อนไขอะไร ไม่ต้องห่วงว่าเธอจะติดค้างอะไรฉัน เพราะฉันก็ติดค้างเธอ เธอบริจาคไขกระดูกให้ฉัน เพราะอย่างนั้นตอนนี้ฉันก็ให้ตับเธอ ถือว่าเป็นการชดเชย” เขากล่าว