พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 251

ตอนนี้หลิง ลั่วอิน ทำได้เพียงแค่มุ่งความสนใจไปที่หลิง อี้หราน ถ้าไม่ใช่เพราะหลิง อี้หราน วันนี้เธอคงไม่ได้รับความอัปยศอดสูเช่นนี้!

ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของหลิง อี้หราน! ไม่ช้าก็เร็วเธอจะต้องแก้เเค้นหลิง อี้หราน ให้ได้!

หลิง ลั่วอิน พูดในใจอย่างขมขื่น แต่ในความเป็นจริงเธอทำได้แค่คุกเข่า ท้ายที่สุด เธอไม่สามารถที่จะทำให้อี้ จิ่นหลีขุ่นเคืองได้ นอกจากนี้ กู้ ลี่เฉิน ยังเป็นผู้สนับสนุนของเธอในตอนนี้ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถทะเลาะกับกู้ ลี่เฉินได้

เธออยากเป็นแม้กระทั่งแฟนคนสุดท้ายของกู้ ลี่เฉิน

เมื่อเธอคุกเข่าต่อหน้าหลิง อี้หราน หลิง อี้หราน ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอก้าวถอยหลังสองสามก้าวแล้วหันไปหาผู้กำกับที่ดูค่อนข้างหวาดกลัว เธอกล่าวว่า "ขอโทษนะคะผู้กำกับ ฉันเกรงว่าจะไม่สามารถมีส่วนร่วมในฉากของวันนี้ได้ คุณไม่จำเป็นต้องจ่ายเงินให้ฉัน ฉันขอตัวก่อนนะคะ"

“ได้สิ... " ผู้กำกับตอบเสียงสั่น

หลิง อี้หราน มุ่งตรงไปที่ห้องแต่งตัวพร้อมที่จะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายของเธอ อี้ จิ่นหลีเดินตามเธอไป

ขณะที่ กู้ ลี่เฉิน มองกลับไปที่อี้ จิ่นหลีและหลิง อี้หราน แสงแวววาวที่ส่องประกายก็วิบวับในดวงตานกฟีนิกซ์ของเขา

เมื่อหลิง ลั่วอิน เห็นพวกเขาจากไปเธอก็อยากจะลุกขึ้นออกจากการคุกเข่าและคร่ำครวญ

อย่างไรก็ตาม กู้ ลี่เฉิน พูดเบา ๆ ว่า "ทำต่อไป ฉันไม่ได้ให้เธอหยุดทำ รีบอะไรขนาดนั่นล่ะ?"

ด้วยความตกตะลึง หลิง ลั่วอิน มองไปที่กู้ ลี่เฉิน และเห็นว่าการแสดงออกของเขาจริงจัง เขาต้องการให้เธอคุกเข่าลงและคร่ำครวญต่อไป

ถ้าอี้ จิ่นหลี ขอให้เธอทำเช่นนี้เพื่อยืนหยัดเพื่อหลิงอี้หรานแล้วลี่เฉินล่ะ? เขายืนหยัดเพื่อหลิงอี้หรานด้วยหรือเปล่า?

เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้นี้ หลิง ลั่วอิน รู้สึกตื่นตระหนกอย่างไม่อาจหยุดยั้งได้ ความรู้สึกนั้นยิ่งใหญ่กว่าความกลัวที่เธอเคยรู้สึกต่อหน้าอี้ จิ่นหลี