พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 250

ถ้าเธอออก มันจะไม่เสียเวลาหรือเปล่า?

เธอไม่อยากเป็นแค่ดาราหน้าใหม่ เธออยากมีชื่อเสียง เธออยากเป็นนักแสดงหญิงที่ดีที่สุด!

กู้ ลี่เฉิน เหลือบมองไปที่หลิง ลั่วอิน ก่อนที่จะถามอี้ จิ่นหลี "เธอรบกวนนายใช่ไหม?"

"เธอค่อนข้างน่ารำคาญ" อี้ จิ่นหลีพูดเบา ๆ

เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจโดยไม่ลดเสียงลงมากเกินไป คนรอบข้างจึงได้ยินสิ่งที่เขาพูดในครั้งเดียว พวกเขาหลายคนแม้แต่คนที่ไม่ชอบหลิง ลั่วอิน ก็มองเธอด้วยความสงสาร

ท้ายที่สุดมีเพียงไม่กี่คนที่สามารถทำให้เจ้านายแก่งเมืองเฉินยอมรับว่าพวกเขาน่ารำคาญ

“ถ้าอย่างนั้นก็ออกไปซะ” กู้ ลี่เฉิน พูดอย่างสบาย ๆ ราวกับว่ามันเป็นแค่เรื่องสบาย ๆ

อย่างไรก็ตาม คำพูดนั้นฟังดูเหมือนฟ้าร้องในหูของหลิง ลั่วอิน

ออก? เธอต้องออกจากเรื่องนี้จริงเหรอ?! เพียงเพราะสองคำสั่งนี้? เป็นไปได้ยังไง?!

แววตาของหลิง ลั่วอิน เบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ “ลี่เฉิน... คุณ... คุณกำลังบอกให้ฉันออกจากการแสดงอย่างนั้นเหรอ?”

"มันเป็นอย่างที่คุณพูดนั่นแหล่ะ ถ้าอี้ จิ่นหลี ไม่ชอบคุณ คุณก็ออกไป และเพราะเขาไม่ชอบคุณ แล้วมันจะมีอะไรถ้าคุณออกไปล่ะ?" กู้ ลี่เฉิน ถาม

หลิง ลั่วอิน อยากจะตบตัวเอง ถ้าเธอรู้เรื่องนี้เธอคงไม่พูดแบบนั้นเพื่อผลประโยชน์ของความก้าวหน้า!

เยี่ยมมาก เขาปล่อยให้เธอถอนตัวในที่สุด!

หากหลิง ลั่วอิน ไม่คุกเข่าในวันนี้ เธอก็คงไม่สามารถทำธุรกิจการแสดงได้อีกต่อไปในอนาคต

หลิง ลั่วอิน กัดริมฝีปากล่างของเธอจนเลือดออก เธอมองไปที่กู้ ลี่เฉิน ราวกับขอความช่วยเหลือจากเขา ด้วยความอับอายและวิตกกังวล เธอตะโกนว่า "ลี่เฉิน ... "

ดวงตาของกู้ ลี่เฉิน ตกลงบนใบหน้าของหลิง อี้หราน โดยไม่คาดคิด จนกระทั่งร่างของอี้ จิ่นหลี ไปอยู่ตรงหน้าหลิง อี้หราน กู้ ลี่เฉิน จึงถอนสายตาออก เขาพูดอย่างเย็นชาว่า "ก็แค่คุกเข่า ครั้งนั้นที่คุณทำให้เธอคุกเข่ากี่ครั้งก็แค่คุกเข่าเท่าเดิมในครั้งนี้"

ทั้งสองคนเผชิญหน้ากันด้วยความเงียบ

หลิง ลั่วอิน ไม่สามารถที่จะรุกรานพวกเขาทั้งสองคนได้

“โอ้ ใช่สิ อย่าลืมคุกเข่าต่อหน้าเธอด้วยนะ" อี้ จิ่นหลี กล่าวเสริม