พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 23

"ฉันคงคิดมากเกินไป!"

เมื่อเห็นว่าหลิง อี้หราน กำลังยุ่งอยู่กับงานของเธอกวอ ซิ่นหลี่ ก็ส่ายหัวและพูดว่า "อี้หราน... ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนนะครับเพราะคุณไม่ว่าง"

เมื่อดูกวอ ซิ่นหลี่ จากไป อี้ จิ่นหลี ก็จับคางของหลิง อี้หราน ด้วยนิ้วของเขาและบังคับให้เธอหันหน้าไปทางเขาตรงๆ “ผมไม่ชอบให้พี่สาวมองผู้ชายคนอื่นเป็นแบบนี้”

หลิ อี้หราน หัวเราะออกมา "คิดอะไรอยู่เนี่ย? ฉันไม่ได้มีเจตนาอะไรกับเขาสักหน่อย"

“นั่นหมายความว่าเขาไม่มีความรู้สึกแบบนั้นต่อพี่สาวเหรอ?” เขาถามกลับ

เธอพูดไม่ออก

“เขาเป็นเพื่อนร่วมงานที่ชอบพี่สาวใช่ไหม?" เขาถาม

"ใช่ ฉันได้ขอให้พี่ซูช่วยปฏิเสธแล้ว แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะมาหาฉันในวันนี้"

"ผู้ชายคนนั้นไม่สามารถเข้ากับพี่ได้ ถ้าพี่ไม่ชอบเขา พี่ควรที่จะปฏิเสธเขาโดยตรง" เขากล่าว

หลิงอี้หรานหัวเราะ “นายคงคิดเรื่องฉันมากเกินไป ฉันเองที่ไม่ดีพอสำหรับเขา เขามีบ้าน รถและงานที่มั่นคงในที่ทำงานของเรา มีผู้หญิงหลายคนชอบเขา”

“พี่สาวของผมมีค่ามากกว่านั้นมาก” เขากล่าว ในน้ำเสียงของเขามีความปรารถนาที่จะครอบครองโดยที่เขาไม่ทันได้สังเกต

สายตานั้นทำให้เธอรู้สึกกลัว ราวกับว่าหากเธอยังคงตามหลิง อี้หราน และรังควานเธอต่อไปชะตากรรมของเธออาจจะเลวร้ายยิ่งกว่าตอนนี้

มีอะไร... เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ใบหน้าของชายซึ่งปกคลุมไปด้วยผมม้าและเธอมองไม่เห็นหน้าของเขาเลย แววตาของชายคนนี้ทำให้เธอหวาดกลัวอย่างมาก ชายคนนี้เป็นของเล่นที่หลิง อี้หราน เก็บเอาไว้หรือ?

"นอกจากนี้ยังมีผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังหลิง อี้หราน อีกหรือไม่? ถ้าเป็นเช่นนั้นจะเป็นใครได้อีกล่ะ? เซียว จื่อฉี? หรือคนอื่น?"

แต่ในขณะนี้ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่สามารถก้าวเท้าไปข้างหน้าได้แม้แต่ครึ่งก้าว

—