หลิง อี้หราน มองไปที่ด้านหลังขวามือของเธอ เป็นจุดที่จ้าว ม่านเถียน เหยียบในวันนี้
“วันนี้ตอนที่ฉันกำลังกวาดพื้น ฉันเผลอไปชนมัน ไม่เป็นอะไรหรอก” เธอพูดอย่างลวก ๆ ไม่อยากให้เขากังวล
“อย่างนั้นเหรอ?” อี้ จิ่นหลี จ้องมองไปที่ หลิง อี้หราน “พี่สาว ถ้ามีใครรังแกพี่ก็บอกมาสิ ผมจะปกป้องพี่เอง” เขาจะทำให้คนเหล่านั้นต้องจ่ายอย่างสาสม ในอนาคตจะไม่มีใครกล้ารังแกเธอได้อีก
ครู่หนึ่งหัวใจของเธอก็เต้นรัวอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเขารู้ทุกอย่าง
"ฉันปกป้องตัวเองได้น่า" เธอกล่าว
“แล้วถ้าทำไม่ได้ล่ะ?” เขาถาม
หากเป็นเช่นนั้นก็คงไม่มีประโยชน์ที่จะบอกเขา แต่ หลิง อี้หราน ไม่พูดเพราะเธอกลัวว่าจะทำลายความนับถือของเขา
“ไม่อยากให้ผมปกป้องเหรอ?” เสียงของเขาดังขึ้นอีกครั้งและเขาจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่ลึกและดุดัน
เธอกัดริมฝีปากสีชมพูเล็กน้อยครุ่นคิดสักพักแล้วพูดว่า "เอาล่ะ วันหนึ่งเมื่อจินเข้มแข็งและโดดเด่นขึ้นมา เธอจะปกป้องฉันได้ ตอนนี้ฉันจะปกป้องจินและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ให้คนอื่นมารังแกเรา"
มีแสงประกายในแววตาของเขา แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรในท้ายที่สุด แต่เขาตอบแค่เพียงแผ่วเบาว่า "โอเค"
หลังอาหารค่ำ หลิง อี้หราน ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าที่ฉีกขาด เธอถือเข็มและด้ายเย็บเสื้อผ้าของเธอใต้แสงจากโคมไฟ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...