พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 176

การกระทำที่สนิทสนมเช่นนี้ส่งผลให้ผู้จัดการและอาเจิ้งเสียวสันหลังวาบเมื่อความกลัวพุ่งขึ้นในใจพวกเขา

ว่ากันว่า อี้ จิ่นหลี ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนอยู่ข้าง ๆ เขาเลยในขณะนี้ แม้จะมีคู่หมั้นที่ล่วงลับไปแล้ว ห่าว เหมยยวี่ ทั้งคู่ก็ยังคงมีความสุภาพต่อกัน ไม่เคยมีใครเห็นเขาสนิทกับผู้หญิงคนอื่นมาก่อน

นอกจากนี้เขายังเรียกร้องความยุติธรรมให้กับผู้หญิงในที่สาธารณะ?

จ้าว ม่านเถียน คุกเข่าและพูดติดอ่างขณะที่เธอขอโทษ “อี้หราน มัน... มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันไม่ควรพูดเรื่องแบบนี้กับเธอ ฉัน... ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีก โปรดยกโทษให้ฉันด้วยนะ!"

หลิง อี้หราน สังเกตเห็นจ้าว ม่านเถียน แต่ไม่รู้สึกสงสารเธอ ท้ายที่สุด จ้าว ม่านเถียน ก็ไม่เคยเมตตาต่อเธอเช่นกัน หลิง อี้หราน ไม่ใช่นักบุญที่สามารถเห็นอกเห็นใจคนที่กลั่นแกล้งเธอได้ตลอดเวลา

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ชอบวิธีการดังกล่าว แม้ว่า จ้าว ม่านเถียน จะคุกเข่าขอโทษ แต่เธอก็ไม่มีความสุขในใจ

“พี่สาว พี่ต้องการที่จะให้อภัยเธอไหม?” อี้ จิ่นหลี พึมพำกับเธอราวกับให้โอกาสเธอตัดสินใจ

“คุณตัดสินใจสิ” หลิง อี้หราน ลดเปลือกตาของเธอลง “ฉันหิวและอยากกินข้าว”

“ใช่สิ ไปกันเถอะ” อี้ จิ่นหลี พูดขณะที่เขาจับมือของหลิง อี้หราน อีกครั้งและเคลื่อนที่โดยให้ผู้จัดการเป็นผู้นำทาง

ผู้จัดการนำทางไปทันทีในขณะที่ จ้าว ม่านเถียน ยังคงตกตะลึงขณะที่เธอยังคงคุกเข่าลงบนพื้นไม่สามารถหยั่งถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นได้

‘ก่อนหน้านี้… อี้ จิ่นหลี เรียก หลิง อี้หราน ว่า ‘พี่สาว’ อย่างนั้นเหรอ?

ความหมายของสิ่งนั้นคืออะไร? หลิง อี้หราน กลายเป็นพี่สาวของอี้ จิ่นหลี ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? แต่ประเด็นคือ... ภาษากายที่ อี้ จิ่นหลี แสดงต่อหลิง อี้หราน ไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบพี่ - น้อง แต่กลับเป็นเหมือน... ระหว่างคู่รักมากกว่า!

หลังจากที่อี้ จิ่นหลี จากไปอาเจิ้งก็ตะคอกใส่จ้าว ม่านเถียน “อย่าลากผมไปด้วย ถึงคุณจะมีความปรารถนาที่จะตาย! จำไว้ว่าไม่ใช่เพราะผมไม่ต้องการช่วยครอบครัวของคุณ แต่เป็นเพราะคุณทำให้ อี้ จิ่นหลี ต้องขุ่นเคือง ผมไม่มีอำนาจที่จะช่วยคุณได้หรอกนะ”

จากนั้นอาเจิ้งจึงมุ่งหน้าไปยังทางออกร้านอาหาร