พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 151

ทันใดนั้น หลิง ลั่วอิน เสียวสันหลัง “เข... เขาคือ... ”

“จิ่นหลี นายรู้จักเธอเหรอ?" เมื่อเย่ ฉงเว่ย ได้ยินความคิดเห็นของอี้ จิ่นหลี เขาก็พบว่ามันแปล หลิง ลั่วอิน เป็นนักแสดงหญิงอันดับสามและไม่น่าเป็นไปได้ที่เธอจะรู้จักกับอี้ จิ่นหลี

"ใช่ เราเคยพบกันมาแล้วครั้งหนึ่ง" อี้ จิ่นหลี อย่างเรียบเฉย

หลิง ลั่วอิน เบิกตากว้างหัวใจของเธอแทบจะกระโดดออกจากอก "เขา… ผู้ชายที่อยู่ด้วยกันกับหลิง อี้หราน!" ในตอนนั้นเธอคิดว่าเขาได้พบกับหลิง อี้หรานในคุก!

หลิง ลั่วอินไม่คาดคิดว่าเขาจะเป็นอี้ จิ่นหลี คนที่ถูกเรียกว่าผู้หญิงใหญ่ในเมืองเซิน!

เธอแทบจะเป็นลม “เกิดอะไรขึ้น? ทำไม อี้ จิ่นหลี ถึงอยู่กับหลิง อี้หราน ในห้องเช่าที่ซอมซ่อ?!"

กู้ ลี่เฉิน รู้สึกประหลาดใจขณะที่เขามองไปที่อี้ จิ่นหลีและหลิง ลั่วอิน จากนั้นเขาก็ถามว่า "ลั่วอิน ผมไม่เคยได้ยินที่คุณพูดถึงว่าคุณรู้จักจิ่นหลีนี่"

หลิง ลั่วอิน ตัวสั่น เธอยิ้มอย่างเบี้ยวและพูดว่า "ตอนนั้นฉันไม่รู้ค่ะ... ฉันหมายความว่าฉันไม่รู้ว่าเขาคือคุณอี้" หลังจากพูดแบบนั้นเธอก็ขอโทษอี้ จิ่นหลี โดยกล่าวว่า "คุณอี้ ฉันขอโทษนะคะที่ทำให้คุณขุ่นเคืองก่อนหน้านี้ นั่นมันเป็นความเข้าใจผิดทั้งหมดค่ะ"

อย่างไรก็ตาม อี้ จิ่นหลี ไม่ได้สนใจหลิง ลั่วอิน เขามองไปที่กํ้ ลี่เฉิน และพูดว่า "ในอนาคตอย่าพาผู้หญิงคนนี้มาหาฉัน ฉันไม่อยากเจอเธอ"

เมื่อหลิง ลั่วอิน ได้ยินเช่นนั้นใบหน้าของเธอก็ซีดและเธอไม่กล้าพูดอะไร

แสงแวบผ่านดวงตาของกู้ ลี่เฉิน และเขาดูงุนงง

หลังจากที่กู้ ลี่เฉิน จากไปกับหลิง ลั่วอิน เย่ ฉงเว่ย เดินไปหาอี้ จิ่นหลี อย่างกระตือรือร้นและถามว่า "แฟนใหม่ของ ลี่เฉินทำให้นายขุ่นเคืองเหรอ?"

อี้ จิ่นหลี เพียงแค่ยกแก้วไวน์ที่มีอยู่ครึ่งแก้วในมือของเขาแล้วเคาะมันกลับ

หลังจากที่ได้เห็นหลิง ลั่วอิน อี้ จิ่นหลี ก็นึกถึงหลิง อี้หราน ถ้าเธออยู่เคียงข้างเขาเธอจะมีความสุขกับชีวิตที่ดีขึ้นและไม่ต้องทำงานที่สกปรกและเหน็ดเหนื่อยกับการเป็นคนงานสุขาภิบาล เธอจะไม่ต้องอยู่ในความเวทนาของผู้อื่นอีกต่อไป แต่... เธอกลับทำให้เขาผิดหวัง

เธอดูเหมือน... รังเกียจเมื่อเขาสัมผัสเธอ

เขาเคยบอกตัวเองว่าเธอก็เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ และเขาไม่จำเป็นต้องสนใจเธอ อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อย ๆ กับความคิดนั้น

สำหรับหลิง ลั่วอิน เธอมองไปที่กู้ ลี่เฉิน รู้สึกไม่สบายตัวขณะที่เธอถาม "ลี่เฉิน... ฉันทำให้คุณอี้ขุ่นเคืองหรือเปล่า? เขา…

“ในอนาคตจงหลีกเลี่ยงเขา” กู้ ลี่เฉิน กล่าวเขาจ้องไปที่หลิง ลั่วอิน และถามว่า “คุณพบจิ่นหลีได้อย่างไร? "

"ฉันเจอเขาที่ห้องเช่าของพี่สาว แต่คุณอี้ไม่ได้แต่งตัวแบบนี้ในขณะที่ครอบครัวของฉันและพี่สาวของฉันทะเลาะกันในตอนนั้นเรามีความขัดแย้งกับคุณอี้ด้วย” หลิง ลั่วอิน พยายามทำให้ดูเหมือนว่ามันไม่มีอะไรร้ายแรงเพราะเธอกลัวว่า กู้ ลี่เฉิน จะทิ้งเธอเมื่อพบว่าเธอทำให้อี้ จิ่นหลี ขุ่นเคือง

กู้ ลี่เฉิน รู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินเช่นนั้น “ห้องเช่าอย่างนั้นเหรอ? พี่สาว? นั่นอาจเป็นผู้หญิงที่เย่ ฉงเว่ย บอกกับฉันว่า จิ่นหลี ทิ้งนายท่านอี้ไว้เพื่อช่วยชีวิตคนนึงในวันส่งท้ายปี”

“ฉันไม่รู้ว่าเขาคือ อี้ จิ่นหลี ถ้าสิ่งนี้จะส่งผลกระทบต่อคุณ ฉันขอโทษเขาได้เลย ลี่เฉิน อย่าโกรธฉัน ฉันจะเป็นเด็กดีและประพฤติตัวเองให้ดี” หลิง ลั่วอิน กล่าว ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นหมอกและเธอดูน่าสงสาร

กู้ ลี่เฉิน ยกมือขึ้นแตะริมฝีปากของเธอเบา ๆ นี่เป็นท่าทางที่เขาชอบทำ

เขาชอบริมฝีปากของเธอและบอกเธอว่ามันมีเสน่ห์ อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องแปลกที่เขาไม่เคยจูบเธอเลย