พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 22

"แต่ฉัน... ฉันทำให้เธอเสียหน้าต่อหน้าทุกคนและแม้แต่เฉิน ว่านหาว... "

“สิ่งที่พวกเขาทำมันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอนี่?"

"มันมีบางอย่างเกี่ยวกับฉัน!" เหมียว เจียยู่ ตะโกนในใจของเธอ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอที่เธออยากจะรับผิดชอบบางสิ่งบางอย่าง

"ดี ถ้าไม่มีอะไร ฉันยังต้องทำงานต่อ" หลิง อี้หราน กล่าวโดยไม่สนใจความขมขื่นบนใบหน้าของเหมียว เจียยู่ เธอเดินไปรอบ ๆ เหมียว เจียยู่และเดินไปอีกด้านหนึ่งของถนนเพื่อกวาดพื้น

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมเหมียว เจียยู่ ถึงมาหาเธอในวันนี้ แต่เธอก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะให้อภัยเธอในสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น

ในขณะที่หลิง อี้หราน กำลังกวาดอยู่ ทันใดนั้นก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ เธอมองขึ้นไปเห็นว่าเป็นกวอ ซิ่นหลี่ จากคนขับรถ

ใบหน้าของกวอ ซิ่นหลี่ แดงเล็กน้อยและเขาพูดด้วยความกล้าหาญอย่างมาก“อี้หราน พี่ซูบอกว่าคุณไม่ต้องการมีความรักในตอนนี้ แต่... แต่... แต่ผมจริงใจ ผมเต็มใจที่จะรอคุณ เมื่อไหร่... เมื่อไหร่ที่คุณต้องการมีความสัมพันธ์คุณสามารถมองมาที่ผมได้นะ"

หลังจากพูดแบบนี้ดูเหมือนว่าเขาจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขารีบแก้ไขตัวเองอย่างรวดเร็วและพูดว่า "ไม่ใช่ว่าคุณจะมองมาที่ผมได้ แต่ผมสามารถเข้าแถวเพื่อรอคุณได้ครับ..."

หลิง อี้หราน มองเขาด้วยความงุนงงและเธอก็ค่อนข้างประหลาดใจ "คุณหาคนที่เหมาะสมกับคุณได้มากกว่านี้ ฉันเป็นแค่คนกวาดถนนฉันไม่ได้มีรายได้มากนักและงานของฉันก็ไม่มีอนาคตและฉันไม่ใช่ภรรยาที่ดีด้วย"

"แต่ผมชอบคุณ" หลังจากพูดสิ่งนี้ใบหน้าของกวอ ซิ่นหลี่ ก็ดูแดงก่ำขึ้นกว่าเดิม “พี่ซูบอกว่าตอนนี้คุณยังไม่มีแฟน ผมจะรอครับ”

“แต่ฉัน...” เธอแค่อยากจะปฏิเสธอีกครั้ง แต่เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่แดงก่ำของเขาและสีหน้าที่ค่อนข้างประหม่าเธอก็อึ้งเล็กน้อย อย่างน้อยชายคนนี้ในตอนนี้ก็ดูเหมือนจะจริงใจกับเธอและอย่างที่พี่ซูพูดเขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์

โดยทั่วไปแล้วผู้ชายเช่นนี้จะเป็นสามีที่ดีและเป็นพ่อที่ดี แต่ ... ถ้าชายคนนี้รู้ว่าเธอเคยติดคุกเขาคงจะอยู่ห่าง ๆ เธอแน่นอน