พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1461

’จินรู้ตั้งแต่แรกว่าฉันถูกกล่าวหาแต่ว่าเพื่อผลประโยชน์ของบริษัท เขาเลยไม่ทำอะไรเลย เขาเลือกที่จะเงียบ ปล่อยให้ฉันเข้าคุกแล้วก็ให้ตระกูลห่าวกล่าวหาฉันผิด ๆ เหรอ?’

ตอนนั้นหลิงอี้หรานรู้สึกได้แต่ความเหน็บหนาว ขั้นบันไดที่ทอดไปสู่ชั้นล่างนั้นอยู่ตรงหน้าเธอไปไม่ไกล และก็มีเพียงแค่ประมาณ 30 ขั้น แต่ทำไมเธอถึงได้รู้สึกเหมือนว่าบันไดนั้นทอดยาวไปเรื่อย ๆ กันล่ะ? เธอรู้สึกเหมือนว่าต้องเดินไปอย่างไม่มีจุดสิ้นสุด

“ถ้านายอยากมอบความยุติธรรมให้อี้หรานจริง ๆ นายควรให้ห่าวอี้เหมิงต้องรับโทษทางกฎหมาย ทั้งนายและตระกูลห่าวสมควรต้องรับโทษ” กู้ลี่เฉินพูดอย่างกราดเกรี้ยว

เขารู้สึกว่าความเจ็บปวดในใจปะทุขึ้นมาเมื่อคิดว่าอี้หรานต้องโดนกล่าวหาอย่างผิด ๆ เพราะห่าวอี้เหมิง ‘หากว่าฉันอยู่เคียงข้างเธอ ฉันจะไม่มีวันให้เธอต้องได้รับความไม่เป็นธรรมแน่’

โทสะปะทุขึ้นมาในดวงตาของอี้จิ่นหลี เขาพุ่งเข้ามาแล้วคว้าคอเสื้อของกู้ลี่เฉินไว้ “นายจะไปรู้อะไร? นายเป็นใครที่มาพูดแบบนั้นต่อหน้าฉัน? ถ้าฉันได้เจออี้หรานก่อนหน้านี้แล้วตกหลุมรักเธอก่อนนี้ ฉันจะไม่มีวันให้เธอต้องทรมานในตอนนั้นหรอก”

กู้ลี่เฉินแค่นเสียงหยัน “ใช่สิ เพราะว่าตอนนั้นนายไม่ได้รักเธอไง ดังนั้น… ความทุกข์ของเธอก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย ในสายตาคุณเธอก็เป็นแค่มดปลวก”

“กู้ลี่เฉิน นายต้องการอะไรที่มาที่นี่แล้วก็บอกฉันเรื่องนี้? มีอะไรล่ะ? นายต้องการจะบอกอี้หรานเรื่องนี้เหรอ? นายอยากจะบอกเธอว่า ตอนนั้นฉันไม่ได้ทำอะไรเลยเหรอ? นายอยากจะบอกเธอว่า ฉันรู้ว่าใครเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้? ถ้านายกล้าบอกเธอ ฉันจะ… ฆ่านายซะ”

มีไม่กี่คนที่รู้เรื่องความรู้สึกที่เขามีต่ออี้หรานและนายท่านอี้ก็อาจจะรู้เรื่องนี้ เขาเองก็เหมือนว่า จะตัดสินใจแบบเดียวกับนายท่านอี้ด้วยการเลือกที่จะไม่บอกอี้หรานเรื่องนี้

“แต่ว่าอี้จิ่นหลี หากว่าวันไหนนายทำผิดต่ออี้หราน ฉันก็จะเปิดเผยความจริง แม้ว่าอาจจะลากนายลงมาไม่ได้ แต่อย่างน้อยนายก็จะได้รับการลงโทษที่สมควรได้รับ” กู้ลี้เฉินตวาด

“วันนั้นมันจะไม่มีวันมาถึงหรอก” อี้จิ่นหลีตอบเสียงเย็น