พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 176

การกระทำที่สนิทสนมเช่นนี้ส่งผลให้ผู้จัดการและอาเจิ้งเสียวสันหลังวาบเมื่อความกลัวพุ่งขึ้นในใจพวกเขา

ว่ากันว่า อี้ จิ่นหลี ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนอยู่ข้าง ๆ เขาเลยในขณะนี้ แม้จะมีคู่หมั้นที่ล่วงลับไปแล้ว ห่าว เหมยยวี่ ทั้งคู่ก็ยังคงมีความสุภาพต่อกัน ไม่เคยมีใครเห็นเขาสนิทกับผู้หญิงคนอื่นมาก่อน

นอกจากนี้เขายังเรียกร้องความยุติธรรมให้กับผู้หญิงในที่สาธารณะ?

จ้าว ม่านเถียน คุกเข่าและพูดติดอ่างขณะที่เธอขอโทษ “อี้หราน มัน... มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันไม่ควรพูดเรื่องแบบนี้กับเธอ ฉัน... ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีก โปรดยกโทษให้ฉันด้วยนะ!"

หลิง อี้หราน สังเกตเห็นจ้าว ม่านเถียน แต่ไม่รู้สึกสงสารเธอ ท้ายที่สุด จ้าว ม่านเถียน ก็ไม่เคยเมตตาต่อเธอเช่นกัน หลิง อี้หราน ไม่ใช่นักบุญที่สามารถเห็นอกเห็นใจคนที่กลั่นแกล้งเธอได้ตลอดเวลา

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ชอบวิธีการดังกล่าว แม้ว่า จ้าว ม่านเถียน จะคุกเข่าขอโทษ แต่เธอก็ไม่มีความสุขในใจ

“พี่สาว พี่ต้องการที่จะให้อภัยเธอไหม?” อี้ จิ่นหลี พึมพำกับเธอราวกับให้โอกาสเธอตัดสินใจ

“คุณตัดสินใจสิ” หลิง อี้หราน ลดเปลือกตาของเธอลง “ฉันหิวและอยากกินข้าว”

“ใช่สิ ไปกันเถอะ” อี้ จิ่นหลี พูดขณะที่เขาจับมือของหลิง อี้หราน อีกครั้งและเคลื่อนที่โดยให้ผู้จัดการเป็นผู้นำทาง

ผู้จัดการนำทางไปทันทีในขณะที่ จ้าว ม่านเถียน ยังคงตกตะลึงขณะที่เธอยังคงคุกเข่าลงบนพื้นไม่สามารถหยั่งถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นได้

‘ก่อนหน้านี้… อี้ จิ่นหลี เรียก หลิง อี้หราน ว่า ‘พี่สาว’ อย่างนั้นเหรอ?

ความหมายของสิ่งนั้นคืออะไร? หลิง อี้หราน กลายเป็นพี่สาวของอี้ จิ่นหลี ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? แต่ประเด็นคือ... ภาษากายที่ อี้ จิ่นหลี แสดงต่อหลิง อี้หราน ไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบพี่ - น้อง แต่กลับเป็นเหมือน... ระหว่างคู่รักมากกว่า!

หลังจากที่อี้ จิ่นหลี จากไปอาเจิ้งก็ตะคอกใส่จ้าว ม่านเถียน “อย่าลากผมไปด้วย ถึงคุณจะมีความปรารถนาที่จะตาย! จำไว้ว่าไม่ใช่เพราะผมไม่ต้องการช่วยครอบครัวของคุณ แต่เป็นเพราะคุณทำให้ อี้ จิ่นหลี ต้องขุ่นเคือง ผมไม่มีอำนาจที่จะช่วยคุณได้หรอกนะ”

จากนั้นอาเจิ้งจึงมุ่งหน้าไปยังทางออกร้านอาหาร

จ้าว ม่านเถียน กลับมาสู่ความเป็นจริงอย่างกะทันหันและรีบลุกขึ้น เธอไล่ตามอาเจิ้งขณะที่เขาออกไปจากร้านอาหาร

“ฉัน... ฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นมีความสัมพันธ์กับอี้ จิ่นหลี เธอ... เธอจงใจที่จะดักจับฉันเข้าเรื่องนี้ เธอจงใจใช้อี้ จิ่นหลี เพื่อกำจัดฉัน”

“ผมไม่สนใจหรอกว่าคุณทำไปโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม แต่ตอนนี้อี้ จิ่นหลี กำลังหนุนหลังเธออยู่”

“แต่ อี้ จิ่นหลี ไม่ได้ปล่อยฉันไปแล้วอย่างนั้นเหรอ? ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ทำอะไรฉันเลยใช่ไหมล่ะ?” จ้าว ม่านเถียน กล่าวอย่างกังวล

อาเจิ้งมองไปที่ จ้าว ม่านเถียน ราวกับว่าเขากำลังมองไปที่คนงี่เง่า เขาเคยคิดว่าผู้หญิงคนนี้มีไหวพริบ แต่ตอนนี้เขาพบว่าเธอโง่มาก

เมื่อมนุษย์เหยียบหรือฆ่ามด พวกเขาจะสนใจมันอย่างนั้นหรือ?

โดยไม่สนใจจ้าว ม่านเถียน อาเจิ้งก็ขับรถออกไปทันที ก่อนจากไปเขาเตือนเธอด้วยซ้ำว่า อย่ามาหาเขาอีกเลย

การแสดงออกของจ้าว ม่านเถียน บิดเบี้ยวด้วยอารมณ์ที่ผสมปนเป

'มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? ฉันใช้ความพยายามอย่างมากที่จะได้รับความโปรดปรานคุณเจิ้งและถึงแม้จะต้องทนกับความสูญเสียมากมาย แต่ตอนนี้ทุกอย่างก็หายไปในเวลาเพียงครู่เดียว

‘ทั้งหมดเป็นเพราะ หลิง อี้หราน! ถ้าเธอไม่ได้อยู่กับอี้ จิ่นหลี… ล่ะก็... '

ทันใดนั้น ความคิดก็มาถึงจ้าว ม่านเถียน

‘อย่าบอกนะว่ารถของฉันถูกทุบและบริษัทของครอบครัวฉันกำลังเผชิญวิกฤตล้วนเป็นเพราะ หลิง อี้หราน! เพียงเพราะฉันกลั่นแกล้งและทำร้ายหลิง อี้หราน? นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมทั้งหมดถึงเกิดขึ้น?! '

ในตอนนั้นทุกคนในครอบครัวของเธอคุยกันอย่างวุ่นวายและสงสัยว่าพวกเขาทำให้ใครขุ่นเคืองกัน ในช่วงเวลาที่ถูกต้องนี้ ทันใดนั้น จ้าว ม่านเถียน ก็รู้คำตอบ

มันคือ อี้ จิ่นหลี!